تاریخ مصور در قلعه دزک

روستای دزک در استان چهارمحال و بختیاری و در فاصله 32 کیلومتری شهرکرد، واقع شده است. این روستا با روستای دستگرد امامزاده همجوار است و بررسی های تاریخی نشان می دهد که در دوران صفویه رونق بسیاری داشته است. اگر نگاهی به تپه های باستانی دزک و گورستان های قدیمی آن بیندازید، در گوشه و کنارش، شیرهای سنگی حجاری شده زمان صفوی خودنمایی می کنند. از بناهای تاریخی و مهم این روستا می توان به قلعه دزک اشاره کرد که ماه ها و سال ها به دست هنرمندان اصفهانی معماری و تزئین شده و یکی از نقاط گردشگری استان محسوب می شود. این قلعه توسط لطفعلی خان امیرمفخم بختیاری، از خوانین معروف هفت لنگ بختیاری ساخته شده بود که بعدها اهالی روستا آن را ترمیم و بازسازی کردند. این بنا دو طبقه با ایوان های شمالی و جنوبی، مشرف به بیشه های منتهی به کوهستان و رو به قبله ساخته شده است! پی ها و دیوارهای اصلی بنا، قطور و با پوششی از آجر در نمای بیرونی و اندود کاهگل، در نمای خارجی با لایه ای از گچ، سفیدکاری و محافظت شده است. این بنا دارای چهار برج مخروطی شکل بدون کاربری نظامی است که دو برج قسمت جنوبی سالم و دو برج قسمت شمالی نیمه مخروبه و بیشتر برای القای شکوه و ابهت ساخته شده و به عنوان انبار و زندان استفاده شده اند. طبقه همکف و اول بنا، دو ایوان در قسمت شمالی و جنوبی دارد که نور لازم را برای اتاق های مجاور، زیر برجی و سفره خانه، آینه خانه و اتاق های جنبی دیگر فراهم می کند. قرینه بنای فعلی، در قسمت پایینی حیاط داخلی در گذشته قسمت شاه نشین و در کنار آن بناهای دیگری وجود داشته که امروز اثری از آنها نیست. از تزئینات به کاررفته در این بنا هنر آجرچینی و تلفیق آن با کاشی کاری های لعابی هندسی است. جالب ترین و زیباترین قسمت در این بنا، تالار سفره خانه و اتاق آینه هستند. حاشیه بالایی دیوارهای تالار سفره خانه و اطراف درهای اصلی و ورودی، با گچ بری های قالبی با الهام از داستان های هفت پیکر نظامی گنجوی آراسته شده است. در ایوان های ورودی و شمالی طبقه اول، ستون های گچبری با نقوش حصیری شکل، روی تیرهای چوبی دیده می شود. در اتاق آینه دیوارها و سقف با آینه تزئین شده و تصاویری از سوارکاری، قصرها و ابنیه سلطنتی با طرح های اروپایی، گل و مرغ دیده می شود. در این قلعه ستون های ساده سنگی با کار مختصر بر روی آنها و در نشیمن گاه ها، ورودی و ازاره های طبقه همکف بخش جنوبی و نیز قسمت صفه شمالی، به نقش های هندسی یا گل های ساده چند پر اکتفا شده است. در میانه حیاط شمالی پردرخت، حوض سنگی بزرگی، با طرح ایرانی چند ضلعی قرار دارد. در میانه دیواره شمالی حیاط، مشرف به حوض بزرگ، کاشی های کوچک رنگی به چشم می خورد که در کنار هم نقوش هندسی لوزی، مربع و بیضی را به وجود آورده اند. این قلعه در سال 1368، در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده و در حال حاضر در اختیار سازمان میراث فرهنگی و گردشگری است. در این قلعه، تعدادی از فیلم های تاریخی ساخته شده اند و هرساله گروه های زیادی از این روستای تاریخی و قلعه آن دیدن می کنند.