هر که سرمایه اش بیش؛ گودش بیشتر

گروه ساخت وساز: تراکم فروشی های بی رویه، نابودی باغات و تغییر کاربری ها مسائلی نیستند که به راحتی بتوان از کنار آنها گذشت. این مسائل سال هاست که به ویژه در کلانشهر ها اتفاق می افتند. مدیریت شهری هم اگرچه هیچ گاه زیر بار این مسائل نمی رود اما بر اساس شواهد و قرائن می توان به وضوح عبور از قانون را برای درآمد بیشتر توسط بلدیه ها مشاهده کرد. از طرفی بسیاری از کارشناسان معتقدند علیرغم سخت گیری های شورای عالی معماری و شهرسازی و همچنین اعتراضات مردم وضعیت شهر تغییر محسوسی نداشته است. در ادامه تهیه سلسله گزارش های پیام ساختمان از مراجعات مردم به شهرداری ها به سراغ یکی دیگر از مناطق 22 گانه تهران رفته ایم تا از نزدیک در جریان اتفاقات شهر دود و ماشین باشیم. تاوان زیرآبی رفتن یوسف، ارباب رجوعی بود که می گفت حدود سه ماه پیش از شهرداری برای تعمیرات داخلی خانه مجوز گرفته اما حالا به دردسر افتاده است: سه ماه پیش به شهرداری مراجعه کردم و مجوز تعمیرات را از شهرداری گرفتم. در آن زمان بنده عنوان کردم که قصد عریض کردن راه پله ها را دارم اما واقعیت چیز دیگری بود. بنده قصد تغییر دیوار های غیر باربر و تغییر چهره ساختمان برای استفاده تجاری را داشتم. وی ادامه داد: پس از اینکه شهرداری متوجه ماجرا شد، بلافاصله نامه ای را تحویل گرفتم که در آن قید شده بود که هر چه سریع تر ساختمان سازی را متوقف کنید. من هم که شوکه شده بودم، به شهرداری مراجعه کردم و از آنها خواستم بنده را زیاد جریمه نکنند غافل از اینکه قرار است ساختمان بنده تخریب شود. خلاصه اینکه پس از چند روز آمد و رفت گفتند ساختمان شما از اصول ایمنی برخوردار نیست و با جریمه مشکلتان حل نمی شود. البته خوب می دانم که این سماجت به خاطر زیرآبی کار کردن بنده و دور زدن آنهاست اگر نه که اینها نگران ایمنی من نیستند. شهر ارثیه کسی نیست ارباب رجوع دیگری می گفت: حدود یک سالی است که مجوزی برای ساخت وساز در خیابان 8 متری ما صادرشده است که همه اهالی را دچار مشکل کرده است. ساختمانی 10 طبقه با کاربری تجاری که قرار است در یک قطعه زمین ساخته شود. وی با بیان اینکه شهر ارثیه کسی نیست که هر جور دلشان خواست، تراکم بدهند، اظهار داشت: همین حالا برای عبور و مرور از خیابان های اطرافمان با مشکل مواجه هستیم، وای به روزی که این ساختمان در نبش خیابان ساخته شود. در این صورت علاوه بر اینکه مشکل ترافیک بزرگ تر می شود، صاحبان این واحد های تجاری به ساختمان های ما اشراف خواهند داشت. واقعا تکلیف حریم همسایه ها با این اقدامات چه می شود؟ باز هم مشکل ساختمان های دو متراژه ارباب رجوع دیگر مشکلی را مطرح کرد که سال هاست گریبان مالکان را گرفته است. پایان کار ساختمانم را از شهرداری گرفته ام و برای گرفتن صورت مجلس تفکیکی و سند به اداره ثبت اسناد مراجعه کردم. آنها بنده را به سازمان نظام مهندسی ارجاع دادند. نقشه بردار سازمان به همراه بنده اقدام به متراژ ملک کرد اما در متراژ بندی ها معلوم شد که ملک بیشتر از آن چیزی است که در پایان کار بیان شده است. به عبارتی بنده متجاوز به ملک همسایه هستم. وی ادامه داد: همسایه ما هم از شانس خوب بنده، سن و سال بالایی دارد و تاکنون ایرادی نگرفته است اما به هر حال این مشکل به وجود آمده و باید حل شود. به همین خاطر از من خواسته اند تا به شهرداری مراجعه کنم و پایان کار را برایم اصلاح کنند. جالب اینکه شهرداری هم زیر بار نمی رود. حتی حاضر نیستند چند خط و امضاء به من بدهند که ممکن است اشتباه کرده باشیم با این وضعیت ما باید دردمان را به کی بگوییم؟! اصلا مگر من گفته ام اشتباه کنید؟ چرا باید ما تقاص اشتباه شما را بدهیم؟ گود های رها شده داستان تلخ گود برداری های غیراصولی را همه ما تقریبا از طریق تلویزیون و مطبوعات دیده ایم و خوانده ایم. این بار اعتراض مردم به گود برداری است که مدت سه سال به حال خود رها شده است. ساختمان مجاور بنده حدود سه سال پیش تخریب شده و گودی بزرگ از آن بر جا مانده است. این گود کمترین اصول ایمنی در آن رعایت نشده و هر روز دامنه های آن لغزان تر می شود. از طرفی ساختمان من هم قدیمی ساز است و می ترسم یک روز همه وارد گود شویم. آخر شهر تهران عرصه زورآزمایی سرمایه داران در گود کردن زمین شده است. یعنی هر که سرمایه اش بیشتر، گودش بیشتر و عمیق تر. (می خندد) تبعیض در برخورد با سازندگان محمدحسین سازنده جوانی است که می گوید: گوشه گوشه شهر را که نگاه می کنی، تبعیض در بخورد با سازندگان را می شود به وضوح دید. ساختمان بنده چند خیابان آنطرف تر از شهرداری در حال ساخت است. طبق قانون و بر اساس طرح تفصیلی به بنده مجوز احداث 5 طبقه روی پیلوت را داده اند. بنده هم اعتراضی نداشتم اما مدتی است که همسایه ما مجوز ساخت 6 طبقه را از شهرداری گرفته است. بنده هم آمدم و از مسئولان محترم درخواست یک طبقه تراکم اضافی کردم که هیچ جوری به من راه ندادند. دلیل قانع کننده ای هم برای طبقه اضافه همسایه نداشتند و تنها یکی از آنها می گفت حتما مورد همسایه با شما تفاوت های اساسی داشته است. به هرحال ساختمان شما در زمان این شهردار ساخته نشده است سردرگمی وکیل در راهرو شهرداری آخرین کسی که با ما گفتگو کرد، حقوقدانی شیک پوش بود که می گفت: حدود چهار ماه است که خبری از مهندس ناظر من نیست. سازنده هم ازخداخواسته هر جور دوست دارد، می سازد. به سازمان نظام مهندسی که می گوییم عنوان می کنند باید به شهرداری اطلاع دهید چون گزارش های مهندس ناظر به شهرداری داده می شود. به شهرداری هم که می آییم عنوان می کنند که مگر ما به مهندسان ناظر پروانه داده ایم؟ حدود 20 سال است که وکیل هستم اما جایی را به بی سروسامانی ساختمان سازی ندیده ام. بنده که وکیل هستم دچار سردرگمی شده ام وای به حال مردم عادی.