تجربه استرالیا در هوشمندسازی شهری

پیروز حناچی در سمیناری که در تیرماه با همکاری دانشگاه ملبورن برگزار کردیم درباره تجربه به اشتراک گذاری اطلاعات 3بعدی در مقیاس دستگاه های زیربنایی صحبت هایی مطرح شد. دولت ویکتوریا که ملبورن مرکز آن است تصمیم جالبی در این باره گرفت؛ آنها ابتدا زیرساخت و مبنا را با کمک مراکز دانشگاهی و حمایت دولت ایجاد کردند تا همه دستگاه ها اطلاعات خود را از طریق یک سیستم یکپارچه به اشتراک بگذارند. دولت استرالیا سرمایه گذاری کرده بود که این مبنا را برای شهر ملبورن و بقیه شهرهای کشور به وجود بیاورد تا سیستم های اطلاعاتی یکپارچه شود. در ابتدا همه دستگاه ها ازجمله 6 وزارتخانه و دستگاه های زیربنایی، آب، برق، مسکن و شهرسازی، فاضلاب و مخابرات در برابر این طرح مقاومت داشتند اما در طول زمان و بعد از نخستین خروجی سیستم اطلاعات یکپارچه سعی کردند تا با حاکمیت همکاری کنند تا جایی که درحال حاضر تمامی اطلاعات تولید شده شهر ملبورن توسط دولت و بخش خصوصی در فضای سه بعدی قابل مشاهده است. این درحالی است که در تهران تاکنون طرح ها برای نقشه های دو بعدی تهیه می شد. بر همین اساس بیشتر کلان شهرهای کشور اکنون سیستم GIS دو بعدی دارد که لازم است وارد فضای سه بعدی شود. همانطور که اشاره شد، مسئولان شهر ملبورن در این مورد موفق بودند. آنها یک بار شهر را سه بعدی ترسیم کرده اند و هر کاری هم که در حوزه سرویس خدمات حتی احداثات جدید و تغییرات کاربری می خواهند انجام بدهند قبل و حتی بعد از آن در همین فضای سه بعدی پیاده می شود. این اطلاعات خیلی راحت روی موبایل های معمولی قابل دسترسی است و شهروندان ملبورنی زمانی که از خانه خارج می شوند بسیاری از اطلاعات و خدمات ازجمله ترافیک و اجاره پارکینگ را روی تبلت و موبایل می توانند مشاهده کنند. مناسب ترین قیمت های خرید توسط بخش های خصوصی به آنها معرفی می شود. همچنین برنامه ای به عنوان برنامه 20دقیقه ای در این شهر تعریف شده است یعنی از هر جای ملبورن که بخواهید به جای دیگر ملبورن بروید تنها 20دقیقه زمان می خواهد و این کارایی ها با استفاده از سیستم های هوشمند در فضای سه بعدی میسر شده است.