مسجد جامع سمنان

مسجد جامع سمنان یکی از بناهای بسیار کهن و باارزش در سمنان مسجد جامع این شهر است که در طول زمان تغییرات و تحولات زیادی در آن به وجود آمده است، اما هم اکنون در آن آثار دوران سلجوقی و تیموری دیده می شود. این مسجد در قرن نخست هجری و بر خرابه های آتشکده بنا شده است. مسجد جامع سمنان در طول تاریخ از لحاظ مذهبی، فرهنگی و اجتماعی از ارزش و اعتبار زیادی برخوردار بوده است. سبک معماری این بنا، به شیوه معماری آذری است. ایوان آجری بلند آن در قسمت غربی صحن ، در زمان سلطنت شاهرخ تیموری و به همت وزیر خواجه شمس الدین علی بالیجه سمنانی و گنبد آن به وسیله خواجه ابوسعید در عهد سلطنت سلطان سنجر احداث شده است . در قسمت فوقانی ایوان و بر سه بدنه آن ، کتیبه ای از کاشی وجود دارد. در پایین این کتیبه چند لوحه سنگی بزرگ دیده می شود. مهم ترین آنها دو لوح مشتمل بر فرمان های پادشاه صفوی است که برای اطلاع مردم سمنان در ایوان نصب شده است . شبستان جنوبی مسجد مشتمل بر 16 ستون مدور در وسط و هشت و نیم ستون در طرف دیوار شرقی است که پایه های 27 تاق شبستان را تشکیل می دهد. این شبستان در زمان ارغون خان و به همت وزیرش شیخ علاءالدوله سمنانی احداث شده و در عهد سلطنت فتحعلی شاه قاجار توسط ذوالفقار سمنانی تعمیر شده است . در گوشه شمال شرقی شبستان ، منار سلجوقی قرار دارد. ارتفاع کنونی منار از سطح قاعده 20.31 متر و از روی بام 75.25 متر و محیط آن 5.5 متر است . در بالای تزئینات آجری زیبای منار کتیبه ای به خط کوفی وجود دارد که نام ابوحرب بختیار و تاریخ بنای منار بر آن نقش بسته است . تاج یا کلاهک منار که به صورت هشت ضلعی است ، مقرنس های آجری با پشت بغل های کوچک کاشی کاری شده به رنگ فیروزه ای دارد، در اطراف مأذنه منار، نرده های مشبک چوبین زیبایی به رنگ سبز نصب شده است .