باز باران با اسید

سایت خبری شرکت کنترل کیفیت هوای تهران مدتی پیش خبر داد که یکی از تأثیرات زیان بار باران های اسیدی در شهرهای صنعتی تخریب ساختمان ها و آثار تاریخی است. اولین بار رابرت انگوس اسمیت در سال 1852 در دانشگاه منچستر باران های آلوده به مواد شیمیایی را باران های اسیدی نامید. وی این نوع بارش ها را نتیجه فعالیت کارخانه ها و استفاده از سوخت زغال سنگ و ورود مقدار قابل توجهی اسیدکلریدریک به جو دانست. او عنوان کرد که بارش این گونه باران ها در سطح زمین می توانند اثرات خطرناکی روی گیاهان و اشیاء در سطح زمین داشته باشد. باران های اسیدی زمانی ایجاد می شوند که در شهرهای بزرگ و صنعتی آلودگی هوا وجود داشته باشد. اسیدهای مذکور در درازمدت موجب تخریب ساختمان ها، به ویژه ساختمان های تاریخی از لحاظ مادی و معنوی خواهد شد. در این میان، بناها و آثار تاریخی که از سنگ مرمر یا آهک درست شده اند، بیشتر از بقیه آسیب می بینند. باران اسیدی باعث تخریب و تغییر در سطح سنگ های آهکی شده، همچنین با حل کردن مواد معدنی و فلزات به خصوص برنز و فلزات مشابه باعث تخریب ساختمان ها می شوند. بارش باران اسیدی بر سطح سنگ ها موجب واکنش با عناصر موجود در سنگ شده و باعث تخریب آن می گردد. باقی مانده مواد شیمیایی این باران خطرناک نیز روی سنگ ها رسوب کرده و باعث تیرگی نمای ساختمان می شود که چهره نامطلوب و نازیبایی به شهر می دهد. کانی کلسیت که کانی اصلی سنگ های مرمر است به وسیله باران های اسیدی خیلی سریع حل می شود. این بارش ها در حالت خشک هم مواد شیمیایی خطرناکی را روی نمای ساختمان به جا می گذارند و باعث پوسیدگی و تخریب آن می شوند. در طول تاریخ باران های اسیدی آسیب های ویران کننده و جبران ناپذیری بر بناهای تاریخی و گنجینه های فرهنگی جهان وارد کرده اند. ساختمان های مشهوری مانند پانتئون در فرانسه، مجسمه آزادی در نیویورک، کلیسای سن پول در لندن، تاج محل در هندوستان، بنای ترایان در رم و کلیسای قدیمی کلن در آلمان به وسیله باران اسیدی موردحمله قرارگرفته اند و رویه آنها در اثر سایش شیمیایی تغییر شکل یافته است. به دلیل واکنش های شیمیایی از ضخامت مجسمه مرمری آبراهام لینکلن (Abraham ncoln) در واشنگتن در طول حدود 80 سال، بیش از 8 میلی متر کاسته شده. فقط رویه این ساختمان ها و بناها نیست که در معرض سایش قرار می گیرند. بلکه شیشه های رنگی آنها نیز از آسیب در امان نیستند. راه های کنترل آلودگی اسیدی فضا فراوان هستند. استفاده از روش های اصولی در مصرف مواد سوختی نقش مهمی در جلوگیری از آلودگی های اسیدی دارد. استفاده از فیلتر برای این منظور یکی از مهم ترین راهکارهاست. بهره گیری از این روش در ماشین ها، کامیون ها و وسایل نقلیه موتوری، آلودگی های اسیدی محیط زیست را به مقدار قابل توجهی کاهش می دهد. همچنین کنترل ایمنی موتور وسایل نقلیه جهت جلوگیری از احتراق ناقص آنها نیز در کاهش آلودگی های اسیدی نقش بسیار مهمی دارد. باران های اسیدی اثرات مخرب فراوانی بر بدنه فلزی اتومبیل ها و هواپیماها نیز دارد.