بزرگ ترین مشکل تعاونی های مسکن

معاون امور مسکن و ساختمان وزیر راه با بیان اینکه در برنامه سوم توسعه تعاونی های مسکن توانستند 15 درصد از اهداف تولید مسکن را محقق کنند، گفت: بزرگ ترین مشکل تعاونی های مسکن بی دانشی است. حامد مظاهریان با بیان اینکه رشد تعاونی های مسکن در ایران به بعد از انقلاب مربوط می شود، گفت: تا سال 57 در ایران 676 شرکت تعاونی مسکن وجود داشت، اما در سال 90 تعداد تعاونی های مسکن به 12 هزار و 600 رسید؛ یعنی رشد 21 برابری در سه دهه. وی یادآور شد: در برنامه نخست توسعه، تعاونی های مسکن توانستند به 60 درصد هدف گذاری ها در تولید مسکن دست یابند؛ در برنامه دوم توسعه نیز تعاونی های مسکن توانستند به 50 درصد برنامه های از پیش طراحی شده برسند. این نقش در برنامه سوم به 15 درصد کاهش یافت؛ در برنامه های چهارم و پنجم نیز با توجه به طرح گسترده مسکن مهر، نقش تعاونی های مسکن در ساخت واحدهای مسکونی تحت پوشش این طرح، به 25 درصد رسید. وی تصریح کرد: نباید نقش تعاونی ها را در بخش مسکن کشور نادیده گرفت چرا که صدها هزار نفر در دهه های اخیر از این طریق خانه دار شده اند، بلکه کار منطقی آن است که با رفع ضعف ها به تقویت آنها کمک کنیم. البته تعاونی ها تنها راه خانه دار شدن نیستند؛ ولی این تشکل ها می توانند به ساماندهی وضع نامنظم بازار مسکن کمک کنند؛ دلیل آن نیز داشتن شناخت اعضای تعاونی ها نسبت به یکدیگر است. معاون وزیر راه و شهرسازی گفت: بیشترین مشکل تعاونی های مسکن، بی تجربگی برخی اعضا در مسائل گوناگون اجرایی اعم از دانش فنی و تخصصی ساخت و ساز، مباحث حقوقی، اقتصاد و بازار مسکن، عدم آشنایی با نظامات بانکی و تأمین مالی و ... است. ما قصد داریم به این شرکت ها مشاوره هایی در این زمینه ها ارائه دهیم تا کیفیت فرآیند تولید ساختمان تعاونی ساز در کشور ارتقا یابد. مظاهریان با بیان اینکه بیشترین تخلفات در تعاونی های مسکن، مربوط به طرح مسکن مهر در دولت قبل بود، یادآور شد: در آن دوره تعاونی هایی که تشکیل می شد، واقعی نبودند؛ به این معنا که افرادی که دور هم جمع می شدند از یکدیگر شناختی نداشتند. بلکه افرادی که ثبت نام کرده بودند، به ترتیب شماره پرونده و بدون نظرخواهی، در تعاونی های مسکن غیرواقعی قرار داده می شدند.