مزایای سازه ای سقف های کوبیاکس

امروزه در کشورهای پیشرفته، هزینه های ناشی از تخریب، بازسازی، آلودگی و مشکلات ناشی از بازیافت مصالح به یکی از مشکلات و مسائل اساسی صنعت ساخت وساز تبدیل شده است. بنابراین انتظار می رود با پیشرفت تکنولوژی ساخت وساز صنعتی، نو آوری هایی که باعث کاهش مصرف انرژی و مصالح گردند رشد روزافزونی داشته باشند. دراین بین سیستم هایی همچون دال کوبیاکس و سقف های پیش تنیده دارای این مزیت هستند و با کاهش چشمگیر مصرف مصالح و قابلیت تولید صنعتی، قیمت تمام شده سازه را کاهش می دهند. تحقیقات آزمایشگاهی و تحلیلی نشان می دهد که ضوابط ارائه شده برای طراحی دال توپر قابل استفاده برای دال کوبیاکس می باشد. دال کوبیاکس با حذف بتن غیر سازه ای موجب سبک سازی در طرح سازه می گردد. تحت بارگذاری های مرسوم، وجود گوی های توخالی تأثیری در کاهش مقاومت خمشی این سقف نسبت به دال توپر هم ضخامت با آن ندارد. در جدول 1 نتایج آزمایش های انجام شده برای مقاومت و سختی خمشی دال کوبیاکس در قیاس با دال توپر ارائه شده است. طراحی اولیه سیستم کوبیاکس همچون دیگر دال ها بر اساس کنترل خیز انجام می گیرد. دال های کوبیاکس با استفاده از دو نوع گوی تولید می شوند. نوع اول که از آن به گوی تخت (Slim-Line) یاد می شود، ضخامتی بین 100 تا 260 میلی متر دارد و در دال های باضخامت 200 تا 400 میلی متر استفاده می شوند. با توجه به ضخامت کمتر آن ها و کاهش وزن قابل توجه، امروزه بیشتر مورداستفاده قرار می گیرند. نوع دوم که گوی کروی (Eco-Line) نام دارد ضخامتی بین 180 تا 450 میلی متر داشته و در دال های باضخامت 300 تا 600 میلی متر استفاده می شوند. در شکل 1 تصویری از این دو نوع قطعه ی پلاستیکی نشان داده شده است. در مطالعاتی که فتحی و همکاران (1390) در مورد خیز ناشی از بار مرده را برای سه نمونه دال با طول یکسان و شرایط بارگذاری و تکیه گاهی مشابه با استفاده از تحلیل غیرخطی انجام دادند؛ نتایج نشان داد که استفاده از دال کوبیاکس به دلیل کاهش وزن مرده سقف، موجب کاهش خیز دال می گردد ( جدول 2). همان طور که توضیح داده شد؛ استفاده از گوی های توخالی در سقف کوبیاکس با صرفه جویی در مصرف بتن موجب کاهش کلی وزن سازه و مصالح مصرفی می گردد. همچنین امکان دستیابی به دهانه های باربر بزرگ تر با ضخامت های نسبتاً کم را میسر می کند.