امجدیه تخریب می شود؟

داشتم فکر می کردم اگر قرار باشه برای نسل آینده توضیح بدم که تماشای فوتبال و رفتن به ورزشگاه تو کشورمون از چه وقت شروع شده و محل برگزاری بازی های به یادموندنی و دربی های مهم کجا بوده، خیلی کارم سخت میشه، چون باید فقط اسم یه ورزشگاه رو بگم که احتمالا تبدیل شده به یک مرکز تجاری و دیگه خبری ازش نیس... ناخودآگاه آهی کشیدم؛ انگار این اتفاقات قرار نیست تموم بشه؛ تخریب خونه حیاطی ها و عمارت های کهنسال که توی محله های قدیمی تهران، بچگی مون توش شکل گرفت و خاطراتمون قد کشید همچنان ادامه داره و هر روز یه آپارتمان، برج و عمارت بلند سرد جلوی دیدمونو می گیره و نمی ذاره طلوع و غروب زیبای خورشید رو از کوه دماوند ببینیم و هیچ نشانه و یادی از گذشته مون و به اینکه به کدوم محله تعلق داریم نداریم یه حس بی هویتی بهمون دست میده و خاطراتی که شده نوستالژی... مدت هاست که ورزشگاه امجدیه مورد بی مهری قرارگرفته و کهولت سنش داره دردسرساز میشه، به رغم برخی بازسازی ها و دست کشیدن به سر و روی این بنای قدیمی این مجموعه نیاز به توجه، مرمت و بازسازی گسترده تری دارد. امجدیه، همان ورزشگاهی که روزی با فروش بلیت، خیل عظیمی از تماشاگران بازی هایی همچون بازی ایران و اسراییل را به خود دیده، امروز درودیوار آن مدت هاست فریادهای پر از شادی و هیجان هواداران تیم های پرسپولیس و استقلال را نخواهد شنید و سنگفرش آن تشنه قدم نهادن پهلوانان این مرز و بوم است. برای پیگیری خبر اخیری که در سایت ها و روزنامه های مختلف منتشر شد اقدام کردم: وزارت ورزش در تصمیمی عجیب به تخریب مجموعه ورزشی شهید شیرودی اقدام کرده است. ابتدا با روابط عمومی وزارت ورزش و جوانان تماس گرفتم؛ پس از تماس های مکرر و گرفتن شماره های مختلف در بخش هایی از وزارت ورزش و جوانان، بالاخره با یک خانم در بخش رسانه ها مرتبط شدم که پس از شنیدن سؤال بنده اظهار داشت: وزارت ورزش معمولا برای تخریب، برنامه ریزی نمی کند بلکه برای توسعه و نگهداری اماکن ورزشی بودجه تعیین کرده و برنامه ریزی دارد. به گفته وی تخریب و ساخت وساز اماکن ورزشی در نهایت از وظایف شرکت توسعه و تجهیز و نگهداری اماکن ورزشی است؛ بنابراین شماره ای دریافت کردم تا با مسئول مربوطه مرتبط شوم. شنیده ها حاکی از این است که برای تخریب امجدیه و تبدیل آن به مرکز تجاری اقداماتی شده که مخالفت عباس جدیدی، عضو شورای شهر تهران را در پی داشت. وی با یادآوری خاطرات ورزشکاران، تماشاگران و ورزش دوستان کشورمان، این ورزشگاه را یک بنای تاریخی دانست و گفت باید در حفظ و نگهداری آن تلاش کرد. به هر زحمتی بود با امور قراردادها در شرکت توسعه، تجهیز و نگهداری اماکن ورزشی وزارت ورزش و جوانان گفتگو کردم. مسئول آن بخش در پاسخ به این پرسش که آیا برنامه ای برای توسعه مجموعه ورزشی شهید شیرودی دارید یا خیر، گفت: این مجموعه وسعت زیادی داشته، بنای آن بسیار قدیمی است و نیاز به بازسازی دارد، به این منظور با مشارکت بخش خصوصی منتظر سرمایه گذار هستیم و فعلا در حد یک تصمیم و صحبت اولیه است نه بیشتر. برای کسب اطلاعات بیشتر با روابط عمومی مجموعه شهید شیرودی نیز تماس گرفته و ابهام درخصوص تخریب یا بازسازی آن مجموعه را مطرح کردم. خانمی که پشت خط گوشی را برداشت بلافاصله و با قاطعیت جواب داد: خیر، تخریبی در کار نیست و وقتی با اصرار من برای چاپ و نشر این خبر از زبان یک مقام آگاه یا مسئول از ورزشگاه شهید شیرودی مواجه شد، مرا به مدیریت مجموعه مرتبط کرد که متأسفانه هرچقدر صبر کردم کسی پاسخگو نبود. در پایان با روابط عمومی سازمان میراث فرهنگی تماس گرفتم و موضوع را مطرح کردم که پاسخ این بود: مجموعه ورزشی شهید شیرودی یک بنای تاریخی نبوده و ثبت ملی نشده است؛ بنابراین در حیطه سازمان میراث فرهنگی قرار ندارد. به هرحال برای اینکه این ورزشگاه بازسازی شده و باز هم در و دیوار آن شاهد هیاهو و فریادهای ورزشکاران و علاقه مندان به تماشای بازی های تیمی باشند، این خبر را پیگیری خواهم کرد.