چشم انداز صنعت ساختمان ایران 2035

موسسه مطالعاتی معتبر مک کینزی در گزارش مفصلی، به بررسی ظرفیت های اقتصادی ایران در دوره پسابرجام پرداخته و با اشاره به 6 نقطه قوت خاص اقتصاد ایران، پیش بینی کرده است که ایران با انجام اقدامات اصلاحی تا دو دهه آینده، به رشد یک تریلیون دلاری در تولید ناخالص داخلی خود و اشتغال زایی 9 میلیون نفری دست پیدا خواهد کرد. به گزارش پیام ساختمان، طبق تحلیل این موسسه، تنوع اقتصادی ، آموزش علمی ، طبقه مصرف کننده در حال رشد ، جمعیتی با نرخ شهرنشینی بالا فرهنگ کارآفرینی و موقعیت راهبردی برای جریان های بین مرزی 6 مزیت اقتصاد ایران هستند که دستیابی به یک جهش اقتصادی در عصر بازگشت به اقتصاد جهانی را برای کشور ایران ممکن می کند. خلاصه ای از گزارش تحلیلی این موسسه را در ادامه می خوانید: صنعت ساختمان ایران به اعتقاد این موسسه، ارزش افزوده ناخالص بخش ساختمان می تواند تا 59 میلیارد دلار در سال 2035 رشد نماید که این بیانگر رشد سالانه 6 درصدی است. بخش ساختمان همچنین می تواند منبع مهمی برای مشاغل جدید باشد. برآورد می کنیم که با این سرعت رشد، علیرغم بهبودهای پیش بینی شده در بهره وری، این بخش تا سال 2035 حدود 5.3 میلیون نفر را به کار می گیرد و این تقریباً دو میلیون نفر بیشتر از سال 2014 است. حتی باوجود بهبودهای بهره وری، ما برآورد می کنیم که بخش ساختمان ایران اگر بتواند به رشد حدود 6 درصدی در سال دست یابد، می تواند طی 20 سال آینده 2 میلیون شغل اضافه نماید. اما بخش ساختمان برای بهبود کارایی، نیاز به جذب سرمایه و تجهیزات نوین دارد. گرچه تحریم ها باعث مسدود شدن دسترسی به ماشین آلات غربی شده اما انتظار می رود نرخ رشد ایران برای فروش تجهیزات ساختمان در سال 2016 حدود 8 درصد باشد. علاوه بر این، کنترل کیفیت ساخت نیز در مقایسه با مالزی و ترکیه، کافی نیست. دولت ایران باید به بخش ساختمان در جذب شرکت های خارجی کمک کند. دولت ایران می تواند یک چارچوب شفاف و قانونی برای مشارکت عمومی خصوصی با شرکت های خارجی ایجاد نماید که ریسک را حداقل نموده و مشارکت از جانب خارج را افزایش دهد. یکی از اقدامات در این راه، ایجاد یک الگوی قراردادی استاندارد واحد است که تحت حمایت قوانین ایران بوده و برای توسعه سرمایه گذاری خارجی، قابل پذیرش باشد. با فرض اینکه ایران قادر به افزایش کارایی انجام پروژه ها، افزایش بهره وری نیروی کار و دستیابی به تجهیزات و مخارج سرمایه ای موردنیاز باشد، برآوردمی کنیم که بخش ساختمان برای تحقق اهداف خود، در 20 سال آینده به حدود 200 میلیارد دلار سرمایه گذاری نیاز دارد. معدن ایران ایران دارای برخی از غنی ترین ذخایر روی، مس و سنگ آهن در جهان است و بیش از 68 ماده معدنی استخراج می کند که دولت ارزش آن ها را 700 میلیارد دلار برآورد می کند. ایران جزء 10 کشور برتر دنیا ازلحاظ ذخایر سنگ آهن، مس و روی است و نسبت ذخایر به تولید ایران به دلیل شوک های سیاسی و اقتصادی که چرخه طولانی اکتشاف تا تولید که لازمه سرمایه گذاری معدنی هستند را مختل کرده اند، بالاست و تقریباً 4 برابر میانگین جهانی برای روی و مس است. از سال 2005، تولید سنگ آهن و مس به طور سالانه حدود 15 درصد از نقطه آغازین خود، یعنی 15 میلیون تن سنگ آهن و 0.6 میلیون تن کنستانتره مس، رشد یافته است. سرمایه گذاری عمده ای برای ادامه این مسیر و محقق نمودن پتانسیل های بخش معدن موردنیاز است. هدف ایران در این زمینه، سرمایه گذاری 29 میلیارد دلاری برای پروژه های موجود و جدید در بخش معدن است که در کوتاه مدت، ایمیدرو اولویت را بر پروژه های سالانه 250 هزار تن مس از طریق شرکت ملی صنایع مس ایران و مجتمع های فرآوری سنگ آهن، پتانسیل و زغال سنگ قرار داده است. سیمان، فولاد و سنگ آهن ایران این پژوهشکده از صادرات و دستیابی به خوداتکایی در فولاد ایران گفت: بخش های مصالح اصلی ایران به ویژه سیمان، سنگ و فولاد در موقعیت مناسبی برای تأمین تقاضای بالای مورد انتظار از بخش های ساختمان و تولید طی دو دهه آینده قرار دارند. ایران در حال حاضر بزرگ ترین صادرکننده سیمان در جهان است و ایران برنامه ای برای 3 برابر کردن تولید فولاد تا سال 2025 دارد و از یک واردکننده خالص به خوداتکایی و احتمالاً صادرکنندگی خالص در صورت عقب نشینی عرضه جهانی برسد. ایران بزرگ ترین تولیدکننده سیمان در خاورمیانه است. ایران دارای ویژگی های متعددی است که سرانه تولید سیمان آن را بالاتر از میانگین قرار می دهد، ازجمله تولید کم هزینه، کم بودن جایگزین های ساختمانی مانند الوار، سطح بالای شهرنشینی و رشد قوی و مداوم بخش ساختمان. برآورد نهایی بر اساس گزارش مطالعاتی منتشرشده، برای این منظور باید در کنار اصلاح اقتصاد کلان، چهار موتور محرکه نیز فعال شود. نخست؛ بازدهی منابع طبیعی بهینه شود. دوم؛ صنایع بزرگ تولیدی داخلی همچون خودرو، مصالح اصلی و کالاهای مصرفی روزانه، به بخش های قابل رقابت در سطح بین المللی تبدیل شود. سوم؛ ایران به سمت اقتصاد دانش بنیان حرکت کرده و تقویت نقاط قوت برای رشد بخش هایی همچون فناوری اطلاعات و ارتباطات و خدمات مالی را سرعت ببخشد. نهایتاً؛ زیرساخت های فیزیکی و دیجیتالی نوسازی و گسترش یابند.