نمایشگاه ساختمانی بدون وزیر ساختمانی

نمایشگاه ساختمانی بدون وزیر ساختمانی! نمایشگاه بین المللی ساختمان تهران در ایران بزرگ ترین رویداد ساختمانی و نمایشگاهی است که در طول یک سال فقط یک بار در محل نمایشگاه های بین المللی تهران برگزار می شود. هرچند در طول سال نمایشگاه های ساختمانی متعددی در سایر استان های کشور نیز برگزار می شود اما نمایشگاه ساختمانی تهران که عنوان بین المللی را با خود یدک می کشد تنها نمایشگاهی است که بدون استثناء اغلب فعالان ساختمانی چه تولیدکنندگان و چه فروشندگان محصولات این صنعت برای حضور در آن از ماه ها پیش لحظه شماری می کنند که عمدتاً هم بنا به دلایلی -علیرغم پرداخت هزینه های هنگفت برای اجاره غرفه- از راه یابی به این آوردگاه نمایشی! بازمی مانند. بازماندگان از حضور در نمایشگاه ساختمان به انحای مختلف- حتی اگر شده با عدم حضور در دوره بعدی! - اعتراض خود را به متولیان ابراز می کنند اما بااین وجود، هیچ کدام از این رفتارها موجب عدم اقبال مشتاقان حضور در نمایشگاه بین المللی صنعت ساختمان تهران نمی شود. شانزدهمین نمایشگاه بین المللی ساختمان تهران نیز به روال سال های پیشین از این قاعده مستثنی نبوده است اما به نظر نمی رسد نه استقبال ماراتن گونه متقاضیان حضور در نمایشگاه ساختمان و نه اعلام اهداف متنوع - و گاهی غیرمرتبط با ذات برگزاری نمایشگاه - مانع از طرح برخی سؤالات در رابطه با ناهماهنگی های مکرر بین برگزارکنندگان حال حاضر از سویی و متولی اصلی صنعت ساختمان یعنی وزارت راه و شهرسازی از سوی دیگر شود. با این که متولیان اجرایی نمایشگاه ساختمان برای جذب فعالان و فروشندگان و تولیدکنندگان محصولات ساختمانی اهداف متفاوت و متنوعی را با عناوین مشترک و اختصاصی بر روی الواح تبلیغاتی خود حک می کنند که برخی از آن القاب و اهداف عبارت اند از: 1ـ ارتباط بین مصرف کننده و تولیدکننده 2ـ مشخص شدن توانمندی های صنعت موردنظر در نمایشگاه برای همگان 3ـ انتقال دانش و فن آوری بین مشارکت کنندگان در نمایشگاه و تبادل تجاری 4ـ کاهش رکود مسکن و هزینه 5 ـ ارائه جدیدترین فن آوری ها 6 ـ کاهش مصرف انرژی 7ـ تولید مسکن ارزان قیمت در کشور 8 ـ مقاوم سازی ساختمان ها 9ـ جذب سرمایه گذاری خارجی در بخش مسکن 10ـ کاهش رکود اقتصادی و... اما این که چه بخشی از این اهداف، تاکنون برای برگزارکنندگان دست یافتنی بوده یا نه سؤالی است که همچنان بدون پاسخ مانده است؛ مثلاً پس از پایان 15 دوره نمایشگاه ـ علیرغم پیگیری های مکرر ـ تاکنون آماری از طرف متولیان نمایشگاه بین المللی ساختمان تهران ارائه نشده است که نشان دهد بین مصرف کننده و تولیدکننده چقدر ارتباط برقرارشده و از ارتباط بین این دو چه کمیت یا کیفیتی عاید صنعت ساختمان و کشور شده است به عبارت روشن تر درنتیجه ارتباط دو طرف (مصرف کننده و تولیدکننده) چه میزان مبادلات مالی صورت گرفته است؟ و آیا این مبادلات بین تولید و مصرف کننده داخلی بوده یا شرکت کننده خارجی هم از محصولات (تولیدات ساختمانی) داخلی خرید داشته است و یا ماحصل خرید خارجی از تولیدکننده داخلی چه درآمد ارزی را نصیب کشور کرده است؟ نگارنده به خوبی به خاطر دارد وقتی در سال 88 (8 سال پیش) در گفتگو با متولی وقت بزرگ ترین رویداد نمایشگاهی ساختمان این سؤال را از ایشان پرسید در کمال ناباوری پاسخی که دریافت کرد عدم اطلاع دقیق و فاقد آمار و ارقام متولی محترم از خروجی مبادلات صورت گرفته در نمایشگاه های پیشین بود! آیا متولیان محترم نمایشگاه صنعت ساختمان عددی دارند که نمایانگر جذب سرمایه گذار خارجی در بخش مسکن در پانزدهمین نمایشگاه ساختمان بوده باشد؟ یا اینکه چقدر مسکن ارزان قیمت از قِبَل برگزاری نمایشگاه های ساختمانی سال های گذشته در کشور تولید شده است؟ همچنین جدیدترین فن آوری های ارائه شده در نمایشگاه های قبلی چه تعداد و مقدار بودند و هرسال نسبت به سال پیش از آن چند درصد رشد مثبت و یا بالعکس منفی داشته است؟ یا استدلال های متولیان برگزاری نمایشگاه در کاهش رکود مسکن و هزینه ها در سه سال گذشته دوره رکود مسکن مبتنی بر کدام دلایل و شواهد به دست آمده از برگزاری نمایشگاه ساختمان در سال های گذشته بوده است؟ سؤال های زیاد ازاین دست را در رابطه با سایر اهداف برگزارکنندگان نمایشگاه - که به علت فراوانی شان از آوردن در اینجا پرهیز کردیم- می توان مطرح کرد. همچنین نسبت به خروجی حضور هیئت های تجاری کشورهای همسایه در نمایشگاه ساختمان یا برپایی همایش هایی با عنوان معرفی... هر دوره از نمایشگاه سؤال کرد که آیا حضور هیئت های خارجی یا معرفی ... در این نمایشگاه ها، کدام بخش از صنعت ساختمان یا مردم را منتفع کرده است؟ یک سؤال دم دستی که حتماً می توان آمار آن را در نزد متولیان اجرایی نمایشگاه یافت میزان تبدیل سرمایه های خرد به سرمایه های بزرگ بخش تعاون است، آیا در دوره های پیشین اصلاً تعاونی ها در نمایشگاه های ساختمانی حضور یافته اند؟ همه سؤالاتی که به آنها اشاره شد که تنها بخشی از اهداف متولیان را دربر می گرفت یک طرف، اما یک طرف مهم تر که شاید به ظاهر و به لحاظ شمارش یک سؤال باشد اما ازلحاظ وزنی به تنهایی سنگین تر از همه سؤالات قبلی باشد؛عدم حضور وزارتخانه متولی صنعت ساختمان (راه و شهرسازی) در نمایشگاهی است که بزرگ ترین رویداد صنعت ساختمان نام گرفته است! مهندس نیکزاد به عنوان وزیر وقت مسکن و شهرسازی نه راه و شهرسازی ! فقط یک بار پیش از ادغام دو وزارتخانه مرتبط با عمران و ساختمان در میان تولید و عرضه کنندگان محصولات ساختمانی در نمایشگاه حضور یافت و از نزدیک پای درد دل و بیان مشکلات اهالی صنعت ساختمان نشست ـ البته اهالی صنعت ساختمان آن موقع به اندازه امروز درد دل نداشتند ـ و از نزدیک در جریان کم و کیف و کاستی های سربازان خط مقدم تولید محصولات ساختمانی قرار گرفت اما پس ازآن، نه دیگر از حضور شخص وزیر در نمایشگاه بین المللی صنعت ساختمان تهران خبری بود و نه از حضور معاونان نزدیک ایشان! البته علت های بی شماری را برای چرایی عدم حضور وزیر محترم راه و شهرسازی یا معاونان ایشان در نمایشگاه صنعت ساختمان می توان ردیف کرد که شاید یکی از آن ها انتفاع مالی و کسب درآمدهای میلیاردی از قِبَل دریافت اجاره غرفه های متوسط متولیان فعلی یا به عبارتی فروشندگان غرفه ها و عدم انتفاع یا بی نصیب ماندن وزارتخانه متولی صنعت ساختمان از این درآمدهای نجومی باشد. یا شاید یک علت دیگر عدم حضور وزارتخانه راه و شهرسازی در نمایشگاه صنعت ساختمان، عدم تأیید محصولات ساختمانی عرضه شده در این نمایشگاه به لحاظ استاندارد بودن یا نبودن باشد؛ اما چه این دو علت و چه دلایل دیگر، آیا باید مانع از در کنار هم قرار گرفتن دو نهاد برای ساماندهی نمایشگاهی به بزرگی و با عنوان بین المللی باشد؟ آیا مشکل آن چنان بزرگ و لاینحل بود و هست که واقعاً نمی شد در طول چند سال گذشته نسبت به حل آن اقدام کرد و تا کنون به نتیجه ای دست یافت که منافع تولید و مصرف کننده ساختمانی و درنهایت منافع مردم در آن نهفته است؟ اگر اتاق تعاون، شرکت سهامی نمایشگاه های بین المللی و وزارت راه و شهرسازی که هر سه زیرمجموعه یک دولت هستند، نتوانند در برگزاری یک نمایشگاه ساختمانی بین المللی که در منظر و مرای شرکت کنندگان بین المللی نیز قرار می گیرند، یک همدلی و هماهنگی لازم را در تأمین مصالح و منافع صنعت ساختمان که بهره برداران آن مردم یک کشور هستند به نمایش بگذارند آیا می توان از شرکت ها، هیئت ها یا سرمایه گذاران خارجی انتظار داشت با حضور در نمایشگاه و یا دیگر عرصه های اقتصادی کشور ما سرمایه های خود را در بخش مسکن (یکی از اهداف برگزاری نمایشگاه ساختمان) یا سایر بخش ها در جهت رونق و شکوفایی اقتصاد ایران به کار اندازند؟ قادر نصیری ترزنق