جذابیت معماری پست مدرن در سال 2017

شاید شما هم جزو آن دسته افرادی باشید که از ساختمان های دهه های 70، 80، و اوایل 90 میلادی که معمولا پست مدرن گفته می شود، زیاد خوشتان نمی آید. معماری این ساختمان ها اصولا بر اساس یک سری ایده ای شکل می گیرند که وقتی معماری مدرن دهه ی 70 نتوانست خود را دوباره تازه کند، مهم شدند. طراح های آن ها اغلب شاملِ تکه تکه شدن، تحریک کردن، کنایه و ارجاعاتِ معوج از سبک های تاریخی هستند. به گفته سَم جیکوب معماری پست مدرن نیز می تواند خشن، طعنه آمیز، پوچ، دشوار، چالش برانگیز، و درعین حال روان گردانی امیدوارکننده باشد . درنهایت، تمایلاتِ فردگرایانه ی آن را به حرکتی نئولیبرال و سازمانیِ دهه ی 80 مرتبط می دانند. به طورکلی، معماری پست مدرن را به سختی می توان دوست داشت. ولی این وضعیت به زودی تغییر خواهد کرد 1. موقعیتِ استثنایی است که چیزی را دوست داشته باشید که بقیه از آن بیزارند. بسیاری از معماری پست مدرن از همان اولی که به وجود آمد متنفر بودند، و پست مدرن به سرعت تبدیل به فحش شد. اگر به چیزی پست مدرن می گفتند، درواقع منظورشان این بود که معماریِ آشفته، مبهم، و یا فاقدِ شکل یا سبکی منسجم دارد. با اشاره کردن به ویژگی های برتر پست مدرنیستم می توانید خود را فردی خاص باسلیقه ای مخصوص نشان دهید. 2.چشم چرانی مدرنیسم و حتی بروتالیسم دیگر خوابیده برای سال ها عکس های فیلتر شده از بلوک های بتنیِ عظیم بلاگ ها و صفحات فیسبوک، تی شرت ها، لیوان ها، و کاورهای آیفون را پرکرده بودند. از برلین تا نیویورک، سازه های مدرنیستی به کانون های اجتماعی تبدیل می شدند، ولی دیگر نه. کسی برای مفاهیمِ اجتماعیِ معماری مدرن ارزشی قائل نمی شد به هرحال وقتِ چیزهای جدید رسیده است. 3.اینترنت به چیزِ زیبا و مستهجن جدیدی احتیاج دارد. در سال های 2000 تصاویر زیادی از برخورد تظاهرکنندگان با پلیس در اینترنت پخش می شد، که به آن riotporn گفتند. بعدها، دوره ruinporn رسید، به خصوص در وبلاگ های بسیاری که به ساختمان های متروک دترویت می پرداختند. الان دیگر زمانِ آن ها گذشته است، باید دنبال چیز جدیدی بود: pomoporn 4. بناهای پست مدرن دارند قدیمی می شوند. آن ها دیگر معاصر نیستند، یا لااقل آن احساس معاصر بودن را ندارند. ازآنجایی که این ساختمان ها به دست نسل قدیم تری ساخته می شدند، امروزه برخی به آن ها به عنوان میراث نگاه می کنند. بسیاری از ساختمان های پست مدرن 25 تا 35 سال عمر دارند، و دارند اولین دوره ی زندگی را تمام می کنند. این به آن معنی است که بسیاری از آن ها در وضعیت بدی قرار دارند (که برای عکس های خوشگلِ اینستاگرامی شما مناسب است) و به بازسازی کاملی احتیاج دارند. در آن زمانی که صاحب ساختمان منتظرِ بهترین لحظه ی تبدیل یا تخریب بناست، ممکن است حاضر شود ساختمان را به شما برای ابتکارات فرهنگی هایتان اجاره دهد. 5. آپارتمان ها در ساختمان های پست مدرن اغلب ارزان هستند. از اکثرِ سبک های تاریخی به خوبی قدردانی می شود، که این باعثِ گران شدنشان می شود. حتی سازه های مدرنیستی که برای مدت های طولانی موردتنفر بودند امروزه به فانتزی های ثروتمندان تبدیل شده اند. آپارتمان ها در ساختمان هایی چون برج ترلیک لندن به راحتی به هفت صد هزار پوند می رسند. اما ساختمان های پست مدرن را عمدتا هنوز تازه و زشت به حساب می آورند، و اینکه بسیاری شان در وضعیتی بد قرار دارند باعث می شود ارزان تر باشند. 6. معماری پست مدرن دارد به سرعت ناپدید می شود چنان که ساختمان ها پیر می شوند، آن ها به چک آپ های متداول احتیاج دارند، و وقتی ساکنین اصلی ازآنجا اسباب کشی می کنند، صاحب ساختمان جدید ترجیح می دهند تخریب کنند تا پول خرجِ بازسازی های گران کنند. آن ها ترجیح می دهند که این طعنه ی تحریک آمیز را خراب و یک چیز دیگر بسازند. وقتی ساختمانیِ پست مدرن در حال تخریب است، می توانید چیزی احساساتی و پرحرارت درباره آن توییت کنید. چنان که ساختمان های پست مدرن تخریب می شوند، پست مدرنیسم نادرتر و درنتیجه جذاب تر می شود. 7. بقیه جهان از معماری پست مدرن خوشش می آید. هر جا که بروی، ساختمان هایی التقاطی، تاریخی، و کنایه آمیز در بورس اند. از مکه تا پکن، ساختمان هایی ساخته می شوند که می توان پست مدرن حساب کرد، البته این شک وجود دارد که آیا این معماران می پذیرند که سبکی تاریخی و غربی را به ارث برده اند یا نه. با تقابل های قدرت های جهانی و تغییر مراکز مهمِ و تأثیرگذار در مُد و سبک ، شاید بهتر باشد ما هم دنباله روی آن ها باشیم. 8. علاقه به معماری پست مدرن دارد دوباره رواج پیدا می کند. این رواج چند سالِ پیش در نمایشگاهی پست مدرن در موزه ی ویکتوریا و آلبرت شروع شد. این کافی بود که روان مور بازگشتِ PoMo را اعلام کند. در 2014 انجمنِ قدردانی و درکِ پست مدرن تشکیل شد، ولی در سال 2015 بود که این علاقه اوج گرفت. دیزین تابستانِ PoMo را راه انداخت، راهنمایِ پست مدرنیسم منتشر کرد، انجمن پست مدرن تأسیس شد، تایم لاین های مان پر از موفقیت های پست مدرنیسم شد و بسیاری مباحثاتِ تُندی درباره ی تخریبِ ساختمان های پست مدرن صورت گرفت. بازگشتی وجود ندارد، همه ی ما پست مدرن شده ایم.