گورستان وودلند؛ نقطه عطف معماری نوردیک

در سال 1914 فراخوانی برای شرکت در مسابقه ی بین المللی طراحی گورستان جدید شهر استکهلم اعلام شد. در این فراخوان سبک جدیدی از طراحی گورستان با ترکیب هماهنگی از معماری و طبیعت مدنظر بود که بتواند تحولی در طراحی سنتی آرامگاه های عظیم و مسیرهای منتهی به آن ایجاد کند. درمجموع 53 معمار برجسته طرح های خود را برای شرکت در این مسابقه ارائه کردند. ازآنجاکه برگزاری مسابقه در 28 جولای 1914 با شروع جنگ جهانی اول هم زمان بود، بسیاری از آثار ارائه شده متعلق به معماران سوئدی- کشور بی طرف در جنگ- بود که از فضای جنگ فاصله ی زیادی داشتند. درنهایت با اعلام نتایج گونار آسپلوند و سیگورد لورنتس برنده ی جایزه این مسابقه شدند. آسپلوند بهار 1914 درست پیش از برگزاری مسابقه به ایتالیا سفرکرده و مجذوب معابد باشکوه و پیوستگی آن ها با چشم انداز پیرامون شده بود. باوجوداینکه آسپلوند گورستان وودلند را کاملاً منحصربه فرد و متفاوت طراحی کرده، شکی نیست که بعضی از عناصر طراحی او مستقیماً با الهام از تجربیات سفرش به ایتالیا شکل گرفته است. او در خاطراتش می نویسد: معابد باید از زمین به سمت آسمان افراشته شوند تا حس یک بنای قابل احترام را به مخاطب منتقل کنند. پروژه ی گورستان و کلیسای وودلند در سال 1917 شروع و در سال 1920 تمام شد اما ساخت بناهای دیگر این مجموعه چند سال دیگر به طول انجامید. آخرین بخش طراحی های اسپلوند کوره ی مرده سوزی بود که در سال 1940 ساخته شد. او چهار ماه بعد از افتتاح این کوره درگذشت و جنازه اش در گورستان وودلند به خاک سپرده شد. در سال 2009، رقابت محدودی برای طراحی یک کوره مرده سوزی جدید انجام گرفت. شرکت کنندگان معمارانی از استودیوهای تادائو اندو، BIG، کاروسو سنت جان و وایت بودند که درنهایت جایزه ی آن به طراحی تخته سنگی در جنگل اثر شرکت سوئدی Johan Celsing Arkitektkontor رسید و در سال 2014 نیز ساخته شد.