مرد معماری و مرمت ایران

محمدامین میرفندرسکی از معماران معاصر ایرانی است که سبک معماری انسانی را در آثار خود به کار گرفته و مسائل اجتماعی، ادبیات، شعر و فلسفه را اساس مبانی نظری معماری خود قرار داده است. میرفندرسکی دارای دکترای معماری و شهرسازی از دانشگاه فلورانس ایتالیا، در سن 78 سالگی، بر اثر سرطان، در بیمارستان ایرانمهر تهران درگذشت. وی اولین کسی بود که معماری را از زوایای غیرمعمارانه بررسی کرد و برای اولین بار در دانشگاه تهران از رابطه معماری و سینما سخن گفت و بعدتر به معماری از نظر هنرهای تجسمی نگریست. میرفندرسکی حجم معماری با طبیعت را تلفیق می کرد و معتقد بود معماری فقط روی زمین نیست بلکه در فضا، آب و غیره وجود دارد. او مرد معماری و مرمت ایران لقب گرفت. میرفندرسکی به عنوان سرپرست دانشکده هنرهای زیبای تهران و استاد مدعو دانشگاه معماری کمبریج انگلستان، سیستم قدیمی آموزش هنر معماری را که از سال 1319 تا 1348 ادامه داشت، متحول کرد و سیستم آموزشی جدیدی را در این هنر بنیان گذاشت. وی با تسلط به تئوری و تاریخ هنر و معماری، توسعه اندیشه هنری درنظام آموزش را پایه ریزی کرد. این معمار گرگانی مجموعه شش جلدی در مورد مرکز تاریخی اصفهان، کاشی در معماری ایران و باغ ایرانی تالیف کرده است. عمارت خورشید موزه بزرگ خراسان با زیربنایی نزدیک به 18هزار متر مربع، در 12طبقه ساخته شده است. فاز اول آن در بهمن ماه سال 1393 همزمان با جشن های دهه فجر افتتا ح شد. این موزه متشکل از گنجینه یا مخزن اشیا، تالارهای تخصصی اشیای تاریخی و مردم شناسی، بخش امور اداری و قسمت ویژه علم کیهان شناسی، کتابخانه، آزمایشگاه و کارگاه های مرمت اشیا تاریخی در کوه سنگی واقع شده است. همراه با نام این اثر قطعا خالق آن نیز مطرح می شود. محمدامین میرفندرسکی، معمار و طراح موزه ایرانی با الهام از عمارت خورشید در کلات نادری، این موزه را طراحی کرد.