کودک تولید باید از گهواره خارج شود

گروه تأسیسات: یکی از بخش هایی که امید می رود بعد از حل مشکل تحریم ها و باز شدن درهای سرمایه گذاری خارجی و تکنولوژی های جدید با رونق مواجه شود تأسیسات تهویه مطبوع است. با توجه به فرهنگ استفاده از وسایل گرمایشی و سرمایشی این بخش در کشور ما از رونق زیادی برخوردارند و بسیاری از شرکت های مطرح یا در ایران نمایندگی هایی دارند و یا به طرق مختلف وارد بازار ایران می شوند. شرکت های ایرانی نیز با توجه به این فضا از کیفیت مناسبی برخوردار هستند، شرکت وست پوینت (WESTPOINT) فرانسه یکی از شرکت های معتبری است که گرچه در ایران نمایندگی دارند اما معضل تحریم ها دامان این شرکت را نیز گرفته بود. با احسان ایزدی اصل، مدیر فروش و بازاریابی این شرکت در مورد وضعیت بعد از تحریم واردات کالاهای خارجی به گفتگو نشستیم. با توجه به زمزمه های شرایط پس از تحریم شرایط بازار ایران را چگونه ارزیابی می کنید؟ تحریم ها قطعاً بر روی شرکت ها اثرگذار بوده است و بعضاً مجبور می شدیم برای واردکردن یک قطعه اصلی از شرکت مادر چند مرتبه بار را زمین بگذاریم تا ردیابی مسیر سخت شود و برای شرکت مادر مشکلی ایجاد نشود. این موضوع منجر به این شده بود که کالا گران تر شود و تاوان آن را مصرف کننده پرداخت می کرد. در آن دوره دفاتر ایرانی حتی در معرفی خود به عنوان نماینده رسمی با مشکل مواجه بودند و گرچه در وزارت صنایع ثبت واقعی بودیم اما در انظار عمومی کسی باور نمی کرد. در حال حاضر گرچه تحریم ها هنوز برداشته نشده اما تغییرات مشهود است. اکنون قوت خاصی گرفته ایم به گونه ای که شرکت فرانسوی حتی برای ارزیابی توانمان هیئتی را فرستاد و آنها برای استانداردسازی تحرکات ما را بسیار دقیق آنالیز کردند. این امیدواری وجود دارد که با برنامه ریزی های صورت گرفته تکنولوژی ساخت این دستگاه ها به ایران وارد شود. شرکت های فرانسوی حساس هستند و برای ده سال آینده نیز آنالیز ما را از نظر مهندسی، خدمات و حتی هوش آغاز کرده اند. یکی از مشکلاتی که برخی از همکاران شما در زمینه واردات همواره بیان می کنند وجود تعرفه های بالاست. نظر شما در این زمینه چیست؟ البته نیاز است که بین واردکننده و نماینده رسمی تفاوتی قائل شویم. نماینده رسمی گرچه در نهایت وارد می کند اما آن واردات بر اساس اصولی و استانداردهایی است. فکر می کنم هر یک ریالی که بر قیمت اجناس افزوده می شود هموطنان، دوستان و خانواده من باید پرداخت کنند. البته من طرفدار تولید داخل هستم اما به این شرط که انضباط و استانداردها رعایت شود. تولید ایران مانند کودکی می ماند که در گهواره نگه داشته شده و اجازه خروج به او را نمی دهند اما بالاخره این کودک باید روزی از گهواره خارج شود؛ در آن روز این کودک چه وضعیتی خواهد داشت؟ دنیای بیرون دنیای دیگری است. صنعت قرار است نان آور مردم باشد، این یارانه ها به صنعت تا چه هنگامی می خواهد ادامه داشته باشد. باید به جای اینکه جلوی واردات را بگیریم این یارانه ها را صرف توسعه و علم مداری کارخانه ها بکنیم. البته آن تأکید بر علم مداری و کیفیت حتی در مورد واردات نیز وجود ندارد؟ متأسفانه برخی از همکاران ما آن اهمیت و احترام را برای هموطنان خود قائل نیستند و به شرکت های مادر اعلام می کنند که فی المثل کالای درجه 3 یا اصطلاحاً T3 بفرستید. در جامعه امروز انتخاب گری مصرف کننده روزبه روز در حال افزایش است. مردم کالای خوب را می فهمند، این رتبه بندی بر اساس نوع مواد اولیه و چگونگی ساخت آن تعیین می شود. دستگاهی با رتبه T1 دستگاهی است که با بهترین مواد در زمان مناسب کاری بین ساعات 8 صبح تا 4 بعدازظهر تولید شده است، چون کارخانه هایی در چین هستند که به صورت شبانه روزی در حال تولید و فعالیت هستند و کالایی که در شب تولید می شود کیفیت مناسب را ندارد. سه معیار در این رتبه بندی اهمیت دارند، نخست زمان ساخت آن، دوم کیفیت مواد اولیه مورداستفاده و سوم قلب دستگاه یعنی موتور و فن با تکنولوژی مناسب. گرچه عنوان 30 هزار BTU توان برودتی بر روی یک موتور ساخته شده در رتبه T3 درج شده است اما این توان تنها برای مناطق معتدل است و این دستگاه به جنوب برود این توان تبدیل به 9 هزار BTU تبدیل می شود. درحالی که مصرف کننده پول برق دستگاه 30 هزار BTU را پرداخت می کند. این موضوع هم موجب اتلاف انرژی می شود، هم اتلاف سرمایه و ارز را به دنبال دارد و از همه مهم تر خیانتی به مصرف کننده است و مضاف بر آن دیدگاه شرکت خارجی را در مورد مصرف کننده ایرانی تغییر می دهد.