چگونه کارگاه در برابر آتش ایمن می شود؟

این روز ها ساختمان های زیادی دچار حریق می شوند و بی شک اصلی ترین عامل وقوع این حوادث، عدم رعایت الزامات و آیین نامه هاست. آتش سوزی ساختمان های قابل سکونت یک طرف ماجراست و موضوع دیگر آتش سوزی ساختمان هایی است که توسط سازندگان در مرحله ساخت هستند. برای آگاهی و آشنایی هر چه بیشتر مخاطبان در این شماره به ذکر و توضیح الزامات ایمنی مربوط به ساختمان های در حال ساخت خواهیم پرداخت: خاموش کننده دستی حریق از نگاه مقررات ماده 63- در همه ساختمان ها و طبقات داخلی آن ها باید خاموش کننده دستی حریق متناسب با حریق و با ماده خاموش کننده مؤثر پیش بینی و نصب شود. فاصله از هر نقطه حفاظت شده تا نزدیک ترین خاموش کننده نباید بیش از 30 متر باشد. ماده 64- در هنگام خارج نمودن خاموش کننده از محل برای شارژ، باید خاموش کننده جایگزین مناسب در محل وجود داشته باشد. ماده 65- تعداد حداقل یک خاموش کننده باید در هر طبقه موجود باشد. در ساختمان های چندطبقه حداقل باید یک خاموش کننده اضافه بر طبقات درراه پله ها نصب شود. ماده 66- خاموش کننده ها و مخازن موقت آبی که برای این منظور در محل تعبیه شده اند، باید از یخ زدن محافظت شوند. ماده 67- یک خاموش کننده آتش با فشار تخلیه بیش از 5 اتمسفر باید به طور فوق العاده برای مکان هایی که بیش از 30 لیتر مایعات قابل احتراق و اشتعال یا 20 کیلوگرم از گاز قابل اشتعال وجود دارد، در فاصله 15 متری آن مکان نصب شود. ماده 68- استفاده از خاموش کننده های حاوی بخارهای سمی یا تولیدکننده بخارها و گازهای سمی ممنوع است. سامانه خاموش کننده ثابت و شبکه ای ماده 69- در تمامی ساختمان ها و محدوده هایی که لزوم نصب تأسیسات خاموش کننده شبکه ای ثابت معلوم شده باشد، لازم است در محل های موردنیاز افشانه های آماده به کار نصب شده باشند. ماده 70- ماده خاموش کننده سامانه ثابت باید با ماهیت آتش احتمالی تطابق داشته باشد. ماده 71- سامانه خاموش کننده شبکه ای ثابت باید در دوره های زمانی معین و حداکثر 3 ماهه مورد بازدید و بازرسی قرار گیرند تا از قابلیت آن ها اطمینان حاصل شود. ماده 72- اگر نصب تأسیسات و امکانات شامل نصب افشانه های محافظتی باشد، باید از وضعیت ساختمان و سازه پیروی کند و به سرعت بعد از تکمیل شدن هر طبقه یا هر محدوده برای استفاده آماده شود. ماده 73- در طول تعمیر ساختمان تمام افشانه های خودکار موجود باید مجدداً ابقا و تا زمان معقولی آماده کار باشند. عملکرد سوپاپ های کنترل افشانه باید فقط توسط اشخاص صلاحیت دار تأیید شود. ماده 74- تغییر و تعدیل در سامانه های ثابت و شبکه ای برای اخذ مجوز برای تغییرات یا بازسازی های اضافی باید سریعاً انجام شود به نحوی که محافظت های خودکاری تا جایی که امکان دارد سریعاً برای سرویس دهی و کار به فرآیند محافظتی برگردد. سوپاپ های کنترلی افشانه ها باید در زمان تعطیلی کار بازرسی شوند تا معلوم شود که سامانه ها آماده کار هستند. سامانه کشف و اعلام حریق ماده 75- در تمامی ساختمان ها و محدوده های سربسته و کانون های خطر آتش روباز باید سامانه مناسب کشف حریق نصب شده باشد. تعداد و فواصل کاشف های حریق باید تابع اصولی باشد که در فصل چهارم آمده است. ماده 76- سامانه اعلام حریق باید به یک مرکز تصمیم گیرنده متصل باشد تا امکان مداخله برای کنترل و مهار آتش وجود داشته باشد. ماده 77- وسایل و سامانه اعلام حریق مانند تلفن، آژیر، بلندگو، زنگ و چراغ چشمک زن باید در محل های مناسب نصب شده باشند تا به وسیله آن افراد حاضر در ساختمان از بروز آتش اطلاع یابند و محل را تخلیه کنند. سامانه اعلام حریق باید به نزدیک ترین ایستگاه آتش نشانی مرتبط باشد تا آن را از وجود شرایط اضطراری مطلع کند. ماده 78- کد اعلام و دستورالعمل نحوه گزارش دهی اعلام حریق باید به صورت مداوم بر روی تلفن ها و محل های ورود خروج کارگران نصب شود. ماده 79- گروهی از کارکنان باید برای مشارکت در تخلیه افراد و اطلاع رسانی به موقع و مداخله در مهار آتش آموزش دیده باشند. به طوری که در هر محدوده آتش حداقل یک نفر آموزش دیده وجود داشته باشد. تمرینات عملی برای کلیه سطوح عملیاتی در دوره های سه ماه باید تکرار شود. جداکننده های آتش ماده 80- در کلیه ساختمان ها خصوصاً ساختمان های طبقاتی، دیواره های آتش، درهای ضد آتش و راه پله های خروج اضطراری باید پیش بینی و احداث شده باشد. درهای آتش باید به طور خود بسته شود و امکان باز شدن آن ها در مسیر تخلیه افراد به راحتی امکان پذیر باشد. ماده 81- وسایل جداکننده های آتش باید در ساختمان هایی که تحت تعمیرات، تغییرات و بازسازی می باشند ابقا شوند مگر اینکه شرایط عملیات ساختمانی ایجاب کند که مجری آن ها را جابجا کنند. در این صورت اخذ مجوز ایمنی از کارفرما ضروری است. ماده 82- به منظور تخلیه سریع کارگران و افراد دیگر به نقاط امن در مواقع بروز آتش سوزی و شرایط اضطراری دیگر، کارفرما مکلف است نسبت به پیش بینی راه های خروج اضطراری در کارگاه مطابق مبحث سوم مقررات ملی ساختمان (حفاظت ساختمان ها در مقابل حریق) را به عمل آورد. ماده 83- منابع و تجهیزات الکتریکی و روشنایی مناسب برای زمان اضطراری باید برای راه های خروج اضطراری پیش بینی شوند. متوسط شدت روشنایی معابر خروج اضطراری نباید از 50 لوکس کمتر باشد. ساختمان های موقت ماده 84- در ساختمان های موقت باید تجهیزات ایمنی موردنیاز و راه های مناسبی برای فرار وجود داشته باشد. ماده 85- ساختمان های موقت هنگامی که در داخل دیگر ساختمان ها یا بنا ساخته می شود باید از جنس غیرقابل احتراق بوده و دارای مقاومت سازه ای بیش از یک ساعت در مقابل حریق باشد. ماده 86- ساختمان های موقتی که برای نگهداری مایعات قابل اشتعال و احتراق، گازهای قابل اشتعال، قابل انفجار یا سایر مواد خطرناک مشابه مورداستفاده قرار می گیرد، باید در فاصله های بیش از 3 متری از ساختمان های اصلی قرار گیرند.