معماری، صنعت و تکنولوژی

امروزه ابزارهای کامپیوتری و دیجیتال، سهم عمده ای را در معماری فرم های پیچیده برعهده دارند. در این حوزه معماری و صنعت با یکدیگر ارتباطی پیوسته برقرار کرده اند. معماری امروز آنچه در گذشته مورد استفاده بوده را با شرایط و تکنولوژی روز هماهنگ کرده و کاستی های آن را برطرف نموده و به باز تولید آنها پرداخته اند. به طور مثال در معماری ایران دیوارهای جدا کننده (پارتیشن) از گذشته با طرح های سنتی به شکل صاف و یکدست به شکل گچ، سیمان و سرامیک عرضه می شده است. آنچه مشخص است هر کدام از مصالح فوق مزایا و معایب خود را دارد به طوری که برخی در مقابل رطوبت و ضربه کارایی مناسب را ندارند و برخی دیگر دارای وزن بالایی بودند. اما معماری امروز از کامپیوتر، تکنولوژی و صنعت بهره گرفته و همان طرح ها را بهینه نموده و یا به صورت مدرن و پیچیده با فرم هایی سه بعدی با متریال سبک تر عرضه نموده است. از جمله این متریال ها می توان به پلیمر نفتی ABS اشاره نمود. متریالی که نه تنها در حوزه ساخت قطعات خودروهای لوکس و تزیینات هواپیما بلکه در حوزه تزیینات ساختمان هم مورد استفاده قرا گرفته است. ABS دارای دمای ذوب 200 درجه سانتیگراد و درجه سوختن 240 درجه سانتیگراد است و در حین سوختن گاز خنثی تولید می کند و به همین دلیل در صنعت ساختمان بسیار پرکاربرد می باشد. عدم جذب رطوبت، سبک بودن، رنگ پذیری از جمله مزایایی می باشد که معماران را بر آن داشته تا به کمک صنعت و بهره گیری از قالب های صنعتی طرح های خود را در تولید انبوه با متریال مذکور به مرحله اجرا برسانند. یکی دیگر از مزایای صنعت برای معماران استفاده از اصول ساخت مدولار می باشد. به این صورت که با ساخت یک مدول و الگوی نصب مشخص که اکثراً ساختاری به شکل کام و زبانه و اتصال خشک دارند، طرح های متنوعی ایجاد کرده و سرعت ساخت را چندین برابر می کنند که این ویژگی در دوره معماری مدرن از مکتب باهاوس به طرز چشمگیری مورد استقبال قرار گرفت. بنابراین طراحی به کمک کامپیوتر، مصالح سبک همچون پلیمر ABS و ساخت مدولار به منظور الگوسازی های متنوع از جمله دستاوردهای تکنولوژی و صنعت در معماری امروز می باشد.