نقبی بر گزارش پلاسکو

کمیسیون عمران مجلس شورای اسلامی بالاخره هشت ماه پس از وقوع حادثه آتش سوزی در ساختمان پلاسکو که حدود 10 روز عملیات آواربرداری و جستجوی مفقودان حادثه طول کشیده بود گزارش تحلیلی و توصیفی! نه کارشناسی خود را در صحن علنی مجلس شورای اسلامی قرائت کرد. هرچند پس از قرائت گزارش توسط سخنگوی کمیسیون عمران مجلس، برخی از خود نمایندگان پیش از سایر منتقدان، اعتراض خود را بر نحوه تهیه و گزارش دهی مسئولان ذی ربط در همان صحن علنی، علنی کردند و ان قلت هایی بر گزارش کمیسیون که درواقع به نمایندگی از مجلس ارائه می گردید، وارد نمودند، اما درصددیم در ذیل نیز در راستای تنویر افکار عمومی نسبت به گزارش مذکور و راجع به کم و کیف آن به برخی از ابعاد و زوایای دیگر قابل بررسی گزارش نقبی بزنیم. اولین ایرادی که بر گزارش کمیسیون عمران مجلس از حادثه ساختمان پلاسکو وارد است زمان بر بودن و طولانی شدن مدت تهیه گزارش کارشناسی است که این ایراد نیز، در همان صحن علنی توسط نمایندگان موردانتقاد قرار گرفت. هرچند پروسه بررسی حوادث یا پرونده هایی ازاین دست در سیستم اداری کشور ما همواره طولانی بوده و همچنان زمان بر است و به نوعی برای مردم امری عادی تلقی می شود، اما طولانی کردن بررسی یک حادثه آن هم در حد فقط تهیه گزارش آتش سوزی یک مرکز تولیدی، اداری و تجاری در مرکز پایتخت که طولانی شدن مدت آواربرداری آن به حد کافی و وافی توجه داخلی و جهانی را به خود معطوف کرده بود، امری غیرعادی می نماید مخصوصا وقتی که این کار توسط بالاترین مرجع نظارتی کشور یا همان قوه مقننه صورت گیرد. می گویند در مثل مناقشه نیست اما ضرب المثل عامیانه هر چه بگندد نمکش می زنند وای به روزی که بگندد نمک تا حدود زیادی در دیرکرد و تأخیر اعلام گزارش مجلس که باید نمک وار هر چه در حادثه پلاسکو گندیده بود را با گزارش دهی صحیح ، به موقع و سریع گندزدایی می کرد، متأسفانه تحقق عینی یافت. انتظار مردم و کارشناسان از مرجع نظارتی در رسیدگی به موقع به حادثه پلاسکو که به علت در رأس امور بودن، مجلس اشراف کاملی هم به همه امور تقنینی و نظارتی مملکت دارد، خیلی بیشتر و مهندسی شده تر از این چیزی بود که در گزارش چهارشنبه گذشته صحن علنی مجلس جلوه گر شد. موکلان وکلای ملت در ناظرترین قوه کشور که برآورده شدن همه آمال و آرزوهای ملی شان را با انتخاب مستقیم نمایندگان در پیگیری به موقع دردهای خود و جامعه از نمایندگانشان جستجو می نمایند تعلل و کوتاهی هشت ماهه در ارائه یک گزارش آن هم نه کامل از بزرگ ترین حادثه را که منجر به ایجاد بحران 10 روزه در پایتخت گردید، از نمایندگان خود نخواهند پذیرفت. یکی از مطالبات عامه مردم از نمایندگان که خود به طور مستقیم به مراجع اصلی رسیدگی به امور موکلان دسترسی ندارند و دستشان از دامن بزرگان کوتاه است ادای وظیفه نمایندگی نمایندگانی است که به هنگام انتخابات با انواع وعده های الوان سرخرمن آرای مردم را جلب و جذب می نمایند تا بلکه در چنین روزی به واسطه نمایندگی بلا واسطه و مستظهر به پشتیبانی آحاد مردم، به مراجع قدرت و بروکراسی هزارتوی و پیچیده سیستم اداری دست یابند تا بدون معطلی مطالبات مردم عادی را از آن جایگاه و پایگاه پیگیری نمایند نه آنکه خود ناظران خط مقدم قوه نظارتی در تهیه یک گزارش، هشت ماه معطل بمانند. دومین ایراد وارده بر گزارش مجلس از حادثه آتش سوزی در ساختمان پلاسکو همان طور که در بالا اشاره شد- رویکرد توصیفی و تحلیلی نه کارشناسی کمیسیون در تهیه و ارائه گزارش از حادثه است و این در حالی است که انتظار می رفت کارشناسان حاذق حاضر در کمیسیون تخصصی عمران موضوع را از منظری کارشناسی نه توصیفی و تحلیلی بررسی کرده و نتیجه آن را اعلام می نمودند نه اینکه بخش اعظم گزارش را به توصیف زمان آغاز و نحوه ورود دستگاه های مسئول به عملیات اختصاص دهند؛ توصیف اینکه حادثه ویرانگری مانند ساختمان پلاسکو چه زمانی آغازشده و صاحبان مراکز تولیدی و تجاری ساختمان چگونه با هجوم به داخل آن مرکز عملیات اطفای حریق توسط آتش نشانان را مختل کرده اند چه دردی از دردهای مردم خسارت دیده از آتش سوزی ساختمان پلاسکو را دوا خواهد کرد یا چه نقشی در کاهش آلام اذهان و احساسات عمومی ایفا خواهد کرد؟ آیا نیروهای انتظامی یا آتش نشانان حاضر درصحنه و محل وقوع حادثه، کمتر از چند نفر صاحب مغازه دست خالی بودند که نتوانستند مانع هجوم آن ها به داخل ساختمان شوند تا نتیجه ای رقم بخورد که انتظار نمی رفت چنان خسارات جانی و مالی جبران ناپذیری به دنبال داشته باشد؟ فارغ از توصیفی بودن گزارش انتظار می رفت دست اندرکاران تهیه و اعلام آن به مردم، به جای ابهام آلود کردن موضوع که با مقصر دانستن هفت مرکز، آدمی را به یاد هفت گانه های تاریخی و اسطوره ای ازجمله هفت خوان رستم می اندازند، به چرایی عدم کنترل وضعیت به وجود آمده با دیدگاه کارشناسانه و منطقی می پرداختند آنگاه خود جامعه و مردم از منظر عمومی و دستگاه قضایی از منظر تخصصی راجع به مقصران یا قاصران حادثه و علل و عوامل آن قضاوت می کردند. قادر نصیری ترزنق