گام کوتاه آراونا حرکت بلند اوپن سورس

وقتی الخاندرو آراونا اوایل امسال جایزه ی پریتزکر را کسب کرد، هم زمان یک خبر مهم را اعلام کرد؛ این خبر را که او پلان های چهار پروژه ی مسکن اجتماعی اش را منتشر کرده است. آراوانا برای علاقه اش به معماری مسکونی مشارکتی و افزایشی شناخته شده است؛ نگاه مشترکی که در کارکردن در عین محدودیت های مالی در کارهای استودیو المنتال می توان دید. تحقق شعار آراونا در ابتدا بعید به نظر می آید؛ جایی که کار به تنهایی به سرانجام نمی رسد و تنها نوید یک محصول خوب در آینده را می دهد؛ ایده ای که در پروژه نصف یک خانه متبلور شد. این ایده اولین بار بیش از یک دهه پیش معرفی شد: مدلی 40 مترمربعی که قابلیت گسترش دارد. این مدل، نصف خانه شامل سازه، دیوارها و زیرساخت های خانه را در برمی گیرد. این طرح نه تنها یک دستاورد مفهومی است، بلکه ازنظر مدیریت پروژه هم قابل تأمل است؛ همچنین ازنظر زیبایی شناسی این امکان را می دهد که گوناگونی مسکن را تا صدها مدل بالا ببرد. درباره معماری مشارکتی نوشته های زیادی موجود است؛ نوشته هایی که به بیان چالش های معماری مشارکتی در مناطق فقیر و پیش بینی نشده شهری اختصاص دارند؛ اما درباره به اشتراک گذاری اطلاعات و این که این کار چگونه ساخت را در صنعت مختل می کند، کمتر صحبت شده است. ایده منبع باز یا اوپن سورس نباید تنها به ساخت مسکن های اجتماعی مناطق محروم خلاصه شود؛ بلکه باید از آن در خانه سازی در کشورهای درحال توسعه که برای قشر متوسط هم بار مالی زیادی به همراه دارد، بهره گرفت. طبق آمار دفتر تحلیل های اقتصادی، در سال 1945 نسبت قرض های بانکی مردم به درآمد آن ها 17درصد بوده است؛ درحالی که این عدد در سال 1960 به 55درصد و در سال 2005 به اوج خود رسید؛ جایی که طبق آمار، 122درصد ثبت شد. این نسبت همچنان به رغم افت چنددرصدی در دهه اخیر، بالای 100درصد است. این قرض ها بدون شک علت اصلی گسیختن اقتصاد در سال 2009 و شروع بحران اقتصادی بودند. این اتفاقات ثابت می کنند که باید به دنبال راهکارهایی رفت تا هم زمان هزینه ها را کاهش و تعداد ساخت مسکن را افزایش داد. اقتصاد مسکن از دو بخش عرضه و تقاضا تشکیل شده است. بخش تقاضا خریداران و اجاره کننده ها هستند و در طرف دیگر زمین، کارگران و مصالح ساختمانی، عرضه را شکل می دهند...