در مسیر تجربه

بهینه سازی از منظر شهروندان گروه تأسیسات: در امتداد خیابان بلند ولیعصر(عج) که پایین برویم نه تنها نوع ماشین ها تغییر می کنند بلکه مغازه ها نیز سر و شکل دیگری پیدا می کنند. مغازه های بالای شهر تهران با میلیاردها تومان تجهیزات و زیبایی خیره کننده و استفاده از راهکارهای جذب مشتری جای خود را به مغازه هایی با آلودگی نوری و صوتی می دهند. برای آشنایی با نحوه مصرف برق و آب و پیشنهادهای شهروندان برای بهینه سازی بهتر به سراغ این مغازه داران و شهروندان رفتیم زیرا گاه در زبان مردم نکاتی وجود دارد که هر یک حاصل تجربه ای ناب هستند و تجمع این تجارب اساس علم عمومی به حساب می آید. حتی با نگاه کردن به اطراف واکناف نمونه هایی از هدررفت را می توان یافت که با مراقبت های بیشتر می توان از آن جلوگیری کرد. آب دادن موزاییک ها فروشنده ای جلوی فروشگاه خود را آب پاشی می کند. شاید می خواهد موزاییک های خیابان ولیعصر خنکایی بخورند. لابد نمی داند که شهر ما هم یکی از شهرهایی است که در مرحله بحران آبی است. شاید روزنامه ها را نمی خواند اما آیا اخبار تلویزیون و رادیو را هم پیگیری نمی کند؟! آیا تابلوهای تبلیغاتی عظیم در بزرگراه ها را نمی بیند؟ آیا هشدارهای وزارت نیرو، سازمان آب و فاضلاب و استانداری تهران را در مورد صرفه جویی 20 درصدی نشنیده است؟ آیا خطر جیره بندی را احساس نکرده است؟ آیا خبر بی آبی 171 روستای خراسان جنوبی را نشنیده است؟ از جیره بندی آب در چابهار خبری به او نرسیده است؟ شاید دیگر وقت اجرای طرح پلیس آب رسیده باشد. اول فرهنگ سازی در ادامه مسیر، با یکی از همشهریان روبه روی دکه روزنامه فروشی هم کلام می شوم. وی با اشاره به میزان بالای مصرف برق می گوید: این موضوع به پایین شهر و بالای شهر نیز مربوط نمی شود. شاید اگر مقایسه کنیم در مناطق بالا اسراف بیشتری صورت می گیرد. پیشنهاد اول آگاهی مردم و فرهنگ سازی است چه در شهرها، چه در ادارات و چه در صنایع. درست است که تنها مصرف بی رویه مشکل صنعت برق و آب و گاز کشور نیست و زیرساخت های فرسوده نیز مشکل ساز است اما معضل اساسی مصرف بی رویه است. وی ادامه داد: البته مردم این صحبت ها را در مورد خشک سالی باور نمی کنند چون که خیلی سال است اینها تکراری شده اند و هیچ مشکلی هم به وجود نیامده اما اگر یکبار مثل دهه 60 که برق ها برای نیم روز یا حتی یک روز قطع و به نوعی جیره بندی می شد ، آب هم جیره بندی شود مردم به اهمیت آن پی می برند. همه چیز ناقص است می گوید به دلیل شغلی که دارد بسیار پیش می آید با ادارات دولتی سروکار داشته باشد. در همه جای دنیا مردم یا شرکت ها برای کارهای ساخت وساز یا تغییر در نقشه داخلی، لوله های آب و برق به یک محل رجوع می کنند اما در اینجا همه کارها بر عهده مردم است. اولاً که وقتی شهرسازی می شود همه چیز ناقص است، زیرساخت ها وجود ندارد وقتی هم کاری می خواهد درست صورت بگیرد آنقدر هزینه تراشیده می شود که عملاً هزینه ساخت بالا می رود. سازنده هم اگر کمی بی مروت باشد از چیزهایی می زند که عملاً دیده نمی شوند مانند کابل کشی نامناسب و تجهیزات ارزان قیمت. مصطفی ادامه داد: البته ادارات برق و آب نیز کم کاری کرده اند و قسمت اعظم تأسیسات زیرزمینی ما قدیمی و فرسوده است. این کابل های قدیمی در حوالی چهارراه طالقانی در خیابان ولیعصر هستم. شهروند دیگری پس ازاینکه متوجه شد با یک خبرنگار هم صحبت است خواست گله ای از وضعیت کابل کشی محله خود کند؛ خیابان پلیس کمی آن طرف تر که از محلات قدیم تهران محسوب می شود: در محله ما کابل کشی ها استاندارد نیست و کابل ها در کوچه ها آویزان هستند. هرچند وقت یکی از این کابل ها دچار قطعی می شود یا آتش سوزی اتفاق می افتد و علی رغم مراجعه مأموران اداره برق با تجهیزات کافی کابل ها تنها مورد تعمیرات جزئی قرار می گیرند. این وضعیت در تمام محلات قدیمی وجود دارد که خود باعث هدررفت برق می شود. خانم د. وضعیت کابل کشی در سطح شهر را موردانتقاد قرار داد و گفت: با اینکه اینجا یکی از مناطق خوب شهر محسوب می شود، در ساختمان کشی و ساختمان هایی که بعدها به اینجا اضافه شد اصلاً ً دقت لازم انجام نشد، به همین دلیل ما با مشکلاتی مواجه هستیم مثلاً برق ساختمان قطع می شود یا نوسان برق یا اتصالی و از این قبیل مشکلات داریم. بی خبر از میراث ایرانی چهارراه ولیعصر(عج)؛ ازدحام، تراکم و کلافگی. جایی که دیگر دورنمای فرهنگی ترین نماد شهری تهران یعنی تئاتر شهر نیز پیدا نیست. آنچه پیداست مجتمع های خرید کامپیوتر، اغذیه فروشی های ارزان و فست فودهاست. به زیرگذر ولیعصر پا می گذارم جایی که از تأسیس آن یک سال نمی گذرد. با این حال در چند نقطه از سقف زیرگذر آب نشت کرده است. در ایستگاه دانشگاه صنعتی شریف پیاده می شوم. ساعت 5 بعدازظهر است و خورشید آذرماه در منتهای غرب قرار گرفته است. ساختمان های زشت 4 و 5 طبقه با میزان بالای هدررفت آب و گاز همه جا را گرفته که به سیستم نابهینه توزیع وصل می شوند. کارگران شهرداری مشغول آبیاری چمن ها و فضای سبز کنار اتوبان یادگار امام (ره) هستند. چمن یکی از پرمصرف ترین گیاهان است و کاشت آن در شهرهای خشک نیمه کویری ایران توجیهی ندارد. بسیاری از گیاهان مناطق خشک هستند که می توان به جای این گیاهان پرمصرف برای زیباسازی شهر استفاده کرد. گرچه آبیاری فضای شهری حجم کمی از آب مصرفی را شامل می شود.