ساخت پل های مادام العمر

یک استاد در دانشگاه وارویک قصد دارد تا با یک طراحی معماری جدید پلی را بسازد که دارای دوام مادام العمر بوده و نیازی به تعمیر یا بازسازی ندارد. این کار جدید با اصول طراحی الهام گرفته از طبیعت انجام شده که به اشیا طبیعی اجازه توسعه الگوهای فشار ساده را می دهد، مانند زمانی که باد به یک درخت فشار می آورد. درنتیجه این کار به این پل کمک می کند تا به سهولت در برابر نیروهای اعمال شده مقاومت کند. واندا لوئیس، استاد بازنشسته، با الهام از طبیعت از یک فرایند طراحی به نام فرم یابی استفاده کرده است. تکنیک فرم یابی یک استراتژی بر پایه سیستم انتشاری است. فرم یابی درواقع بهینه سازی اهداف طراحی با توجه به قیدهای طراحی است. فرم یابی شامل طراحی سازه های سفت وسخت است که یک شکل طبیعی قوی را دنبال می کنند. سازه هایی که توسط یک نیرو یا تنش های پایدار خم نمی شوند، که این خم شدن از نقاط اصلی ضعف در سازه های دیگر است. لوئیس معتقد است که اصول طراحی که از طبیعت الهام گرفته نمی تواند با طراحی مهندسی مرسوم و رایج منطبق شود؛ طراحی های کلاسیک معماری بسیار جذاب بوده، اما لزوماً پایدار و استوار نیستند. لوئیس اظهار می کند: زیبایی شناسی از جنبه های مهم هر طرح است و ما ساخت برخی از اشکال، مانند قوس دایره ای یا گنبد کروی را به عنوان جنبه های زیبایی شناسی برنامه ریزی کرده ایم. ما اغلب ساختارها را بدون در نظر گرفتن میزان مقاومت آن ها در برابر فشارهای پایدار و مداوم بنا می کنیم که همین امر موجب ناکارآمد شدن آن ها می شود؛ فن فرم یابی شکاف بین طرح های کلاسیک با طرح های مدرن را پرکرده و یک راه حل جدید ریاضی را در دستیابی به قوس مطلوب در ساختارها ارائه می دهد. این طرح برای اولین بار، منجر به طراحی پل ها و ساختمان هایی شود که بدون داشتن ساختار پیچیده می توانند در برابر فشارها مداوم مقاومت کنند. بنا کردن این ساختارها ایمنی را افزایش داده و دوام آن ها را نیز بدون نیاز به ترمیم و یا تجدید ساختار، طولانی تر می کند.