آمارهای رانتی

در خبرها آمده است: کشور ما ازجمله بزرگ ترین مصرف کنندگان انرژی است و جمعیت ایران که 1 درصد جمعیت جهان را شامل می شود به اندازه 3 درصد انرژی جهان را صرف می کند.همچنین 90 درصد آب کشور در بخش کشاورزی مصرف می شود و رتبه کشور نفت خیز ایران در ایمنی انرژی در بین 129 کشور جهان 75 و در پایداری انرژی 91 است. آمارهای هول انگیز 115 در احترام به محیط زیست و اولین کشور جهان در آلودگی زمین نیز خود گویای واقعیت های زیادی است. در این میان متهم کردن فرهنگ این فلات کهن به نقل محافل در رسانه ها و تریبون های رسمی تبدیل شده است. مغلطه ای که از مقصر پنداشتن کنشگر و حکم برائت از ساختار در اینجا صادر می شود بهره شبه رانتی کسانی است که سال ها متصدی و تصمیم ساز بودند. به همین طریق رانت های دیگری را می توان برشمرد؛ اگر رانت نفت در دامان بسیاری ثروت سرشاری را روانه کرد و رانت تحصیل و بورسیه برای گروهی مقام و مکنتی را تضمین می کند،رانت پرمصرف بودن مردم نیز تبدیل به توجیهی برای تغییر ندادن ساختارها شده و این رانت محیط زیست است برای توجیه ناکارآمدی و رانت تعرفه است برای تحمیل کالاهای بی کیفیت دردانه های تولید داخل و این رانت حداقل حقوق است برای ثروتمندتر شدن دردانه هایی که از رانت های قبل استفاده کردند.