7 روش برای خلوت کردن پایتخت

1ـ روش زبان خوش: ازآنجاکه مردم ما مردمی فهیم و بسیار فهیم و باز هم فهیم هستند، به زبان خوش به آنها می گوییم 40 درصدشان باید از تهران بروند. آنها هم می گویند: چشم و 40 درصدشان کفش و کلاه می کنند و هلک هلک راه ولایت را در پیش می گیرند. 2ـ روش دیوار و دروازه: دیوارها و دروازه های تاریخی شهر تهران را احیا می کنیم. در اولین تعطیلاتی که شهروندان خجسته دل تهرانی عزم جاده چالوس کردند، دروازه ها را می بندیم تا 40 درصد مردم پشت دروازه ها بمانند. آن وقت به آن 40 درصدی که پشت دروازه ها ماندند تسهیلات و زمین و... می دهیم تا بروند ولایت حالش را ببرند. 3ـ روش حسن کچل: اگر روش قبلی لو رفت و در تعطیلات، مردم از جایشان جم نخوردند و نقشه های ما نقش بر آب شد و هزینه دیوارکشی روی دستمان ماند، می توانیم با چیدن سبد کالا و کارت سوخت و میوه های وارداتی (مخصوصاً سیب) و... مردم را از خانه هایشان بیرون بکشیم و وقتی به پشت دروازه ها رسیدند، یکهو دروازه ها را می بندیم و مشکل حل می شود. 4ـ روش دیوارکشی رندانه: در این روش، دیوارها را طوری می کشیم که 40 درصد مردم تهران و خانه هایشان بیرون دیوارها بیفتند.دقت داشته باشید که در این روش هیچ نیازی به ارائه زمین و تسهیلات و نازکشیدن و دنبال آهو دویدن نیست و هزینه دیوارکشی نیز با توجه به کوچک تر بودن تهران جدید، کاهش می یابد. 5 ـ روش حل مشکل از ریشه: در این روش، تعریف کسی که از تهران رفته است را عوض می کنیم. در تعریف جدید هرکسی که حداقل 30 ثانیه در هفته به صورت تلفنی با اقوامش در شهرستان صحبت کند، از تهران رفته است.بدین ترتیب حدود 95 درصد تهران خالی از سکنه می شود و مشکل جمعیت تهران تا سال 1500 حل می شود. 6 ـ روش بردن وزارتخانه ها: در این روش، وزارتخانه ها را از تهران می کنیم و می بریم شهرستان ها و در جای خالی شان درخت می کاریم یا مسکن مهر می سازیم که ازواج جوان بروند با مهر و محبت در آنجا زندگی کنند. واضح است که با رفتن وزارتخانه ها، 40 درصد از مردم تهران که طاقت دوری از وزارتخانه ها را ندارند و دور از روی ماه ساختمان وزارتخانه ها دق می کنند، سر به کوه و بیابان می گذارند و تهران خلوت می شود. 7ـ روش زهد: اما در این روش که بهترین روش است و در اکثر طرح ها هم از همین روش استفاده می شود، ازآنجاکه ما زیاد دربند زندگی دنیوی و سود و زیانش نیستیم، خیلی هم برایمان مهم نیست که این چنین طرح هایی که فقط به دنبال تأمین رفاه و بالا بردن سطح زندگی مردم است، به نتیجه نرسد. بنابراین هیچ کار خاصی انجام نمی دهیم و فقط می گوییم 40 درصد از مردم تهران باید بروند ولایت و آنها هم برای اینکه ریا نشود، نمی روند و طرح مذکور به خیل طرح های فراموش شده می پیوندد.