سود ساختمان را شهرداری می برد

گروه ساخت وساز: صنعت ساختمان گرفتار هزار و یک مشکل است. ازیک طرف مصالح مورداستفاده کیفیت لازم را ندارند و از طرفی همین مصالح بی کیفیت توسط سازندگان فاقد تخصص اجرا می شوند. در ادامه فقدان مهندسان ناظر در ساختمان ها این مثلث را کامل می کند تا حتی ساختمان های نوساز در مظان اتهام باشند. در این میان نهاد هایی مانند وزارت راه و شهرسازی، شهرداری و سازمان نظام مهندسی هم از نقش اصلی خود غافل شده اند. شهرداری که به هیچ وجه خودش را متولی و مسئول کیفیت نمی داند؛ وزارت راه و شهرسازی که معتقد است مسئولیت های خود را به سازمان نظام مهندسی تفویض کرده است و نظام مهندسی که هر زمان مباحث فنی و کیفی مطرح می شود، همه ماجرا را گردن شهرداری و فقدان مجری ذی صلاح می اندازد. در چنین اوضاع و احوالی نهایتا مشکلات روی خریداران و مصرف کنندگان نهایی آوار می شود چراکه به دلیل نبود شناسنامه فنی ساختمان هیچ کس در قبال ساختمان پاسخگو نخواهد بود. در ادامه سلسله گزارش های پیام ساختمان از پروژه های ساختمانی سطح شهر سراغ چند ساختمان رفته ایم و کیفیت فنی آن ها را موردبررسی قرار داده ایم. تمام زندگی مان را خاک برداشته نخستین ساختمانی که سوژه گزارش ما شد، ساختمانی هفت طبقه در یک بن بست شش متری بود. یکی از ساکنان که از دست سروصدای ماشین آلات ساختمانی خسته شده بود، می گفت: روزگار ما را سیاه کرده اند. نه شب داریم و نه روز. تا کار گود برداری و خاک برداری بود که از ساعت 10 شب شروع به کار می کردند و تا شش صبح صدای ماشین هایشان نمی گذاشت بخوابیم. حالا هم بتن ریزی و دیوارچینی که تمام زندگی مان را خاک برداشته. وی ادامه داد: من نمی دانم چرا باید مجوز ساختمان 7 طبقه در بن بست شش متری بدهند. فردا مشکل پارکینگ این مجتمع چگونه باید حل شود؟! به هرحال با توجه به تعداد طبقات حتی نصف واحدها هم پارکینگ تأمین نشده است و از طرفی این بن بست ظرفیت حتی عبور خودرو ها برای ورود به پارکینگ ساختمانشان را هم ندارد. تازه این اول راه است. فردا که این ساختمان و چند ساختمان دیگر که همین حوالی در حال ساخت هستند، به اتمام برسد، باید منتظر قطع مکرر آب و برق باشیم. ظاهر فریبنده ساختمان چند خیابان آن طرف تر سراغ ساختمانی دیگر می رویم که در مرحله دیوارچینی است. مالک ساختمان همان سازنده است که در اصطلاح صنعت ساختمان از آن ها به بسازبفروش تعبیر می شود. پای صحبت های او نشستیم. از او پرسیدیم که ساختمان شما چقدر بر اساس مقررات ملی ساختمان ساخته شده است که پاسخ داد: در این ساختمان حداقل ها را رعایت کرده ام اما مسئله این است که کیفیت هزینه بردار است و با توجه به اینکه ساختمان ها مشتری ندارند، دست ودلمان به خرید مصالح درجه یک نمی رود. در عوض هزینه ای که می توانیم برای سازه و تأسیسات کنیم، خرج در و پنجره، نمای ساختمان، دکوراسیون و شیرآلات می کنیم. کمک به جای مچ گیری از این سازنده در مورد مهندس ناظر ساختمان پرسیدم که گفت: مهندس ناظر ساختمان باوجوداینکه سن و سال زیادی ندارد اما انصافا به جای اینکه دنبال مچ گیری باشد، کمک حال من بوده است. مثلا من برای اینکه چه نوع سقفی استفاده کنم، به توصیه او گوش کردم و عرشه فولادی را انتخاب کردم. در عوض برخی از مهندسان ناظر صرفا دنبال رفع مسئولیت هستند. ساختمان سود ندارد وی در ادامه با انتقاد از شهرداری ها گفت: آن قدر به شهرداری پول پرداخت کردم که دیگر ساختمان از انتفاع خارج شده است. فقط می خواهم به هر سختی شده کارم را تمام کنم. از سال 92 تا 96 سود ساختمان را فقط شهرداری برد. چون از طرفی ساختمان گران نشده که هیچ، ارزان هم شده و از طرفی مشتری هم ندارد. در این اوضاع واحوال شهرداری هزینه صدور پروانه افزایش داده است. میلگردی که از بتن بیرون آمده در ادامه گزارش ما از پروژه های ساختمانی سطح شهر تهران سراغ ساختمانی می رویم که بعد از دو سال که ستون های آن ساخته شدند، سازنده اقدام به ساخت کرده است. سازنده به پیام ساختمان گفت: این ساختمانی را که می بینید، متعلق به فرد دیگری بود که به دلیل ورشکستگی بنده ساختمان را در مرحله اسکلت از او خریداری کردم. صنعت بی دروپیکر ساختمان به دلیل بارش باران طی دو سال اخیر و بی کیفیت بودن بتن مورداستفاده، میلگرد برخی از ستون ها در حال نمایان شدن بود. از سازنده پرسیدم که آیا ساختمان کیفیت لازم را با این شرایط دارد که پاسخ داد: قطعا ساختمان باید نهایتا ظرف یک سال ساخته شود و بعدازاین مدت ساختمان در مرحله ساخت دچار فرسودگی می شود. البته این را هم باید اضافه کنم که اگر ساختمان باکیفیت ساخته شود، نباید بعد از دو سال بتن شسته شود و میلگرد ها بیرون بزند. من هم به این مسئله واقفم اما چاره ای جز قبول کردن این ساختمان برای زنده کردن طلبم نداشتم. فقط به این ساختمان نگاه نکنید. کل صنعت ساختمان ما مانند این ساختمان بی دروپیکر است. مهندس ناظر برای خودش قانون وضع می کند. شهرداری که خودش را فصل الخطاب قانون می داند. وزارت راه و شهرسازی که کاری به کار هیچ نهادی ندارد. بدون تعارف من سازنده هم دنبال سود خودم هستم.