خشت اول گر نهد معمار کج    تا ثریا می رود دیوار کج

به طورکلی ساختن و بنا نهادن به معنی یک تصمیم و امر بنیادی و پایه ریزی است و قطعا مهم ترین بخش تفکر و توانمندی یک فرد را به منصه ظهور می گذارد. صائب تبریزی نیز در شعر خود به ساخت دیوار اشاره کرده و معمار را مسئول ساخت آن می داند؛ که اگر از ابتدا خشت اول را کج بگذارد دیوار تا انتها کج شده و چاره ای جز تخریب آن نخواهد داشت، این مطلب را می توان در همه زمینه های اجرایی تعمیم داد و مسئولیت پذیری انسان در ساخت بنا و امور زندگی اش را به چالش کشاند. هر کاری که با برنامه ریزی صحیح و مدیریت خوب انجام و تمام جوانب آن از ابتدا تا انتها در نظر گرفته شود، به نتیجه دلخواه و رضایت بخش منتهی خواهد شد؛ بنابراین دقت، تمرکز، پشتکار و تدبیر برای هر تصمیمی و شروعی لازم و ضروری است. بی شک همه افراد می خواهند در زمینه های مختلف زندگی فردی و اجتماعی خود موفق عمل کرده و به نتیجه مطلوب برسند، اما در اجرا و عمل افراد یکسان نیستند؛ برخی با وسواس و تمرکز بیشتر عمل کرده و از ابتدا محتاط و دقیق گام برمی دارند و برعکس برخی افراد بدون توجه به سرانجام کار، تصمیم گیری می کنند؛ بنابراین به آنچه در ذهن انتظار داشتند نرسیده به ناکامی و سرخوردگی دچار خواهند شد. همیشه یک تصمیم و انتخاب نادرست یا تردید در مسیر زندگی انسان ، تنش و تزلزل ایجاد می کند و همان خشت اولی است که باید توسط خودش درست و به جا گذاشته شود. گاهی یک باور نادرست و غلط در ذهن فرد خشت اول است که خواسته یا ناخواسته او را درگیر کرده با آن باور غلط زندگی خواهد کرد و چه بسا براساس آن باور غلط، دچار معضلات و آسیب های جبران ناپذیر شود. به این ترتیب چه در عمل و چه در فکر و آموزش باید از ابتدا بنا را درست نهاد و آنچه شرط عقل است و تدبیر به کار بست.