اجاره نشین خوش نشینه

برخی افراد برای اثبات سخن خود عادت دارند سند و مدرک بیاورند و یکی از دست آویزها دراین باره ضرب المثل های قدیمی است. حتما بارها شنیده اید اجاره نشین خوش نشینه . این مثال در مورد فردی است که هر وقت دلش خواست می تواند خانه دیگری گرفته و تغییر مکان دهد. این ضرب المثل شاید تا حدودی بار معنوی هم داشته باشد، چون در مورد افرادی که دلبستگی و تعلق خاطر به جایی و چیزی ندارند و به عبارتی زندگی را آسان می گیرند به کار می رود و قطعا فردی که این گونه زندگی کرده و فارغ از مسائل دنیایی باشد آرامش بیشتری داشته و آسوده خیال است. اما همان طور که می دانید این روزها در فضای خانواده ها اولین و مهم ترین دغدغه، تأمین مسکن و سرپناه است و اصرار بر این است که به هر شکل مسکنی خریداری شود چون اجاره نشینی برخلاف قدیم، دردسرهای فراوانی دارد و این ضرب المثل بیشتر در گذشته و زمان پدربزرگ های ما مصداق داشت. دلایل محکمی نیز برای این موضوع وجود دارد؛ یکی اینکه امروزه مبلغ اجاره خانه برای صاحب خانه منبع درآمد بوده و در بسیاری از موارد حیاتی است. دیگر آنکه افزایش جمعیت و حضور افراد غریبه در محله هایی که کمتر یکدیگر را می شناسند، موجب از بین رفتن اعتماد شده و این عدم شناخت کافی موجب شده تا برخی افراد سودجو اقدام به کلاه برداری کنند و در نتیجه قوانین و چارچوب هایی برای موجر و مستأجر وضع شده که در پی آن مستأجر معمولا بیش از یک سال نمی تواند خانه ای اجاره کند و قراردادهای کوتاه مدت دردسرآفرین است. از سوی دیگر وضعیت اقتصادی به شکلی است که صاحب خانه حاضر نیست حتی یک ماه اجاره معوقه از سوی مستأجر را تحمل کند. فارغ از مشکلات آپارتمان نشینی و زندگی شهری به ویژه حضور صاحب خانه در ساختمان مستأجر، نکته مهم دیگر این است که با توجه به رکود مسکن و کاهش قدرت خرید افراد، راه خانه دار شدن موانع بسیاری دارد و از هموار شدن آن خبری نیست؛ بنابراین در حال حاضر اجاره نشینی نه تنها خوش نشینی نیست بلکه مواجهه با کوهی از مشکلات و دغدغه های روزانه است.