معمار زیستی

شیگرو بان 5 آگوست 1957 در توکیوی ژاپن متولد شد. او در دانشگاه توکیو در رشته هنر و سپس در مؤسسه آموزش معماری کالیفرنیای جنوبی به کسب علم پرداخت. شهرت وی برای کارهای نوآورانه در زمینه ساخت خانه با کاغذ و لوله های مقوایی بازیافت شده با سرعت نصب بالا و کارآمد برای قربانیان و حادثه دیدگان است. او در سال 2014 جایزه پریتزکر را دریافت کرد. شیگرو بان، از روش ها و تم های متعددی در معماری سنتی ژاپنی استفاده کرد و ایده طبقات جهانی را که متصل شدن تمام اتاق های خانه به هم بود، ارائه داد. ساختمان های او یک طبقه و بدون تغییر در ارتفاع هستند. شیگرو بان یکی از معماران پیشروی ژاپنی است که طرح هایش ترکیبی از اشکال ساختمان های غربی و شرقی است. او اولین معمار در ژاپن بود که نخستین ساختمان کاغذی را ساخت و به طور ویژه با توجه به دستورالعمل های ساخت و ساز ژاپن به تصویب رسید. شیگرو بان به دلیل استفاده از کاغذ که کم هزینه، قابل بازیافت، با تکنولوژی پایین و قابل تعویض است؛ نظر همه را به خود جلب کرد. آخرین جنبه کارهای بان کمک های بشردوستانه و توجهش به محیط زیست است. شیگرو بان ساختمان نمایشگاه ژاپن در سال 2000 را با همکاری Frei Otto و مهندس سازه Buro Happold، در هانوفر آلمان ایجاد کرد. ساختار این نمایشگاه 72 متری بود که با لوله های کاغذ ساخته شده بود اما با توجه به قوانین سختگیرانه ساختمان سازی در آلمان سقف آن با یک زیرساخت تقویت شد. پس از اتمام نمایشگاه، این ساختمان بازیافت و به خمیر کاغذ تبدیل شد. شیگرو بان هم اکنون در دسته معماران زیستی قرار گرفته است.