سازندگان موافق لغو ارجاع کار

گروه ساخت وساز: بحث بر سر لغو یا ادامه ارجاع کار نظارت همچنان ادامه دارد. سازمان نظام مهندسی اعتقاد راسخ به ادامه سیستم ارجاع کار نظارت دارد و شهرداری این سیستم را با ادامه وضعیت فعلی مانعی بر سر راه ساخت وساز می داند. مهندسان هم در قبال این اتفاق مواضعی متفاوت اتخاذ کرده اند. گروهی از این حرکت شهرداری استقبال کردند چراکه معتقدند ارجاع کار کنونی عادلانه نیست و عده ای بیش از سایرین کار دریافت می کنند و عده ای دیگر هم اعتقاد دارند اگرچه سیستم کنونی چندان بر وفق مراد نیست اما لغو آن و سپردن انتخاب ناظر به مالک، در آینده وضعیت معیشت مهندسان را بدتر از حال حاضر می کند. آخرین خبر ها حاکی از تمدید یک هفته ای فرصت نظام مهندسی برای اصلاح مواردی است که در جلسه پنج نفره مورد وفاق قرار گرفته است. اما علاوه بر مهندسان و دو طرف دعوی، گروه سومی به نام سازندگان وجود دارند که ظاهرا نسبت به لغو ارجاع کار خشنود هستند. در ادامه تهیه سلسله گزارش های پیام ساختمان از پروژه های ساختمانی سطح شهر به سراغ چند نفر از سازندگان پروژه های شهری رفته ایم و نظرات آنها را جویا شده ایم. ارجاع کار تأثیری بر کیفیت ندارد حوالی چهارراه کوکاکولا در خیابان نبرد ساختمانی که در مرحله گود برداری است ما را به سمت خودش می کشد. سازنده ساختمان مشغول حساب و کتاب کارگران است و می خواهد مزد یک هفته اخیر آنها را پرداخت کند. بعدازاین محاسبه از او در مورد لغو ارجاع کار نظارت مهندسان می پرسم که او پاسخ می دهد: بنده که پروانه ساختمان سازی ام را چند ماه پیش گرفته ام اما به طورکلی انتخاب ناظر توسط سازمان نظام مهندسی پروسه کاری سازندگان را دچار مشکل می کرد. وی می افزاید: آنچه در میان دعوای سازمان نظام مهندسی و شهرداری تهران گم شده این است که آیا ادامه روند ارجاع کار توسط سازمان، کیفیت ساختمان ها را ارتقا داده یا خیر؟! به نظر نمی رسد تغییری ظرف چند سال اخیر در ساختمان ها به خاطر طرح مذکور رخ داده باشد. به طور مثال ساختمان بنده در مرحله گود برداری است اما تابه حال مهندس ناظر را ندیده ام. متأسفانه نظام مهندسی تمام مشکلات را به رابطه مالی ناظر و مالک ربط می دهد. ناظران دنبال مچ گیری هستند پس از سخنان این سازنده سراغ دومین پروژه می روم. ساختمانی سه طبقه که در میان ساختمان های 5 طبقه توسط چند کارگر و بنا در حال ساخت است. داخل که می روم برادر سازنده ساختمان را می بینم. می گوید: خودم هم سازنده هستم اما امروز به جای برادرم بالای سرکارگرها نظارت می کنم. او صحبت هایش در مورد ارجاع کار نظارت را اینگونه آغاز می کند: انتخاب ناظر توسط سازنده و مالک فرایند نظارت را رقابتی می کند و قطعا از یک طرف سازنده ها می توانند بهترین مهندس ناظر را انتخاب کنند و از طرف دیگر مهندسان ناظر هایی که مسئولیتشان را به درستی انجام می دهند، کار های بیشتری دریافت می کنند. وی ادامه می دهد: به طور طبیعی هر کس در فامیل و آشناهای خود چند مهندس دارد که ایمان دارد برای ساختمانش دل می سوزانند. این مهندسان حتی می توانند نقش مشاور هم داشته باشند اما مهندسان ناظر حال حاضر بیشتر دنبال مچ گیری هستند. این سازنده می گوید: نظام مهندسی معتقد است که با این طرح کیفیت ساخت وساز ارتقا پیدا کرده و شهرداری منکر این ماجراست. به نظر من نظام مهندسی باید به طور محسوس توضیح دهد که ظرف این مدت کیفیت چقدر ارتقاء یافته است. در این صورت تمام مردم و مالکان پشت نظام مهندسی خواهند بود. مالکان باز هم پول دارند سومین ساختمان مورد گزارش ما در حوالی افسریه واقع شده است. مالک و سازنده آن جوانی است تقریبا 30 ساله که می گوید عضو سازمان نظام مهندسی هم هست. وی نظرش را در مورد ارجاع کار نظارت اینگونه بیان می کند: اگر دغدغه سازمان نظام مهندسی رابطه مالی بین مالک و ناظر است که کاملا اشتباه می کنند. چون احتمالا سازنده و مالک علاوه بر پولی که به حساب سازمان نظام مهندسی می ریزند، باز هم پول دارند. وی می گوید: آنقدر که سازمان نظام مهندسی روی موضوع ارجاع کار نظارت حساس هستند، حساسیتی نسبت به کیفیت ساختمان ها، امضافروشی، برگه فروشی ندارد و این برای من جای سؤال دارد. البته نمی خواهم جانب شهرداری را بگیرم. شهرداری هم با این کار می خواست فعلا پرونده های بزرگ را به جریان بیندازد و از این رهگذر درآمد خوبی داشته باشد. اگر شهرداری منافعی نداشت، دلیلی نبود که این همه انتقاد را به جان بخرد و اگر سازمان نظام مهندسی هم منفعتی ندارد، دلیلی برای این همه اصرار نیست. اینکه بگوییم کار به خاطر مردم است، قدری ساده لوحانه است. به نظرم پای منافع دو طرف در میان است.