ضریب ایمنی و مقاومت بنا را افزایش دهید

مصالح ساختمانی یکی از بخش های مهم سرمایه گذاری اقتصادی کشور محسوب می شود؛ اما در سال های اخیر، نبود نظارت و رعایت نکردن اصول استاندارد در این بخش موجب کاهش ایمنی در ساختمان ها شده است؛ به طوری که ساختمان ها با بروز کوچک ترین حوادثی دچار آسیب می شوند و خسارت های جبران ناپذیری را به صنعت ساختمان وارد می کنند. در حال حاضر، کنترل کیفیت مصالح ساختمانی زیر نظر سازمان استاندارد و چگونگی مصرف این مصالح در ساختمان زیر نظر سازمان های نظام مهندسی صورت می گیرد؛ اما به رغم این نظارت و کنترل ها، همچنان کیفیت ساخت وسازهای کشورمان متأثر از مصالح به کاررفته در آن هاست. حال باوجود این مسئله، ازآنجایی که چگونگی مصرف این مصالح به مجری ساخت مربوط می شود، آیا سازندگان به کیفیت و استاندارد مصالحی که در ساخت یک پروژه استفاده می کنند، دقت دارند؟ مصالح صدسال پیش، باکیفیت تر از مصالح امروزی است به گزارش پیام ساختمان،دبیر انجمن انبوه سازان مسکن استان قم بابیان اینکه دسته بندی مصالح، نقش مؤثری در ایستایی و پویایی ساختمان دارد، می گوید: مصالح ساختمانی سه دسته اند: 1. مصالحی که در اجرای سازه به کار می روند؛ 2. مصالحی که بعد از بنای سازه در ساختمان کاربرد دارند؛ 3. تأسیسات و لوازم مکانیکی ساختمان. محمدعلی ربانی معتقد است: استحکام هر ساختمان به نحوه اجرای سازه و استفاده از مصالحی مربوط است که در آن به کار می رود. این دسته از مصالح عمدتاً تولید کشور هستند و متأسفانه کنترل و نظارت دقیقی روی تولید آن ها وجود ندارد. ربانی تأکید دارد: استاندارد مصالح ساختمانی باید هر سه ماه یک بار توسط مراجع ذی ربط کنترل شود؛ اما در حال حاضر، مصالح ساختمانی کشور ازاین گونه وضعیت کنترل برخوردار نیستند و همین امر باعث شده است مصالح کلیدی ساختمان که فولاد و سیمان است، استاندارد لازم را نداشته باشد. به گفته این انبوه ساز، فولاد و آهن به کاررفته در ساختمان های صدسال پیش، در مقایسه با مصالح امروز، از کیفیت و استحکام بیشتری برخوردارند؛ چراکه مصالح ساختمان های گذشته از اروپا وارد کشور شده و امروزه به دلیل تحریم ها، کشور از فنّاوری و تولید این مصالح محروم است. وی تولید نامرغوب مصالح ساختمانی را زنگ خطر صنعت ساخت وساز معرفی می کند و می افزاید: در حال حاضر، وزارت صنایع و معادن کشور، متولی اصلی تولید استاندارد مصالح ساختمانی است؛ چراکه این وزارتخانه بیشتر از هر مرجعی می تواند تولیدکنندگان را به تولید استاندارد مجبور کند. همچنین ادارات استاندارد موظف اند به طور علنی برند کالاهای نامعتبر ساختمانی را به مصرف کنندگان اعلام کنند که متأسفانه این وضعیت در کشور وجود ندارد. ربانی تصریح می کند: ایران، سرزمینی زلزله خیز است و این شرایط ایجاب می کند سازندگان، ساختمان های مستحکمی به جامعه تحویل دهند؛ اما ازآنجایی که سازندگان مسکن، تنها مصرف کننده مصالح ساختمانی هستند، اعتراض آن ها به کیفیت نامناسب مصالح بی تأثیر است. به گفته این فعال ساختمانی، استفاده از مصالح وارداتی به دلیل قیمت زیاد به صرفه نیست و استفاده از آن ها با اصول اقتصاد مقاومتی مغایر است؛ بنابراین، بهترین راهکار، اجبار دستگاه های اجرایی به تولیدکنندگان در خصوص ارتقای کیفیت محصول است. نحوه اجرا، دلیل کاهش استحکام ساختمان هاست عضو کانون سراسری انبوه سازان معتقد است: اکنون مصالح اصلی ساخت هر ساختمان اعم از فولاد و سیمان باکیفیت است؛ اما آنچه باعث کاهش استحکام ساختمان می شود، نحوه اجرای آن است. به گفته ایرج رهبر، در حال حاضر اجرای ساختمان در کشور دچار نقایصی است که در استحکام بنا تأثیر گذاشته است؛ اما عمده مصالح ساختمانی که در استحکام بنا مؤثر است، از استانداردهای لازم برخوردارند و مصالح دیگری که شاید از استانداردهای بین المللی فاصله دارد، تأثیر چندانی در استحکام بنا ندارد.