نگرانی سیستانی ها از مصرف برق

در حالی که هنوز صدای پای تابستان در بسیاری از نقاط کشور شنیده نمی شود مردم سیستان و بلوچستان با پوست، گوشت و استخوان خود گرمای طاقت فرسا را تحمل می کنند و چه بسا که در برخی روزها دمای هوا به 50 درجه بالای صفر نیز برسد. خشک شدن بستر تالاب بین المللی هامون و افزایش بادهای موسمی 120 روزه به 160 تا 180 روز در سال و گرم شدن بیشتر هوا زندگی را بر مردم این دیار سخت کرده است. هر ساله با آغاز فصل گرمای طاقت فرسا که معمولا از یک ماه پیش از تابستان آغاز می شود مردم سیستان مجبور به استفاده از وسایل خنک کننده می شوند که به دلیل افزایش مصرف برق به خودی خود سبب بالا رفتن هزینه های خانوار، آن هم در هنگام بیکاری و کمبود درآمد می شود، مردمی که از یک سو باید درد و رنج شرایط بد آب و هوایی را تحمل کنند و از سوی دیگر زیر بار هزینه های برق مصرفی کمرشان خم شود. در این وضعیت ،وزش بادها و توفان های بعضا با سرعت 70 تا 120 کیلومتر در ساعت و حرکت شن های روان نیز نفس کشیدن را بر مردم دیار سیستان سخت کرده است، بادهایی که به سبب خشک بودن بستر تالاب بین المللی هامون حامل هوایی گرم و داغ است و حتی امکان روشن کردن کولر آبی را از مردم سلب می کند زیرا با روشن شدن کولر گرد و غبار و ماسه بادی های (ریگ) معلق در هوا به حدی روی پوشال کولرها می نشیند که نفس کولرها را گرفته و صاحب خانه را مجبور به خاموش کردن آن می کند.در چنین شرایطی تنها راه احساس آرامش در این گرما استفاده از کولرهای گازی و اسپیلت است که البته مصرف برق بالایی دارد. مجموع این عوامل سبب شده مردم این منطقه از دولت بخواهند که در شرایط سخت معیشتی و نبود اشتغال حداقل در محاسبه تعرفه های برق و مالیات در مقایسه با نقاط برخوردار و توسعه یافته کشور تفاوت و امتیازهایی برای مردم سیستان قائل شوند تا مردم با خاطری آسوده از کولرگازی استفاده کنند یا به مدت بیشتری در شبانه روز کولر خود را روشن نگه دارند.