لوکوربوزیه در سرزمین شوراها

نخستین بار در سال 1928 بود که به مسکو رفت و هنگامی که در سال 1932 طرح پیشنهادی اش برای کاخ شوراها مردود اعلام شد برای آخرین بار بود که به شوروی قدم می گذاشت. پروژه های لوکوربوزیه بارها به عنوان الگو برای نسل جوان معماران شوروی منتشر و مورد آنالیز قرار گرفت، هنگامی که در سال 1965 لوکوربوزیه فوت کرد، روزنامه رسمی اتحاد شوروی (پراودا) تیتر زد: معماری مدرن بزرگ ترین استادش را از دست داد.تیتری این چنین نشان از اهمیت لوکوربوزیه در اتحاد شوروی داشت. شرایط مسکو در سال 1930 در جزوه دقت در عصر حاضر: وضعیت معماری و برنامه ریزی شهری بخشی از مشاهدات خود از مسکو را نیز ضمیمه می کند. در این گزارش که درراه میان مسکو به پاریس نوشته می شود، لوکوربوزیه از برنامه پنج ساله و طرح شهر سبز که توسط معماران ساختارگرا تکامل یافته صحبت می کند. برنامه پنج ساله نیازمند صنعتی سازی گسترده در بسیاری از حوزه ها است. در نظر لوکوربوزیه برنامه پنج ساله موتور ترقی تکنولوژی مدرن بود. مسکو عاملی برای برنامه ریزی است. در این برنامه ریزی هر آنچه بتواند پیشرفت و ترقی را به همراه داشته باشد جایی در برنامه خواهد داشت. در مقایسه ای میان معماری در پاریس و مسکو او بر نقش پررنگ جوانان در معماری شوروی انگشت می گذارد. درحالی که در سایر کشورهای اروپایی اساتید آکادمی های معماری جوانان را از رقابت بر سر ابداع فرم های جدید بر حذر می دارند در شوروی موضوع برعکس است. شهر سبز قرار است در بازه های استراحت در پنجمین روز هفته مورداستفاده طبقه کارگر قرار گیرد. با امکان اسکان صد هزار نفر به طور هم زمان، شهر سبز در بازه زمانی 15 روزه می توانست تمامی جمعیت 1٫5 میلیون نفری مسکو را تحت پوشش قرار دهد. همچنین این شهر می توانست نقاهت گاهی برای کارگرانی باشد که به بیماری های ناشی از کار دچار شده بودند. پاسخ به مسکو سال 1931؛ مسئولین، نظرات لوکوربوزیه در خصوص بازسازی مسکو را جویا می شوند.در کنفرانسی شلوغ در موزه پلی تکنیک بر اهمیت برنامه ریزی شهری و آینده شهر تأکید کرد. لوکوربوزیه گزارشی 59 صفحه ای به مسکو فرستاد با عنوان پاسخ به مسکو در این گزارش بود که او ایده هایش را برای مسکو به تصویر کشید. روحیه کار اشتراکی وسوسه ساختارگرایان در مقابل لوکوربوزیه بود. در مقابل او به آن ها برنامه ریزی شهری را پیشنهاد داد. مشابه با آنچه در شهر سبز ساختارگرایان پیشنهاد داده بودند لوکوربوزیه در طرح شهر درخشان مسکو ، کمون های خدماتی مجهز به امکانات زیرساختی را در نظر گرفت. پاسخ به مسکو برای جامعه شوروی قابل استفاده نبود، این نظر مسئولینی بود که طرح را بازنگری کردند. لوکوربوزیه اما طرح را دور نینداخت. تمام ارجاعات به شوروی را از گزارش حذف کرد و نسخه ی بازنگری شده ی همان طرح را به کنگره سیام فرستاد. از این به بعد دنیا طرح پاسخ به مسکو را با عنوان جدید ثبت نمود: شهر درخشان کاخ شوراهای لوکوربوزیه لوکوربوزیه طرح هایی را برای مسابقه کاخ شوراها در سال 1931 فرستاده بود. پس از فرستادن اسناد مسابقه به او اطلاع داده شد که طرحش موجب جنب وجوش میان هیئت برگزاری شده است. هیچ طرحی برنده دور نخست مسابقه نشد. به او اطلاع داده شد که با توجه به قابلیت های فنی چشمگیر، طرحش به دور دوم مسابقه راه یافته است. همین موضوع باعث شد، گمان او مبنی بر اینکه طرحش حتی اگر برنده نشود، یکی از طرح های فینالیست خواهد بود، تقویت شود. 28 فوریه 1932 بود که طرح نوکلاسیکی از بوریس یوفان معمار اهل شوروی به عنوان برنده اعلام شد. لوکوربوزیه برای این شکست آماده نبود. شروع به نامه نگاری و اعتراض کرد در عمل اما این نامه ها باعث شد داوران مسابقه او را به خودپسندی متهم کنند. روزنامه رسمی که تا پیش ازاین ورود او را با تحسین گزارش کرده بود، طرح را با تخفیف کلامی بجای کاخ شوراها ، پناهگاهی برای کنگره نامید. اینجا پایان رابطه شورانگیز لوکوربوزیه و سرزمین شوراها بود.پر از حرمان و فاصله.