نفت چگونه بر بازارهای سهام تأثیر می گذارد

حتی ناظران عادی بازار نیز می دانند که نفت روی بازار سهام تأثیری غیرعادی می گذارد. موضوعی که کمتر مشخص است، این است که چگونه بازار انرژی در صنایعی که هیچ ارتباطی با قیمت نفت ندارند، تأثیرگذار خواهد بود. به گزارش پیام ساختمان، درک اینکه چرا نفت همانند یک طلسم عمل می کند به چیزی بیشتر از تحصیلات آکادمیک نیاز دارد. در سال 2016 تقریبا 1.6 هزار میلیارد دلار از ارزش سهام آمریکا کاسته شده است. اگر نفت باعث این افت شده، دانستن چرایی آن بسیار خوب خواهد بود. خبرگزاری بلومبرگ چهار تئوری در مورد چگونگی این ارتباط را ارائه داده است. محدوده ای از سیگنال های اقتصادی مستقیم تا حدس و گمان در مورد تهدیدهای افت نفت در این تئوری ها گنجانده شده است. بااین حال هیچ کدام از این موارد قطعیت نداشته و ممکن است که موضوع دیگری باعث ایجاد ارتباط بین نفت و بازارهای دیگر شود. اما این فرضیات با استناد به اظهارات سرمایه گذاران بازار سهام تهیه شده است. اقتصاد تئوری: معامله گران نفتی دریافتند که جهت حرکت اقتصاد جهانی و افت شدید قیمت نفت در حال پیش بردن جهان به سمت رکود است. بازار سهام آمریکا نیز از این قاعده مستثنی نخواهد بود. مایکل آرون، تحلیلگر ارشد سرمایه گذاری شرکت مشاوره جهانی استیت استریت در بوستون اعلام کرد: نفت نماینده رشد و تقاضای جهانی است و واقعیت این است که جابجایی قیمت نفت روی اقتصاد جهانی تأثیرگذار خواهد بود. مخالفان این نظریه می گویند که سقوط نفت به دلیل تولید بیش ازحد است: طرف تقاضا همچنان رو به افول بوده و سیگنال هایی در مورد فروپاشی رشد جهانی می دهد. با این وجود، این موضوع در کنار ترس از کاهش اشتهای چین، باعث ادامه داشتن وابستگی سقوط قیمت نفت و نگرانی در مورد تقاضا شده است. اعتبار تئوری: قیمت نفت نشان می دهد که ارزش اوراق قرضه و وام های شرکت های بسیاری که از ماه ژوئن تاکنون افتی 57 درصدی داشته اند، باعث ورشکستگی بانک ها و صندوق های تأمینی می شود. انرژی، کسر قابل توجهی از اوراق قرضه پرریسک تر را تشکیل می دهد: 19 درصد از شاخص بازده بالای بلومبرگ، یا 284.1 میلیارد دلار. اندرو برنر، رئیس مرکز درآمد ثابت بین الملل بازارهای سرمایه آلیانس در نیویورک اعلام کرد: اکثر بانک های پرخطر به دلیل فضای نفتی به وجود آمده اند. شرکت های حفاری نفت شیل و موقعیت های نفتی مختلف میزان بازده اوراق قرضه را افزایش داده است و بانک ها مجبور به قرض دادن پول بسیار زیادی به بخش انرژی شده اند، بنابراین شما یک حلقه بازده بالا و یک حلقه مالی خواهید داشت. نرخ پیش فرض در زمینه نفتی ممکن است به 15 درصد در سال جاری برسد و این در حالی است که نرخ پیش فرض مجموع شرکت ها به 7 درصد خواهد رسید. این میزان تقریبا دو برابر اواسط سال 1980 و زمانی است که اصلاح قیمت نفت موجب اوج گیری بخش انرژی شده بود. علاوه بر این، شرکت های انرژی 190 میلیارد دلار وام گرفته اند که 2 درصد از کل وام های بانکی بوده است. اگر قیمت نفت زیر 30 دلار به ازای هر بشکه باقی بماند، شرکت های کوچک تر انرژی که برای تأمین مالی پروژه های خود پول قرض کرده اند، قادر به بازپرداخت بدهی و پرداخت سود نقدی به سهامداران خود نخواهند بود. این یک ترس مسری بین شرکت های انرژی و تأمین کننده های مالی بوده است: بانک ها می توانند به کم کردن خطوط اعتباری خود واکنش نشان دهند که این موضوع باعث سقوط وسیع تر بازار سهام خواهد شد. سرمایه گذاری تئوری: شرکت های کالایی و انرژی به استخدام و ساخت وساز گسترده در اقتصاد آمریکا مشغول هستند و با متوقف شدن آنها، میزان درآمد در داخل و خارج صنعت به شدت لطمه خواهد خورد. نیک سارگن، اقتصاددان و مشاور سرمایه گذاری شرکت مشاوره سرمایه گذاری فورت واشنگتن اعلام کرد: بخش انرژی سریع ترین بخش اقتصاد آمریکا پس از بحران اقتصادی بوده ولی در حال حاضر این موضوع برعکس شده است. برخی از مردم نگران هستند که بحران هایی نظیر بحران مسکن آمریکا مجددا ایجاد شود. با وجود اینکه نفت ارزان از لحاظ تئوری باعث رونق رستوران ها و مغازه ها می شود، بازار سهام نشانه بزرگ تری از هزینه های کسب وکار بوده است. در سال 2014، بخش انرژی نزدیک به یک سوم از هزینه های سرمایه بازار سهام اس .اند.پی را از آن خود کرده بود. هزینه متوسط شرکت های انرژی در قرارداد کپکس در سال گذشته 5.7 میلیارد دلار بوده در حالی که متوسط این هزینه ها در شاخص کل در حدود 1.5 میلیارد دلار بوده است. میزان مشاغل در زمینه هایی نظیر، حفاری، اکتشاف و دکل سازی 0.4 درصد کل اشتغال آمریکا و 1.6 درصد ارزش افزوده واقعی آمریکا گزارش شده اند. سرمایه گذاران نگران این هستند که سهم انرژی در اقتصاد امریکا با سقوط قیمت نفت، به شدت کاهش پیدا کند. معاملات سخت تئوری: بزرگ ترین سرمایه گذاران دنیا، مجبور به فروش همه چیز برای جبران ضرر ناشی از کاهش قیمت نفت هستند. بعد از زمین خوردن در معاملات کالا، سرمایه گذاران ممکن است به بازار سهام هجوم آورده و سرمایه خود را در آنجا تزریق کنند. کرشنا ممانی، سرمایه گذار ارشد صندوق تأمینی اوپنهایمر در نیویورک اعلام کرد: اگر شما یک پروتفو با چند دارایی داشته باشید و به دنبال کاهش ریسک هستید و در یک بخش با مشکلاتی مواجه باشد، شما تلاش می کنید تا سهام دیگر بخش ها را بفروشید تا ریسک کلی سبد خود را کاهش دهید. بازارهای اعتباری از بازارهای نفتی و سهام پر شده است، پس برای کاهش ریسک چه خواهید کرد؟ بله، به سمت بازار سهام خواهید رفت. یک فروشنده بزرگ ممکن است از کشورهای نفت خیز خاورمیانه یا آمریکای لاتین باشد که 5 تا 10 درصد از دارایی های جهانی را در اختیار دارد. بعد از چند سال استفاده از پول نفت برای خرید دارایی، اکنون در حال فروش آنهاست، این موضوع باعث فرستاده شدن پول های نفتی به ابزارهای سرمایه گذاری نظیر صندوق های ثروت دولتی، صندوق های تثبیتی، صندوق های توسعه و ذخایر ارزهای خارجی در بانک های مرکزی خواهد شد. براساس گزارش رویال بانک اسکاتلند، تزریق ناخالص دلارهای نفتی به اقتصاد جهانی در سال گذشته به 200 میلیارد دلار کاهش پیدا کرد. این در حالی بود که در سال 2012 این میزان نزدیک به 800 میلیارد دلار بوده است.