ساختمان شناور

سانتیاگو کالاتراوا، معمار برجسته اسپانیایی در برزیل بنایی ساخته است که یکی از عجایب و نوآوری های معماری امروز محسوب می شود. طراحی این بنا که موزه این کشور است، از فرهنگ ریودوژانیرو الهام گرفته است و در معماری آن رابطه ای زیبا و نزدیک، میان شهر و محیط زیست طبیعی دیده می شود. این موزه دارای 5 هزار مترمربع فضای نمایشگاهی دائم و موقت و 7600 مترمربع فضای باز در اطراف ساختار است که تا به لنگرگاه کشیده می شود. این ساختمان شکل خاصی دارد و از یک طرف 75 متر و از سوی دیگر 45 متر درازا دارد. این ویژگی کشیدگی ساختمان به سوی خلیج و لنگرگاه را بیشتر به چشم می آورد. نمایشگاه دائمی طبقه بالا قرار دارد و دارای یک بام به بلندی 10 متر است که منظری کامل و کشیده از خلیج روبه رو را در اختیار قرار می دهد. حس شناور بودن کالاتراوا در معماری این ساختمان نوآوری جالبی اعمال کرده است. جلوآمدگی این ساختمان از نظر معماری نیازمند محاسبات فراوانی است تا بتوان از استحکام آن اطمینان یافت. همچنین از نظر زیبایی، چنین نمایی تاکنون اجرا نشده است. این نمای جلو آمده نه تنها بامی دارد که می توان به واسطه آن با زاویه 360 درجه از منظره خلیج بهره مند شد، بلکه به بیننده این حس را می دهد که ساختمان شناور است. شناور بودن ساختمان با طبیعت اطراف در همخوانی و تطابق کامل قرار دارد. معمار این ساختمان برای کامل کردن حس شناور بودن بنا، دور تا دور نمای بیرونی ساختمان استخری قرار داده است که با پمپ های لازم، آب را از خلیج می کشد و دوباره بازمی گرداند. این استخر همواره پر از آب است؛ وجود این استخر سبب می شود نمای جلو آمده و حس شناور بودن ساختمان تکمیل شود. مثالی از جهان کالاتراوا در مورد این اثر که به تازگی در شهر ریودوژانیرو افتتاح شده است، می گوید: شهر ریودوژانیرو مثالی از جهانی است که نشان می دهد فضاهای شهری باکیفیت چطور می توانند با تلفیق فضای طبیعت و ویژگی های فرهنگی ساخته شوند. ما در موزه ای برای فردا، خارج از فضای نمایشگاهی فضایی باز را ایجاد کرده ایم که به وسیله آن محیط شهری به داخل یک محیط فرهنگی کشانده شده است. کالاتراوا ضمن آنکه این پروژه خود را نوآوری مهمی در زمینه معماری خواند، تأکید کرد: این بنا شبیه یک کشتی، یک پرنده یا یک هواپیماست.