کمیسیونی برای مرگ و زندگی محیط زیست

کارشناسان شهری معتقدند طی سال های اخیر پایتخت با مجموعه ای از مشکلات زیست محیطی و اجتماعی به دلیل افزایش بی رویه جمعیت دست به گریبان شده است که به گفته مقامات ارشد شهرداری تهران، زندگی و محیط زیست شهر را به سوی مرگ سوق داده است. به گونه ای که این شهر به تهدیدهای ده گانه شامل رشد نامتعادل جمعیت به نسبت ظرفیت فیزیکی و طبیعی شهرها، افزایش مهاجرت، تخریب محیط زیست، تشدید آلودگی هوا، رشد حاشیه نشینی، افزایش آسیب های اجتماعی، دوقطبی شدن شهر، بی هویت شدن شهر، بحران آب و خطر زلزله مبتلا شده است. از این رو انتظار می رود نهادهای مختلف در مدیریت شهری برای حفظ و جلوگیری از تخریب باغات و فضای سبز پیش رو باشند. در این میان کمیسیون ماده 7 یک مرجع رسمی اجرای قانون حفظ و گسترش فضای سبز در شهر تهران است. این کمیسیون بر اساس قانون مصوبه سال 59 در شهر تهران فعال شد تا در مواجهه شهرداری تهران با درخواست مالکان باغات بابت ساخت وساز روی این اراضی، به عنوان یک مرجع مستقل و تصمیم گیر نهایی، نسبت به رأی نهایی برای حفظ باغ یا صدور مجوز تخریب آن اقدام کند. در ماده یک قانون حفظ و گسترش باغات تصریح شده است: به منظور حفظ و گسترش فضای سبز و جلوگیری از قطع بی رویه درختان، قطع هر نوع درخت یا نابود کردن آن به هر طریق در معابر، میادین، بزرگراه ها، پارک ها، بوستان ها، باغات و نیز محل هایی که به تشخیص شورای شهر، باغ شناخته شوند در محدوده و حریم شهرها بدون اجازه شهرداری و رعایت ضوابط مربوط ممنوع است. از این رو طبق مفاد این ماده صلاحیت کمیسیون ماده 7 در سه محور تشخیص داده شده است. بررسی صدور مجوز قطع، جابه جایی و سربرداری درختان در معابر و اماکن شهری دولتی و خصوصی، تشخیص باغات، اعلام نظر برای صدور پروانه ساختمانی در عرصه های با مساحت بیش از 500 مترمربع که در محدوده شهر واقع هستند سه محور اصلی که کمیسیون ماده 7 در خصوص آن حق قانونی تصمیم گیری دارد. به تعبیر دیگر کمیسیون ماده 7 در حال حاضر مجاز است نسبت به اینکه آیا زمین باغی، وضعیت باغ بودن یا برعکس آن را دارد تشخیص قانونی دهد و اگر وضعیت غیرباغ بودن برای یک ملک تشخیص داده شد عملا مجوز ساخت وساز به آن ملک داده می شود. در سال 93 بیشترین رأی صادره توسط این کمیسیون به غیر باغ بودن اختصاص داشت اما در سال 94 وضعیت بهتری را شاهد بوده ایم. کمیسیون ماده 7 در بررسی 217 پرونده در سال 93، 34 رأی به باغ بودن و 58 رأی به غیرباغ بودن صادر کرده است. همچنین برای 11 پرونده رأی به حفظ پهنه موجود صادر شده، این در حالی است که در سال 94 در بررسی 56 پرونده، 15 رأی به باغ بودن، 7 رأی به غیر باغ و 21رأی حفظ پهنه صادر شده است. مطابق با بررسی های یک تیم دانشگاهی علل عمده تقاضای شهروندان به کمیسیون ماده 7 در هفت گروه کلی دسته بندی می شود. درختان معارض درب پارکینگ، درختان معارض با اجرای پیش آمدگی ساختمان، درختان معارض با پروژه های عمرانی، درختان مانع دید تابلوهای تبلیغاتی، درختان آفت زده و بیمار و درختان خطری (درختانی هستند که به دلایلی منحرف یا آسیب دیده است و احتمال سقوط آن می رود و در کمیسیون ماده 7 مطرح می شوند) مهم ترین محورهایی که در این کمیسیون موردبررسی قرار می گیرند. البته رأی صادر شده برای قطع درختان در کمیسیون ماده 7 باید با سه شرط همراه باشد. شرط اول آنکه درخت جایگزین به تعداد دو برابر درختان قطع شده باید کاشته شود و شرط دوم آنکه بابت حفظ درختان تعهد محضری داده شود. شرط سوم نیز به پرداخت عوارض به شهرداری مربوط می شود.