برج های معلق در سال 2250

تصور کنید در سال 2250 میلادی تمام نقاط کره زمین به اماکن شهری تبدیل شده و حدود 50 میلیارد نفر روی آن زندگی می کنند. هرچند فناوری های جدیدی برای تولید غذا به روش های مختلف وجود دارد ولی فضایی برای کشاورزی باقی نمانده و انسان ها همه جا را برای سکونت گرفته اند. براساس ایده این سایت آسمان خراش معلق آینده نگرانه Plantage Skyhanger مشکل غذا و فضای سکونت را رفع خواهد کرد. این برج مفهومی دارای خاک واقعی، غذای حقیقی، نور و گونه های مختلف گیاهان ارگانیک با مزارع عمودی است که در فضا بالای شهر آویزان خواهند شد. این برج دارای سبزیجات تازه و محصولات غذایی مختلف بوده و ساختاری سبک به دلیل معلق بودن دارد. زمین ها مدور و فشرده است و آبیاری آنها از طریق سقف انجام می شود. بذرها هم به صورت مصنوعی در آزمایشگاه در طبقات بالای آسمان خراش تولید می شوند. بذر گیاهان ارگانیک در ایستگاه فضایی ذخیره شده و خاک مورد نظر بعد از طی مراحل مختلف دوباره به طبیعت بازگردانده می شود. این برج از نور طبیعی مستقیم و غیرمستقیم استفاده می کند و دارای شیشه های بزرگ نیمه شفاف ETFE است. البته ساختمان شامل فیبرهای نوری بوده که نور را در طول روز به درون ساختمان هدایت می کند. از باد و نور خورشید برای عملکردهای مختلف و ذخیره انرژی استفاده می شود و در واقع اتلاف انرژی این ساختمان صفر است. این ایستگاه کشاورزی فضایی گونه های مختلف گیاهی داشته که بذرها قرن ها برای استفاده در آن ذخیره شده و شرایطی مشابه قرار گرفتن و تولید محصول در زمین دارند. ساختار این برج معلق سبک وزن بوده و توسط راکت و آسانسور فضایی قابل دسترس است. کف این برج مکانی برای رشد ماهیان است. این ایستگاه قابلیت جمع آوری زباله های فضایی را دارد، فیبرهای نانوکربن آن جدا شده، برج از فضا به زمین انتقال یافته و آبرفت های آن به بستر رودخانه ریخته می شود و سپس برای سفر به فضا آماده می شود. این ایستگاه با چرخش زمین هماهنگ است. آب نوسانات برج و حرکت پاندول مانند آن را از بین می برد. با حذف این مورد جریان آب و موج لازم برای حیات موجودات آبزی فراهم می شود. چرخش طناب های نگهدارنده در دو جهت نیز موجب تحمل بار این برج می شود. سه کابل در داخل موجب ایستایی فضای داخل شده که بلندی آنها 35 هزار و 786کیلومتر است.