یا من نباشم؛ یا نفت را تعطیل کنیم

مردی که خوب مثال می زند . این بهترین توصیف برای سخنان وزیر نفت در نشست خبری روز چهارشنبه گذشته اوست. از مثال همزیستی مسالمت آمیز در ازدواج برای توصیف ارتباط میان منتقدان و مسئولان نفت و تشبیه حضور پیمانکاران در میادین نفتی به بستری شدن بیمار در بیمارستان گرفته تا طرح این مثال که همانطور که اکنون تلویزیون هایی با لامپ تصویر قدیمی دیگر تولید نمی شوند، برخی کارخانه های خوراک مایع در پتروشیمی نیز باید کسب و کار خود را تغییر دهند. بیژن زنگنه سخنان خود را با ارائه گزارش هایی از عملکرد بخش های مختلف وزارت نفت آغاز و مهم ترین برنامه وزارت نفت در این دولت را توسعه پارس جنوبی عنوان کرد. زنگنه پارس جنوبی را کارستان نه تنها وزارت نفت بلکه جمهوری اسلامی عنوان کرد. وزیر نفت در این بخش از اظهارات خود بیان داشت که وزارت نفت ابتدا 7فاز از 17فاز باقی مانده پارس جنوبی را در اولویت یک قرار داد و تمرکز خود را بر اتمام این فازها گذاشت و 10فاز دیگر را در اولویت دوم قرار داد. او ادامه داد: در سال آینده فاز 17 (که در حال حاضر با گاز دریا در مدار قرار گرفته است) و فاز 18 (که گاز خود را از فازهای 6و7 می گیرد) به بهره برداری به معنای واقعی می رسند. زنگنه اظهار امیدواری کرد که 10فاز باقی مانده به غیر از فاز 14 که به دلیل برخی مشکلات خاص بسیار از برنامه عقب است تا پایان دولت یازدهم به بهره برداری برسد و عقب ماندگی ایران در برداشت از میدان مشترک با قطر جبران شود. وزیر نفت درحالی که تاکنون به خوبی نشان داده توسعه میدان های گازی برای او اکنون از هر چیزی بااهمیت تر است. وی در ادامه سخنان خود سراغ مسئله ای رفت که در روزها و ماه های اخیر رسانه های مختلفی درباره آن تحلیل نوشته اند؛ مسئله افزایش صادرات نفت ایران . زنگنه در این بخش دوران فعلی را زمان افزایش صادرات نفت خام دانست و افزایش ظرفیت تولید نفت با اولویت میدان های مشترک را سیاست کلی نظام عنوان کرد. وی در تشریح این سیاست ها عنوان کرد: ظرفیت تولید نفت از این میدان ها در شروع فعالیت دولت یازدهم حدود 50هزار بشکه در روز بوده که قرار است تا اواسط سال آینده بیش از 200هزار بشکه و تا پایان دولت یازدهم به بیش از 300هزار بشکه در روز برسد. زنگنه در ادامه شمای کلی صنعت پتروشیمی در حال حاضر را نیز توضیح داده و اظهار کرد: ارزش تولید مجتمع های پتروشیمی با قیمت پایه سال 90 در سال 92 حدود 16میلیارد دلار بوده که تا پایان امسال به 18میلیارد دلار خواهد رسید. همچنین این ظرفیت تا سال آینده به رقم 22میلیارد دلار افزایش پیدا خواهد کرد. قرارداد بسته نشده را چگونه لغو کنیم؟! درحالی که این روزها انتقادهای بسیاری به وزیر نفت نسبت به عقد قراردادهای جدید نفتی مطرح می شود، زنگنه با واکنش به این انتقادها و طرح این پرسش که وقتی هنوز قراردادی بسته نشده ما کدام یک را آن گونه که منتقدان می گویند، باید لغو کنیم؟ گفت: البته ما از انتقاد استقبال می کنیم اما منتقدان خودشان باید بدانند که چه می خواهند. زنگنه با بیان اینکه ما هنوز نمی دانیم دلیل اینکه عده ای درخواست لغو قراردادها را دارند چیست؟ تصریح کرد: در زمان احمدی نژاد هم 5 قرارداد ازجمله در یاران جنوبی، آزادگان شمالی و جنوبی، آذر و یادآوران امضا شد که دو قرارداد از این تعداد، ایرانی بوده و سه قرارداد نیز با چینی ها منعقد شده بود. اگر قرار به لغو قرارداد با خارجی ها باشد چرا آن زمان نسبت به انعقاد آنها هیچ انتقادی صورت نمی گرفت. وزیر نفت با اشاره به اینکه آنچه در قراردادهای جدید نفتی ملاک عمل ماست مصوبه دولت است، گفت: یک سایتی به نام IPCدر کانادا درست کرده اند و انتظار دارند که ما جواب سؤالاتشان را بدهیم درحالی که ما وظیفه نداریم که جواب یک سایتی را که فقط نام IPC را به خود گرفته بدهیم. وی ادامه داد: هنوز متن و پیش نویس قراردادهای جدید نفتی ارائه نشده و فقط مبنایی تهیه شده ضمن اینکه آنچه باید مورد استناد و ارزیابی قرار گیرد فقط مصوبه دولت است. وزیر نفت با بیان اینکه برخی می گویند این قراردادهای جدید نفتی خیانت است، افزود: به طور مثال آقای توکلی نماینده مجلس علیه من صحبت کرد. من به عنوان نماینده ایشان را قبول دارم زیرا کسی است که دلش برای کشور می سوزد و نظر خود را نیز اعلام می کند. من به وی پیشنهاد دادم که با هم مذاکره کنیم اما برخی بنای لجبازی دارند. زنگنه تصریح کرد: البته ما هیچ وقت نگفته ایم که قراردادها خالی از اشکال است چراکه متن آن نوشته انسان است و وحی مُنزل نیست که بدون ایراد باشد. وی تأکید کرد: می گویند نباید پای کشورهای خارجی به ایران باز شود. در این مورد نیز جای بحث نیست؛ یا من نباید باشم یا نفت را باید تعطیل کنیم.