دیدار دوباره جامعه مهندسان معماری

در 15 آذرماه 1378 نمایندگان تشکل های صنفی و حرفه ای مختلفی که معماران در آنها عضویت داشتند، طی نشستی و با صدور و انتشار بیانیه ای، به نخستین جلسه هیئت مؤسس تشکلی که بعدها جامعه مهندسان معمار ایران نامیده شد، شکل دادند. این هیئت در 9 اسفند همان سال با گردآوردن جمعیتی بالغ بر 200 نفر از معماران در آمفی تئاتر خانه هنرمندان ایران، اقدام برای تأسیس جامعه را اعلام کرد. اخذ مجوز فعالیت جامعه به عنوان NGO از سازمان میراث فرهنگی در مردادماه 1382، ثبت آن به عنوان موسسه در اداره ثبت شرکت ها در خرداد 1383 را به دنبال داشت. هیئت مؤسس جامعه در نخستین مجمع خود پس از تائید و صدور مجوز توسط ارکان رسمی کشور در تاریخ 10 خرداد 1383 ارکان اجرایی مؤسس جامعه (دبیر اول، هیئت دبیران و هیئت بازرسان) را انتخاب نمود اما بروز اختلاف نظرها در تیم مدیریتی جامعه و توسعه روزافزون آن تا حد کدورت ها و درگیری های جدی طی سال های بعد سبب افول جامعه تا انفعال کامل آن و تعویق برگزاری نخستین مجمع عمومی اعضاء به مدت بالغ بر هفت سال شد. در سال 1393 مجمع عمومی اعضاء جامعه دیگر بار و علی رغم مشکلات و ابهامات بسیار با تلاش چند نفر از اعضای هیئت مؤسس آن تشکیل شد و با استقبالی درخور توجه به انتخاب نمایندگان خود پرداخت. عصر یکشنبه 15 آذر 1394 اولین سالگرد انتخابات جامعه مهندسان معمار ایران تحت عنوان دیداری دوباره در سالن استاد شهناز خانه هنرمندان برگزار شد. در این جلسه اعضای هیئت مؤسس و هیئت بازرسان و هیئت دبیران جامعه و جمعی از دست اندرکاران و علاقه مندان شرکت داشتند. در این باره مهرداد زواره محمدی؛ دبیر جامعه مهندسان معمار اظهار داشت: در یک سال گذشته 36 جلسه کاری رسمی با حضور حداکثر اعضا و چندین جلسه غیررسمی برای کارگروه های فعال در هر موضوع برگزارشده است. در روزهای اول کلیه اعضا بسیار پرشور عمل می کردند و ترکیب مناسبی از جوانان و پیشکسوتان در جامعه معماران وجود داشت و فضای مثبتی ایجاد می کرد ولی بعد از مراجعه به ثبت شرکت ها برای قانونی کردن و انجام مسائل حقوقی متأسفانه به دلیل مشکلاتی که درگذشته و قبل از انتخاب ما وجود داشت جلوی ثبت قانونی انتخابات جدید گرفته شد. وی افزود: برای برون رفت از این مشکل که تمام فعالیت های قانونی و حقوقی ما را خدشه دار می کرد، با وکلای مختلفی مشورت کرده و به سازمان ها و نهادهای متعددی مراجعه کردیم و انرژی زیادی صرف برطرف کردن و رسیدگی به این مسئله شد اما به دلیل مسائل حقوقی قادر به عضوگیری نبودیم و منابع مالی جامعه مهندسان معمار محقق نمی شد و قادر به گرفتن اسپانسر نیز نبودیم و خود اعضای هیئت بازرسان و دبیران برای مسائل مالی از هزینه شخصی تنخواهی ایجاد کردند. زواره محمدی در خصوص فعالیت های انجام شده در یک سال گذشته اظهار داشت: یکی از مهم ترین اتفاقاتی که در این یک سال محقق شد فرصت طلایی حضور ایران در بینال هنر ونیز 2015 بود. بخش دیگر اعتراضی بود که جامعه مهندسان معمار به حذف نام ایران از فستیوال جهانی معماری (WAF) داشتند و با دبیر و داوران فستیوال مذاکراتی صورت گرفت. اقدام دیگر مشارکت فعال اعضای جامعه مهندسان معمار ایران در پی ریزی نهاد خانه گفتمان شهر و معماری یا همان خانه وارطان بود و عملاً یک همگرایی جدی بین دوازده تشکل و NGO فنی مهندسی کشور ایجاد شد. در مورد بافت های فرسوده و تاریخی و ارزشمند کشور اعتراض های گسترده ای صورت گرفت و با نهادهای مختلف حاکمیتی یا مهندسی یا NGO های مختلف مثل وزارت راه و شهرسازی سازمان نظام مهندسی و غیره نیز جلسات مختلفی برگزار شد. محمدی در پایان افزود: برای بیرون رفتن از شرایط حاضر با توجه به اعتماد و حمایت ویژه ای که هیئت مؤسس از ما داشت به این نتیجه رسیدیم که زمینه سازی اصلاح اساسنامه و بستر حقوقی جامعه را انجام دهیم و به وزارت کشور و سازمان میراث فرهنگی مراجعه کنیم و مسائل حقوقی و ثبتی را انجام دهیم و زمینه انجام و ایجاد یک انتخابات جدید را پایه ریزی کنیم تا بر اساس آن جامعه جدیدی شکل گیرد و راه را برای برگزاری یک انتخابات باشکوه و بدون مشکل قانونی و حقوقی هموار کنیم. لازم به ذکر است که ایران از 15 اردیبهشت تا اول آذر 1394 در بینال هنر ونیز با 65 پروژه که از بین 225 پروژه مختلف مسکونی، چندمنظوره، اداری و خدماتی، رستوران، هتل، تفریحی و ورزشی و آموزشی که توسط 89 معمار از سراسر کشور ارسال شده بود، شرکت کرد. این پروژه بازی کوچک نام داشت و با مشارکت شرکت سام گرافیک تصاویر چاپ شده این 64 پروژه در 16 مکعب معلق قرار گرفتند تا امکان مشاهده مستقیم و نزدیک آنها فراهم شود.