بهانه ای برای ساخت وساز بی کیفیت

گروه ساخت وساز: اغلب ساختمان هایی که در کشور ما ساخته می شود، خالی از ایراد نیستند. یک بار مصالح غیراستاندارد است، یک بار دیگر مجری کارش را به درستی انجام نمی دهد و... درنهایت فقدان نظارت این زنجیره معیوب را کامل می کند. به همین جهت بسیاری از کارشناسان صنعت ساختمان بر این باورند که با سنتی سازی نمی توان به کیفیت ساختمان امیدوار بود چراکه نقش عوامل انسانی غیرمتخصص در آن بسیار زیاد است؛ بنابراین راه درست و قابل قبول کشور های توسعه یافته صنعتی سازی است. پیام ساختمان در هر شماره سراغ پروژه های ساختمانی سطح شهر می رود تا مخاطبان را به طور ملموس در جریان واقعیت های ساخت وساز قرار دهد. به هرحال دقت در تک تک مصادیق یک موضوع، ما را به اصول مشترکی می رساند بدین معنی که بررسی وضعیت تک تک پروژه های ساختمانی نتایج قابل تأملی به ما می دهد که قابل تأمل است. آب بریز تا ملات روان شود در یکی از خیابان های اطراف میدان هفت تیر صدای کارگر بالای ساختمان توجه عابران را به خودش جلب می کرد. نزدیک تر که شدیم کارگران مشغول بتن ریزی طبقه اول بودند. از نزدیک چنددقیقه ای بتن ریزی را به تماشا نشستیم. خبری از دستگاه میکسر بتن نبود. کارگران ماسه و دانه های شن را با سیمان ترکیب می کردند و در مخزن می ریختند. کارگر اپراتور بالابر هم بتن را خالی می کرد و این عمل پشت سر هم تکرار می شد. فقط گاهی از اوستا دستور می گرفت که ملات را روان تر بسازید. روان تر شدن برای کارگران معنایی جز افزودن آب به ملات نداشت؛ بنابراین شیر آب را بیشتر به بتن می گرفتند. آبی که آن قدر زیاد بود که از زیر ملات حرکت می کرد و علاوه بر کاهش مقاومت، تمام خواص سیمان را با خودش می برد. دو کلام حرف ناحساب بعد از مشاهده چنددقیقه ای هنر کارگران سراغ استادکار و سازنده ساختمان در طبقه اول رفتم. تقریباً کار بتن ریزی به انتها رسیده بود و سازنده از من خواست که صبر کنم تا خودش بیاید. از او در مورد کیفیت کار کارگران پرسیدم که پاسخ داد: کار بتن ریزی بیشتر از اینکه نیاز به تخصص داشته باشد، نیازمند قدرت کارگران است. هرکسی می تواند سیمان و ماسه را با آب قاتى کند و ملات بسازد. وی در پاسخ به سؤال ما که چقدر بر کیفیت بتن نظارت دارید، اظهار داشت: روی این بتن باید موزاییک بیاید. نکته مهم برای ساختمان این است که ازنظر روکار تمیز باشد. تمام ساختمان های نوساز استحکام لازم را دارند و مطمئن باش تا 10، 15 سال دیگر این ساختمان توسط یک نفر دیگر بازهم تخریب می شود. از او پرسیدم که چرا از میکسر استفاده نمی کند که گفت: لزومی ندارد. چون خودم میکسر ندارم، باید اجاره می کردم و با وضعیت رکود که ساختمان سازی سود ندارد، باید هزینه ای هم بابت این بخش می پرداختم. صدای نابهنجار دستگاه جوش ساختمانی اسکلت فلزی که ظاهراً مقید به رعایت مسائل ایمنی نبود، سوژه دوم گزارش ما شد. جلوی ساختمان یک موتور جوش با صدای ناهنجاری در حال کار کردن بود. داخل ساختمان شدم و پس از معرفی نشریه پیام ساختمان از کارگران خواستم جوشکار را معرفی کنند. طبقه اول مشغول کار بود. از او در مورد صدای موتور پرسیدم که پاسخ داد: کار چین است. باید با توجه به قیمت ها، جوشکاران یک راست سراغ دستگاه های چینی می روند. مرد جوشکار به مشکلات جوشکاری در ساختمان ها اشاره کرد و گفت: متأسفانه الکترودهای چینی در بازار زیاد شده و زمینه ساز برخی افراد را فراهم آورده است. این الکترودها اصلاً مقاومت لازم را ندارند و پس از ذوب شدن با کوچک ترین ضربه از سازه ها جدا می شوند. خدا می داند که این الکترودها چگونه وارد بازار می شوند، اما اطمینان دارم که کمکی به وضعیت جوشکاری ما نمی کند؛ کسی نمی تواند این موضوع را به تحریم ها و کمبود الکترود و مسائلی ازاین دست ربط دهد چون درگذشته که خبری از الکترودهای چینی نبود، ما با کمبود الکترود مواجه نبودیم. آفت انبار کردن مازوت در ادامه سراغ سازنده ساختمان رفتم. از او در مورد کیفیت مصالح ساختمانی در بازار پرسیدم که پاسخ داد: کیفیت پایین برخی از مصالح صنعت ساختمان فاجعه است. درحالی که مصالحی مانند سیمان که پرمصرف ترین مصالح است، باید همواره مورد آزمایش قرار گیرند و کیفیت آن ها تأیید شود اما شاهدیم که به دلیل انبار کردن طولانی مدت مازوت به عنوان ماده اولیه تولید سیمان، کیفیت تولید به شدت افت می کند. از طرفی فروش فله ای هم می تواند خیال تولیدکننده را راحت کند. به هرحال در این صورت پیدا کردن تولیدکننده غیرممکن می شود. وی سپس به چند کیسه سیمان که در گوشه ای از ساختمان روی هم چیده شده بودند، اشاره کرد و گفت: این سیمان ها مفت هم نمی ارزند. پس ازاینکه چند تا از این سیمان ها را مصرف کردم. متوجه شدم که از چسبندگی لازم برخوردار نیستند. به همین خاطر بی خیال استفاده از بقیه شان شدم. درآمدزایی نهاد ها از ساختمان این سازنده در ادامه خاطرنشان کرد: نهاد های دست اندرکار صنعت ساختمان اغلب دنبال درآمدزایی از این صنعت هستند. برای اینکه شرکتی نشان استاندارد را در تولید محصولات بگیرد، باید مبالغ بسیار بالایی به اندازه چند ده میلیون تومان پرداخت کند و تازه با هر بار تمدید آن بازهم میلیونی پول پرداخت کند. بنابراین این هزینه کرد باید از جایی جبران شود. برخی از واحدهای تولیدی مصالح استاندارد هم علیرغم دارا بودن نشان استاندارد، از هیچ گونه استانداردی تبعیت نمی کنند. وی در مورد عملکرد مهندس ناظر ساختمان هم گفت: اگر کسی منتظر است باوجود مهندس ناظر صاحب ساختمان باکیفیت شود، سخت در اشتباه است چون اصولاً مهندس ناظر نمی تواند نقش دایه دلسوزتر از مادر را برای شما بازی کند. مهندس ناظری که مسئول نظارت بر ساختمان بنده است، هرچند ماه یک بار به پروژه سر می زند.