سرمایه گذاری، فرصت یا تهدید

با توجه به شرایط اقتصادی ایران و ورود به یک رکود عمیق، به نظر می رسد تمرکز اصلی دولت در راستای کنترل تورم بوده و ارائه راهکار برای اینکه اقتصاد وارد رکود نشود موردتوجه قرار نگرفته است. از طرفی به گفته کارشناسان اقتصادی، یکی از دلایل اصلی کاهش نرخ رشد اقتصادی، کاهش سرمایه گذاری است و علت اصلی عدم سرمایه گذاری، عدم امنیت سرمایه گذاری و نبودِ فضای کسب وکار مناسب برای سرمایه گذاری است. در سال های گذشته، ساختمان سازی حوزه مطلوب و مناسبی برای سرمایه گذاری بود و مسکن نه تنها کالای مصرفی بلکه کالای سرمایه ای برای جامعه ایرانی محسوب می شد. ازآنجاکه شرایط ورود به این حوزه نیز چندان سخت و دشوار نیست و سرمایه گذاران با در نظر گرفتن این حوزه به عنوان حوزه سودآور که بازده سریعی دارد، در دوره های مختلف رکود و رونق به ساخت وساز پرداخته اند. از این منظر اگر در حوزه مسکن صرفاً منابع بخش خصوصی به کار گرفته شود و از اعتبارات بانکی استفاده نشود، در آینده برای مالکان آن سودآور خواهد بود؛ چراکه تجربه همواره نشان داده که بخش مسکن که یک بخش غیرتجاری و غیر مبادله ای است که با سود مواجه بوده است. راه اندازی صندوق های زمین و ساختمان باهدف تأمین مالی پروژه های ساختمانی از بازار سرمایه، گشایش بازار اوراق رهنی تسهیلات مسکن و به کارگیری قرارداد مدیریت دارایی ها برای نخستین بار در کشور ازجمله سیاست های بانک مسکن و گروه مالی این بانک در جهت تأمین مالی این بخش است. اما باید دید این راهکارها تغییری در دیدگاه سرمایه گذاران ایجاد خواهد کرد یا خیر. در شرایط فعلی، با تحلیل و بررسی بیشتر بخش مسکن می توان این نتیجه گیری را داشت که اقتصاد پویا می تواند بازار مسکن را ازلحاظ سرمایه گذاری جذاب کرده، برای پیشرو بودن یک سرمایه گذار، پیش بینی تغییرات اقتصاد کلان مطرح شود. بخش مسکن بیش از هر بخش اقتصادی دیگر، تحت تأثیر حمایت های بانکی و مالی دولت هاست. به اعتقاد برخی کارشناسان اقتصادی، پرداخت بیش از 40 درصد هزینه تأمین مسکن از سوی بانک ها، ریسک بزرگی برای بازار آن محسوب می شود، البته در بازار مسکن حجم بالای وام تقریباً رایج است. از سوی دیگر انباشت مالی و وجود شمار زیادی خانه خالی و به فروش نرفتن واحدهای کوچک و بزرگ هشدار جدی است به متولیان و مسئولان و راهی جز ورود سرمایه گذاران خارجی باقی نمانده که این کار نه تنها موجب رونق ساخت وساز خواهد شد، بلکه بهانه ای برای ورود فنّاوری و روش های نوین ساخت وساز و به دنبال آن ایجاد اشتغال و مقابله جدی و پایدار با بلایای طبیعی مانند زلزله از طریق مقاوم سازی است.