آمارسازی و تعریف و تمجیدهای دولت از خود کِی به پایان می رسد؟

رئیس مرکز تجارت جهانی ایران گفت: تصور ما بر این بود که چون دولت اول آقای روحانی تازه آغاز به کارکرده دیر یا زود دست از تعریف و تمجیدها و آمار سازی ها بر خواهد داشت اما متأسفانه نه تنها این روند به پایان نرسید بلکه روزبه روز بیشتر شد. به گزارش پیام ساختمان، محمدرضا سبزعلیپور رئیس مرکز تجارت جهانی ایران و رئیس شورای سیاست گذاری اقتصاد مقاومتی و بخش خصوصی گفت: رشد و توسعه و سربلندی ایران و ایرانی، آرزوی همه دلسوزان و میهن پرستان ازجمله بنده حقیر می باشد و جهت دستیابی به این امر مهم از هیچ کوشش و تلاشی دریغ نکرده و نخواهیم کرد. اما باید دقت داشت تا قدم هایی را که برای رشد و توسعه و سربلندی ایران برمی داریم شمرده و سنجیده باشد تا خدائی ناخواسته سعی و تلاش و قدم هایمان که عمدتاً با نیت پاک برداشته می شود مبدل به زد تبلیغ نشود و داستان چی فکر می کردم، چی شد را در پی نداشته باشد. وی افزود: بعد از پیروزی آقای روحانی در انتخابات سال 92 و به دست گرفتن سکان هدایت قوه مجریه، دولت رایزنی های بسیاری را در عرصه داخلی و خارجی آغاز کرده تا شاید از این گذر، خلأ سال های گذشته که عمدتاً به دلیل سوء مدیریت به وجود آمده بود را پرکرده و همچنین موفق به رفع مشکلات اقتصادی کشور شود. اما در این مسیر بیش از اینکه قدم های اجرائی قابل تحقق و ملموس برداشته شود، روی تبلیغ و بزرگنمایی کارهای انجام نشده تمرکز شد و خواسته یا ناخواسته به مردم بیش ازحد انتظار، امید داده و سطح توقع عموم مردم را بالا بردند که این کار دولت بسیار خطرناک بود زیرا با عدم تحقق وعده ها و قول های داده شده متأسفانه جو بی اعتمادی را نسبت به عملکرد دولت به وجود آوردند که همین امر ادامه کار برای دولت تدبیر و امید را بسیار سخت و دشوار کرد. علی پور با اشاره به اینکه مطالبات مردم شریف ایران کاملاً شفاف و روشن بوده، گفت: آرامش، امنیت، احترام، رفع مشکلات اقتصادی و معیشتی و همچنین رفاه اجتماعی، سربلندی در جهان و... عمده خواسته و آرزوی مردم عزیزمان بوده که از تشریح آن ها خودداری می کنم اما تنها چیزی که مشخص می باشد این است که دولت تدبیر و امید در کوتاه مدت امکان اجرای همه مطالبات مردم را نداشت و بقول برخی از بزرگان، نمی بایست از دولت انتظار معجزه می داشتیم اما واقعیت این است که دولت یازدهم می توانست حداقل خواسته ها را سریعاً اجابت و محقق نماید. لکن بحث اصلی اینجاست وقتی که سطح توقعات مردم از دولت بالا نیست و انتظار معجزه هم ندارند پس چرا دولتمردان محترم با تعریف و تمجید از خود و بزرگ نمائی کارهایی که هنوز انجام نشده و ارائه آمار و ارقام غیرواقعی، مردم و صاحب نظران سیاسی و اقتصادی کشور را بیش ازپیش متوقع کرده و نهایتاً عملکرد دولت تدبیر و امید را زیر سؤال برده و ادامه حیات دولت را با مشکل و خطر روبرو کردند؟ وی تصریح نمود: فشارهای اقتصادی هشت نه سال گذشته (سال های 84 الی 92) و مبهم بودن آینده و زندگی مردم آن هم زیر سایه سنگین رکود، تورم افسارگسیخته، رشد بیکاری، کاهش ارزش پول ملی، کسری بودجه ریالی و کاهش درآمدهای ارزی دولت، موجب شد تا بحث اقتصاد و مشکلات و نابسامانی های آن به مهم ترین مشکل مردم تبدیل شود. بر همین اساس شهروندان از رئیس جمهور انتظار داشته و دارند که اگر قولی به مردم داده، حتماً آن ها را انجام دهد و به تمام وعده هایش وفادار باشد تا مردم تفاوت عملکرد این دولت با دولت های پیشین را قلباً احساس کنند. اما متأسفانه پس از گذشت حدود یک دوره چهارساله از عمر دولت تدبیر و امید یا تدبیری در کار نبوده و یا اینکه تدبیرها کارساز نبوده و دولت محترم بجای اینکه عملیاتی شده و مشکلات و نابسامانی های اقتصادی کشور را در عمل حل وفصل نماید در کمال تعجب به آمار سازی، رؤیاپردازی، سیاه نمائی، آزمون وخطا و تعریف و تمجید از خودروی آورد که باید صراحتاً اعلام کنم که نه تنها با این روش، وعده های دولت قبل هرگز محقق نشد بلکه با آمار سازی، رؤیاپردازی، آزمون وخطا و... اقتصاد ایران و معیشت مردم نیز سروسامان نگرفت!! آمار سازی دولت کاملاً محرز است علی پور گفت: با توجه به عدم تحقق برنامه های دولت یازدهم طی 4 سال گذشته و ادامه شرایط رکود تورمی (بیماری هلندی) و همچنین عدم رفع تحریم ها و لاینحل ماندن پرونده برجام و ایجاد موانع متعدد بر سر راه اجرای کامل آن، تحقق رشد اقتصادی و به تبع آن کاهش نرخ بیکاری، عبور از رکود، کاهش تورم و درنتیجه ورود به رونق اقتصادی امکان پذیر نشد و دولت تدبیر و امید نیز همچون دولت احمدی نژاد، متأسفانه به سیاست آمار سازی روی آورد؛ واقعیتی که درک آن نیاز به هوش زیاد ندارد و فقط بررسی اطلاعات موجود اقتصادی را می طلبد. خیلی کوتاه و گذرا به چند مورداشاره می کنم تا شاید بتوانم ذهن شما را نسبت به ارائه آمارهای احساسی و بعضاً غیرواقعی دولت روشن کنم. در مقطعی از زمان، جناب آقای روحانی حدود سه سال پیش در شهر مقدس مشهد و از آن به بعد هم بارها در جاهای مختلف قاطعانه و با صدایی رسا اظهار داشتند که از رکود عبور کرده ایم. همان زمان اینجانب صراحتاً عرض کردم اظهارات جناب آقای روحانی قابل تأمل و سؤال برانگیز است زیرا ایشان درست درزمانی این صحبت ها را بر زبان جاری کردند که تازه چند روز پیش از آن، دولت محترمشان از بسته اولیه خروج از رکود بدون تورم پرده برداری کرده و برای رفع اشکال آن بسته، طرح اولیه را از طریق رسانه ها در اختیار صاحب نظران قرار داده بود تا اشکالاتش مشخص شود و در ضمن بسته خروج از رکود از طرف دولت در قالب یک لایحه به مجلس فرستاده شده بود تا بررسی و به تصویب مجلس برسد اما هنوز به طور کامل توسط نمایندگان محترم مجلس بررسی نشده بود که به یک باره مژده خروج از رکود داده شد!! حال چطور می شود که چند روز قبل از سخنرانی سال 93 آقای روحانی در مشهد، بسته اولیه ای برای خروج از رکود بدون تورم را پرده برداری نمودند و هنوز آن طرح را رفع اشکال نکرده و آماده اجرانشده به یک باره اعلام کردند که از رکود عبور کردیم و با همان جمله ای که آقای روحانی مطرح فرمودند، کمر مشکلات شکست و رکود در عالم رؤیا برای همیشه تمام شد و رفت پی کارش!!؟ و یا اینکه رئیس جمهور محترم همان زمان اعلام کردند که تورم را کاهش خواهیم داد و دو سه روز بعد به یک باره در تلویزیون ظاهرشده و علناً به مردم ایران گفتند که من قول داده بودم که نرخ تورم را تا 25 درصد کاهش دهم اما الآن زودتر از زمان پیش بینی شده، نرخ تورم را به زیر20 درصد رسانده ایم!! البته این آمارها قابل پذیرش هیچ اقتصاددان آزاده ای نیست که یک روزنرخ تورم 40% است و به یک باره فردا می شود33% و هفته بعد هم از تورم زیر20% پرده برداری نمودند!! اما وقتی که از آقای روحانی سؤال شد که مردم کاهش تورم و عبور از رکود را هنوز احساس نکرده اند ایشان پاسخ دادند که مردم کاهش تورم را با کاهش قیمت ها اشتباه می گیرند ولیکن دولت یازدهم جلوی افزایش قیمت ها را گرفته و یا سرعت رشد قیمت ها را کند کرده و در ارتباط با عبور از رکود هم مجدداً آمارهایی را ارائه دادند که در جای خود قابل تأمل بود. اما آقای رئیس جمهور هرگز نفرمودند که چگونه جلوی رشد قیمت ها را در آن مدت زمان کوتاه گرفتند؟ لکن واقعیت کاهش تورم آقای روحانی این بود که وقتی مردم وارد سوپرمارکت می شدند و می دیدند که قیمت ها نسبت به روزهای گذشته چندان تغیری نداشته اما این را هم به وضوح مشاهده می کردند که ظروف غالب مواد غذائی تا حدودی کوچک تر شده و یا اینکه مواد غذائی کمتری داخل ظروف ریخته شده و بستۀ مواد غذائی تا حدودی نسبت به گذشته خالی تر شده اند!!! به طور مثال از چیپس و پفک گرفته تا شیر و روغن و آبمیوه و نوشابه آن چنان تغیر قیمتشان محسوس نبود اما کم شدن مواد داخل بسته بندی ها کاملاً مشهود بود!! آیا بدین صورت تورم را کاهش داده بودند یا به عبارتی بهتر باید عرض کنم که باسیاستی چراغ خاموش، تورم و افزایش قیمت ها را باکم فروشی جبران کرده بودند؟! دولت احمدی نژاد هم از این کارها می کرد مثلاً نرخ آب و برق را افزایش می داد و برای اینکه گرانی مشخص نشود قبوض دوماهه را ماهانه ارسال می کرد تا مبالغ چندان تغیری با گذشته نداشته باشند!! همان سال بنده از آقای روحانی سؤال کردم که آیا با شیوه احمدی نژاد تورم را کنترل و یا از رکود عبور کرده اید یا اینکه منظور دولت محترمتان از رکود چیز دیگری هست که ما از آن بی اطلاع هستیم؟ که هرگز پاسخی به این سؤال داده نشد.!! ​