چسب واشرساز

ترکیبات پلیمری سیلیکونها به سه دسته عمده سیال، الاستومر و رزین سیلیکون تقسیم می شوند. مهم ترین مونومر مورد استفاده در تولید این پلیمرها متیل کلروسیلانها می باشند. در این قسمت در مورد هر سه شکل پلیمرهای سیلیکون و همچنین متیل کلروسیلانها به طور کامل توضیح داده خواهد شد. پلیمرهای سیلوکسان سنگین صمغ سیلیکون نامیده می شوند. اکثر صمغ های سیلیکون متیل پلی سیلوکسان می باشند. صمغ های سیلیکون برای اینکه در صنعت قابل استفاده باشند، نیاز به پخت یا ولکانیزه شدن دارند که محصول به دست آمده از عمل ولکانیزاسیون، الاستومر نامیده می شود. انعطاف پذیری الاستومر با اضافه کردن مقدار کمی گروه های فنیل به زنجیرة سیلوکسان در دماهای پایین حاصل می شود، کمی برخوردار هستند (Compression Set) صمغ های مورد استفاده در تولید الاستومرها از مانایی فشاری که این مشکل نیز با افزودن مقداری از گروه های وینیل به ساختار الاستومر رفع می شود. ولکانیزاسیون الاستومرهای سیلیکون به دو صورت، ولکانیزاسیون در دمای اتاق و ولکانیزاسیون در دمای بالا (Room T prature Vulcanization=RTV)انجام می گیرد. (Heat Cured Rubber=HCR) پلیمرهایی هستند که دارای گروه های انتهایی واکنش پذیر می باشند. مخلوطی از RTV الاستومرهای این پلیمرها و پرکننده ها معمولاً به شکل مایع بوده و نیازی به صرف انرژی زیاد برای پختن آن نمی باشد. ازن، باکتر ی ها و قارچ ها،UV ، الاستومرهای سیلیکون در برابر اشعه ماورای بنفش، مادون قرمز، گاما مقاوم بوده و شفافیت و در عین حال قابلیت رنگ پذیری و شکل گیری در مقاطع و ابعاد گوناگون دارند .همچنین در مقایسه با لاستیک ها طول عمر بسیار زیادی داشته و باعث صرفه جویی در هزینه های تعمیرات و نگهداری می شوند. ارائه دهنده مقاله واحد تحقیق و توسعه شرکت کالا مهر