ارتباط دانشگاه و ساختمان حرفه ای شود

گروه ساخت وساز: صنعت ساختمان این روزها حال و روز خوشی ندارد و قربانی بسیاری از ندانم کاری ها شده است. در چنین شرایطی ساختمان های حتی به ظاهر نوساز از حداقل استاندارد بی بهره اند و با وقوع زلزله های کوچک باید تنمان بلرزد. اما راهکار برون رفت صنعت ساختمان از وضعیت موجود چیست؟ آیا با روند موجود می توان به آینده این صنعت بسیار حیاتی کشور امیدوار بود. در همین رابطه پیام ساختمان به سراغ صاحبنظران صنعت ساختمان رفته و گزارشی ترتیب داده که در زیر آمده است. نظام جامع ساخت و ساز چاره کار است منوچهر شیبانی، عضو سابق هیئت مدیره سازمان نظام مهندسی ساختمان استان تهران نیز با بیان اینکه اولین گام در جهت ارتقای کیفیت صنعت ساختمان ایجاد یک ساختار سیستمی و نظام جامع برای هماهنگی و انسجام صنعت ساختمان می باشد، گفت: در گام دوم باید تمامی ساخت و سازها در جهت توسعه پایدار باشد و لازمه حرکت به سمت توسعه پایدار این است که مسئولیت به جای سهمیه و ظرفیت مبنا قرار گیرد و اخلاق مهندسی توسط مسئولان و دست اندرکاران اشاعه و ارتقاء یابد. وی افزود: از جمله عوامل مهم و تأثیرگذار دیگر هم می توان به اصلاح قوانین و مقررات به صورت علمی و نه سلیقه ای اشاره کرد. همچنین شهرداری ها در ساخت و سازها نقش بسیار کلیدی در کنترل و اجرای ضوابط شهری دارند بنابراین نباید شهرداری ها نسبت به کیفیت صنعت ساختمان بی تفاوت باشند. شیبانی به اهمیت تشکل ها در صنعت ساختمان اشاره کرد و گفت: به شرطی که تشکل ها به صورت واقعی نقش آفرینی کنند، می توانند موثر باشند. تشکل ها باید برنامه استراتژیک و بلندمدت داشته باشند و از اقدامات مقطعی در جهت تأمین منافع صنف خودشان بپرهیزند. به عبارت دیگر مصالح مملکت و کشور را هم ببینند. دولت هم باید از انجمن ها در موارد مختلف نظرخواهی کند. کنترل شهرداری ها؛ اصل اساسی جعفر قرائتی ستوده، عضو هیئت مدیره انجمن تولیدکنندگان و فناوران صنعتی ساختمان هم گفت: به نظر من راهی جز صنعتی سازی و استفاده از مصالح مدرن نداریم تا با این کار میزان دخالت نیروی انسانی را کاهش دهیم. وی افزود: در تمام دنیا شهرداری ها همانند بخش های خصوصی هستند که باید توسط دولت مورد کنترل قرار بگیرند اما در کشور ما به اشتباه شهرداری ها خودمختار شده اند و هر طوری که می خواهند عمل می کنند . ستوده خاطرنشان کرد: در حال حاضر تشکل های بی شماری در صنعت ساختمان فعالیت می کنند که باید آنها را بازنگری کرد. حتی اعتقاددارم باید به طور دقیق تر اعضای تشکل ها تفکیک شوند. مثلاً انبوه سازان صنعتی را از سنتی جدا کرد. ضمن اینکه دولت هم باید از انجمن ها حمایت کند و نظر آنها را در تصمیم سازی دخالت دهد. قرائتی ستوده در پایان با بیان اینکه قوانین زیادی داریم که باید مورد کنترل و بازنگری قرار گیرد، گفت: بسیاری از قوانین در صنعت ساختمان ما دچار اختلاف و موازی کاری هستند که باید در سریع ترین زمان اصلاح شوند. صنعتی سازی تنها راه است یعقوب ظروفچیان، مخترع و کارشناس صنعتی سازی با بیان اینکه متأسفانه پس از آثار فاخر گذشتگان چیزی برای عرضه نداریم، به پیام ساختمان گفت: متأسفانه هجوم افراد غیرمتخصص به صنعت ساختمان باعث استفاده سودجویان و نابودی ثروت ملی شده که لازم است در درجه اول دست افراد فاقد صلاحیت از صنعت ساختمان کوتاه شود. وی ادامه داد: تا زمانی که سنتی سازی می کنیم، عملاً نمی توان هیچ برنامه ای برای صنعت ساختمان در نظر گرفت. درحالی که با صنعتی سازی می توان ضمن بهبود کیفی ساختمان سالانه 15 هزار میلیارد تومان صرفه جویی نمود و ششصد هزار میلیون لیتر از آلودگی هوا کاست. وی با انتقاد از شیوه نظارت در کشور گفت: ما هنوز به بازدیدهای چند ماه در میان مهندسان ناظر خوش بین هستیم درحالی که در تمام دنیا نظارت به سمت کارخانه ها و تولیدات اسکلت، دیوار و سقف های پیش ساخته پیش می رود. علاوه بر این مهندسان در کشور های توسعه یافته پس از فراغت از تحصیل 10 سال به عنوان کمک مهندس در صنعت ساختمان فعالیت می کنند و در کشور ما این اصل اساسی را شاهد نیستیم. وی با بیان اینکه صنعت ساختمان می تواند وضعیت اشتغال را دگرگون کند، گفت: در درجه نخست دولت باید از کارخانه های صنعتی ساختمان حمایت کند و در درجه دوم از آنها بخواهد که تنها به ساخت سقف ، دیوار و اسکلت اکتفا نکنند چرا که صنعتی سازی کارخانه ها باید به صورت یک پکیج شامل سقف، دیوار، پنجره، تأسیسات مکانیکی و برقی باشد تا خریدار نتواند تنها به یکی از این اجزا در ساختمان اکتفا کند و در سایر بخش ها از مصالح سنتی استفاده کند. وی در پایان گفت: صنعتی سازی تنها راه نجات صنعت ساختمان است و علیرغم مشکلاتی که پیش روست یک بار برای همیشه دولت باید با جدیت آن را در دستور کار قرار دهد. ارتباط بیشتر دانشگاه و صنعت محمدمهدی محمودی، استاد دانشگاه در رابطه با کیفیت صنعت ساختمان کشور و راهکارهای برون رفت از این وضعیت گفت: در شرایط حاضر باید ارتباط دانشگاه و صنعت ساختمان حرفه ای برقرار شود چون بدون درگیری این دو طرف هیچ کدام کاری از پیش نمی برند. متأسفانه در حال حاضر تمامی دروس به صورت تئوری در دانشگاه بررسی می شود و آن دسته از دانشجویانی که همزمان وارد کار شده اند از وضعیت بهتری به لحاظ عملکرد برخوردارند. وی افزود: صنعت ساختمان در گذشته وضعیت بهتری داشت اما متأسفانه با گذشت زمان وضعیت بدتری پیدا کرده است به گونه ای که عمر ساختمان در ایران کوتاه تر از عمر طراحان و سازندگان است و این یعنی فاجعه. محمودی در پایان گفت: با مصالح سنتی امروز به جایی نمی رسیم زیرا علاوه بر اینکه فاقد کمترین کیفیت هستند ، هزینه و انرژی بالایی را به جامعه تحمیل می کنند.