برنامه ششم، مصرف بهینه انرژی، اصل فراموش شده

لایحه برنامه ششم توسعه به مجلس ارائه شده و در دستور کار آن قرارگرفته است. یکی از نقاط ضعف در اجرای برنامه های گذشته درزمینهٔ انرژی و حامل های آن ازجمله برق است. در حقیقت هر برنامه توسعه ای در ایران باید یک سرفصل مشخص درباره انرژی و مصرف آن داشته باشد و اجازه عدول از آن نیز داده نشود. مصرف بی رویه انرژی نه تنها به ضرر محیط زیست جهانی و منطقه ای و ملی است، بلکه هدر دادن امکانات و سرمایه کشور نیز هست. مسئله اصلی جلب توجه به این نکته است که یکی از مهم ترین محورهای اقتصادی که در اقتصاد مقاومتی هم موردتوجه قرارگرفته است، حرکت به سوی تولید و مصرف بهینه برق و سایر حامل های انرژی است. موضوعی که در برنامه ششم موردتوجه واقع شده است ولی به نظر می رسد که بهتر بود با جزییات بیشتری و حتی به تفکیک حامل های انرژی به آن ها اشاره شود. تبصره14: برای تحقق سیاست های اقتصاد مقاومتی موضوع ارتقای عدالت اجتماعی، افزایش بهره وری در مصرف آب و انرژی، هدفمند کردن یارانه ها در جهت افزایش تولید و توسعه نقش مردم در اقتصاد: 1- به دولت اجازه داده می شود که با تصویب شورای اقتصاد قیمت آب، حامل های انرژی و سایر کالاها و خدمات یارانه ای را با رعایت ملاحظات اجتماعی و اقتصادی و حفظ مزیت نسبی و رقابتی برای صنایع و تولیدات، به تدریج تا سال 1399 اصلاح و از منابع حاصل به صورت هدفمند برای افزایش تولید، اشتغال و بهره وری، کاهش شدت انرژی و ارتقای شاخص های عدالت اجتماعی از قبیل پرداخت یارانه مستقیم و حمایت های اجتماعی از خانوارهای نیازمند، در چارچوب بودجه های سالانه اقدام لازم را به عمل آورد. 2- برای تسریع در مردمی شدن اقتصاد و تقویت انگیزه و نیل به مشارکت حداکثری بخش خصوصی و بهینه سازی دخالت دولت در اقتصاد، برق و گاز تولیدی و پنج فرآورده اصلی نفتی در مقیاس عمده فروشی صرفاً در بازار برق و بازار گاز و فرآورده های نفتی یا بورس عرضه می شود و شرکت های تابعه وزارت نیرو و نفت موظف اند تمامی تسهیلات مربوط، به ویژه دسترسی آزاد و بدون تبعیض را برای فعالان بخش خصوصی و دولتی (با احتساب هزینه انتقال) برقرار کنند. عرضه این حامل ها در مجاری عرضه به مصرف کنندگان طبق قوانین و مقررات مربوط صورت می گیرد.