حاصل جمع صفر مسکن مهر

در میان انبوهی از مشغله های وزارت راه و شهرسازی البته که توجه به مسکن مهر تقریبا هیچ به شمار خواهد آمد، هرچند متقاضیان آن را افراد پابرهنه و اقشار آسیب پذیر تشکیل داده باشند. وزارت مسکن و شهرسازی پس از ادغام با وزارت راه و ترابری به وزارتخانه ای عریض و طویلی تبدیل گردید که طبیعی است پس از طی راه های پرپیچ وخم ریلی، دریایی و هوایی، خرید هواپیما حتی از نوع بوئینگ کمترین قسمت از وظایف آن باشد مخصوصا پس از به مرحله اجرایی رسیدن برجام که منجر به امکان مبادلات تجاری با کشورهای اروپایی و غربی گردید و درحال حاضر نیز ظاهرا این وظیفه به یکی از دغدغه های اصلی وزارت راه و شهرسازی تبدیل گردیده است و نمونه آن را می توان در صحبت های چند روز پیش وزیر راه و شهرسازی در صدا و سیما سراغ گرفت. در آن برنامه عمده سؤالات مجری از دکتر آخوندی به نحوه مبادلات تجاری مخصوصا خرید هواپیماهای مدنظر وزیر راه و شهرسازی از کشورهای غربی اختصاص یافت و بخش دیگری هم به کریدور شدن بندر چابهار و بندرعباس اما آنچه ما قصد داریم در اینجا بدان بپردازیم، آن بخش از صحبت های وزیر محترم راه و شهرسازی است که در رابطه با مسکن مهر و تعیین تکلیف همچنان بلاتکلیف! آن مطرح گردید و دیدگاه های متفاوت و بلکه متضاد وزارتخانه را نسبت به این بخش از وظایف خود آشکار ساخت. از این رو دیدگاه متفاوت و بلکه متضاد وزارت راه و شهرسازی نسبت به مسکن مهر در آن گفت وگو آشکار گردید که وزیر محترم راه و شهرسازی در پاسخ به این سؤال مجری که آیا منابع حاصل از برگشتی اقساط مسکن مهرهایی که تحویل داده شده را می توان برای تکمیل واحدهای ناتمام به کار گرفت؟ جواب منفی داد و این منابع را پول مردم دانست که نمی توان آن را خرج باقیمانده مسکن مهر کرد! این صحبت های جناب وزیر را تا اینجا داشته باشید تا برگردیم به سال اول آغاز به کار دولت و انتصاب قائم مقام ویژه وزیر در مسکن مهر به عنوان مجری ویژه مسکن مهر توسط خود وزیر راه و شهرسازی با هدف به نتیجه سریع رساندن و تعیین تکلیف هرچه زودتر مسکن های مهر. نگارنده دقیقا به خاطر دارد در سال اول روی کار آمدن دولت یازدهم وقتی با جناب آقای مهرآبادی، قائم مقام وزیر راه و شهرسازی در مسکن مهر در مجلس شورای اسلامی مواجه شد و از ایشان در رابطه با وضعیت پیشرفت باقیمانده مسکن های مهر سؤال کرد جناب آقای مهرآبادی علت حضور خود در مجلس را رایزنی با نمایندگان مجلس شورای اسلامی برای مجاب کردن وزیر اقتصاد و دارایی در اجازه دادن برای به کارگیری اقساط برگشتی مسکن های مهر تحویل شده جهت تکمیل مسکن های مهر ناتمام عنوان کردند. اگرچه رقم منابع برگشتی از اقساط مسکن های مهر تحویل شده را دقیق به خاطر ندارم اما در آن مقطع مجری ویژه مسکن مهر ادعا می کرد اگر همین منابع برگشتی از اقساط مسکن مهر را به ما بازگردانند می توانیم پروژه های ناتمام را ادامه داده و تا پایان سال 94 به مردم تحویل دهیم. این ادعای جناب مهرآبادی را در گفت وگوهای متعدد ایشان در آن مقطع می توان جستجو کرد، مقطعی که قائم مقام وزیر و مجری ویژه پروژه مسکن مهر به وفور در رسانه ها حضور می یافت- برعکس این روزها که از فضای رسانه ای قهر کرده اند ـ و از اتمام مسکن مهر خبر می داد. اکنون پس از گذشت حدود سه سال که در واقع در سال پایانی دولت یازدهم قرار داریم چه شده است وزارتخانه ای که سه سال پیش متولی و مسئول اصلی مسکن مهر به دنبال استفاده از اقساط برگشتی و رایزنی با نمایندگان مجلس بود تا مسکن مهر را سریع تر به اتمام برسانند، امروز وزیر مربوطه با چرخش 360 درجه ای از موضع آن روز وزارتخانه از عدم امکان استفاده از اقساط برگشتی به این بهانه که پول مردم است ، سخن می گویند؟ مگر غیر از این است که اقساط برگشتی مسکن مهر حاصل وام هایی دولتی است که به مردم داده شده است و اکنون نیز مردم همان وام ها را به دولت برمی گردانند؟ لازم است دولت محترم و مشخصاً وزارت اقتصاد و دارایی به این سؤال پاسخ دهند که چرا نمی توان منابع حاصل از برگشتی اقساط مسکن مهر را مجددا برای پروژه های ناتمامی که چشم هزاران مردم مستحق در انتظار اتمامش است، به کار گرفت؟ با این همه تأکیداتی که مقام معظم رهبری و رئیس جمهور محترم بر اتمام هرچه سریع تر مسکن مهر ناتمام دارند، باز باید به این بهانه که منابع حاصل از اقساط برگشتی مسکن مهر پول مردم است و نمی توان آن را برداشت، موجب عدم اجرا و اتمام مسکن مهر شد؟ این در صورتی است که حتی با این فرض که اقساط مسکن مهر هنوز بازنمی گردد باید تکلیف مسکن مهر را با تأمین منابع لازم از سایر جاها روشن کرد. پیشتر از این در همین ستون، از استفاده از منابع صندوق توسعه ملی هم برای اتمام پروژه های ناتمام مسکن مهر و هم سایر پروژه های عمرانی با هدف به حرکت درآوردن چرخ های صنعت ساختمان سخن گفته ایم و اکنون نیز بر آن گفته خود تأکید می کنیم چراکه معتقدیم استفاده از منابع صندوق توسعه ملی برای خانه دار کردن اقشاری که چشم انتظار مسکن مهر هستند واجب تر از به کارگیری آن برای خرید هواپیما یا استفاده آن در سایر امور غیرضروری است. مگر غیر از این است که مسکن و صنعت ساختمان به اذعان همه کارشناسان و صاحبنظران به عنوان پیشران خروج اقتصاد کشور از رکود خوانده شده است پس چرا برای به تحرک درآوردن این پیشران از منابع صندوق استفاده نمی شود؟ آیا ذخیره منابع این صندوق فقط برای پرداخت حقوق های چند ده میلیونی به مدیران در نظر گرفته شده است یا نه می توان از آن برای اموری همچون به اتمام رساندن مسکن های مهر نیز که بیش از پنج سال است مردم در انتظار اتمامش هستند، استفاده کرد؟ قادر نصیری ترزنق