بنای تاریخی روی یک ستون

پیر چارلز لانفان، مهندس معمار فرانسوی وقتی برای اولین بار طرح هایی را برای شهر جدید فدرال که امروزه واشنگتن دی سی نامیده می شود، ارائه داد متوجه شد که تپه جنکینز که مشرف بر منطقه است این قابلیت را دارد که همچون پایه ستون، بنایی تاریخی را روی خود نگه دارد و این بنا همیشه خواهد درخشید. در همین جا ساختمان کنگره آمریکا ساخته شد. ساختار پایه ساختمانی که ما امروز با آن آشنا هستیم، در یک دوره زمانی 150 ساله تغییراتی داشته است. در سال 1792 پیش از استقلال آمریکا، برای طراحی ساختمان کنگره که آن را یو اس کاپیتال هم می نامند، مسابقه ای بزرگ برگزار شد. دکتر ویلیام تورنتون فیزیکدان و معمار آماتور بهترین طرح را ارائه داد و برنده شد؛ ساختمانی ساده و کوتاه؛ متقارن و کلاسیک با گنبدی کم عمق. بعدها، بنجامین هنری لاتروب برخی تغییرات داخلی را در این ساختمان اعمال کرد. بعد از آنکه در سال 1814 این ساختمان توسط انگلیسی ها سوزانده شد، لاتروب و معمار دیگری به نام چارلز بولفینچ مسئول بازسازی این بنا شدند. در نهایت، بنای اصلی و دو بال آن که مجلس سنا، گنبد آهنی و مجسمه آزادی است به این مجموعه اضافه شد و توماس والتر که از سال 1851 تا 1865 معمار کاپیتال بود آن را به شکلی درآورد که ما امروزه شاهد آن هستیم. زنده نگه داشتن رویدادهای تاریخی ساختمان کاپیتال از لحاظ ویژگی های تاریخی بسیار غنی است. در یکی از سالن های این ساختمان که اوایل به عنوان سالن اصلی سنا استفاده می شد، دایره ای کوچک روی زمین نقطه ای را نشان می دهد که جان آدامز پس از 50 سال خدمت به کشورش سکته کرده و جان خود را از دست داد. تمام رویدادهای تاریخی که در این ساختمان رخ داده است، هنوز زنده نگه داشته شده اند و بازدیدکنندگان از آن می توانند نشانه های بسیاری از این رویدادها را در این بنای تاریخی ببینند. ساختمان کنگره آمریکا همچنین یک ساختمان هنری وسیع و گنجینه معماری محسوب می شود. کارهای هنرمندان معروف و مشهور همچون گیلبرت استوارت، رامبران پیل و جان ترامبول روی بسیاری از دیوارهای کنگره آویخته شده اند. همچنین بسیاری از دکورهای داخل ساختمان کار کنستانتینو برومیدی از هنرمندان مشهور بین المللی است. در گوشه گوشه ساختمان نقاشی هایی از رویدادهای تاریخی آمریکا و مجسمه هایی از آمریکایی های معروف و مشهور نصب شده است. محیط 27 هکتاری اطراف ساختمان کنگره توسط فردریک لا اولمستد، معمار منظر قرن 19 طراحی و اجرا شده است. سبک معماری نئوکلاسیک این بنای تاریخی که کاخ کنگره نامیده می شود از همان ابتدا محل دائمی کنگره آمریکا بود و سبک معماری آن سبک نئوکلاسیک آمریکایی است. این بنا سه قسمت دارد که قسمت وسط آن ساختمان مجلس نمایندگان و دو قسمت کناری آن که بال های ساختمان نامیده می شوند، مجلس سنا هستند. مجسمه آزادی نیز به عنوان یکی از نمادهای فرهنگی، هنری و تاریخی آمریکا از سال 1863 روی گنبد مرکزی ساختمان کنگره آمریکا ایستاده است. این مجسمه توسط توماس کرافورد طراحی شد و بانویی را تجسم می کند که شمشیری غلاف شده در دست راست خود دارد و در دست چپش نیز یک تاج به نشانه پیروزی و سپر نشان رسمی آمریکا دیده می شود. این بانو کلاه خودی به سر دارد که حاوی ستاره و به شکل عقاب سر سفید است. وی روی یک کره ایستاده است که بر آن عبارت E Pluribus Unum نقش بسته است. این واژه یکی از شعارهای ملی آمریکاست و به معنای چندین، یکی را خلق می کنند است که به ایجاد ایالات متحده از چندین ایالت به صورت یک کشور واحد اشاره دارد. مجسمه آزادی 6 متر ارتفاع و 6800 کیلوگرم وزن دارد. هم اکنون بازدیدکنندگان از این بنای تاریخی می توانند در قالب تورهایی از ساختمان اصلی یا از دو بال آن که سنای آمریکاست، بازدید کنند. بازدید از این ساختمان با روش های دقیق و به روزی صورت می گیرد.