پاسخگویی سیری چند؟
گروه ساخت وساز: اداره کلانشهر ها هزینه های سرسام آوری دارد و شهرداری ناگزیر از دریافت عوارض است؛ بنابراین کوچک ترین خدمت رسانی به مردم مشمول دریافت پول می شود. البته شاید اغلب مردم با این اصل مشکل نداشته باشند چرا که در همه جای دنیا همین روال جاری است. مشکل اساسی نحوه دریافت این پول، بی توجهی به شرایط اقتصادی جامعه و البته خدمت رسانی و بسیاری از کاغذبازی هایی است که هنوز هم به شکل سنتی ادامه دارد. علاوه بر این نباید از نظر دور داشت که رابطه شهروندان و شهرداری ها یک رابطه دوسویه است. اگر به طور مثال برخی اعتقاد دارند شهرداری به درآمد های ناشی از تخلفات ساختمانی وابسته است، روی دیگر ماجرا مردمی هستند که حاضرند برای منافع شخصی خودشان منافع همسایه های خود را قربانی کنند. این در حالی است که بسیاری از کشور های توسعه یافته اشخاص منافع شخصی خود را در گرو تامین منافع عمومی می دانند. بنابراین به تعبیر درست بخشی از چالش ها به دلیل تخلفات و اشتباه مردم و بخش دیگر ناشی از تخلف، اهمال و سهل انگاری مسئولان است. در ادامه سلسله گزارش های پیام ساختمان از شهرداری ها، بار دیگر سراغ مراجعه کنندگان به این ارگان رفته ایم تا از دلایل آمد و رفت ها و چالش های پیش روی شهروندان مطلع شویم. بوستانی که بلای جان شد نخستین ارباب رجوعی که پاسخگوی خبرنگار ما بود، نسبت به بوستانی قدیمی که این روز ها تبدیل به پاتوقی برای معتادان شده، انتقاد کرد. حدود 5 سال پیش شهرداری زمینی را از مالک خصوصی خریداری کرد و به دلیل درخواست های مکرر مردم تصمیم گرفت، بوستانی را در آن احداث کند اما بعد از مدتی به دلایلی، رسیدگی لازم به آن صورت نگرفت و تقریبا تمام پوشش گیاهی آن از بین رفت تا جایی که امروز از بوستان مورد نظر فقط چند وسیله ورزشی شکسته باقی مانده است. وی ادامه داد: این بلااستفاده بودن باعث شد تا بوستان مورد نظر تبدیل به پاتوق بسیاری از معتادان و اراذل و اوباش شود. کسانی که در این بوستان مستقر می شوند و اوضاع آپارتمان ها را زیر نظر دارند تا اگر خانه ای خالی شد، دست به دزدی بزنند. اتفاقی که چند بار افتاده و با این وجود نتوانسته ایم دزد را پیدا کنیم. به همین جهت تصمیم گرفتیم نامه ای را تهیه و امضاء کنیم و از شهرداری بخواهیم که این پارک را احیاء، تخریب، حصار کشی و یا نگهبانی برای آن انتخاب کند. متاسفانه چند بار که قبلا آمده ام، جواب قاطعی دریافت نکرده ام و پرسنل با بی رغبتی پاسخ ما را می دهند. شاید هم به این دلیل باشد که چون برایشان هزینه داریم. شاید اگر می گفتیم پروانه ساختمان متری چند؟! در این صورت پاسخ می دادند اما با این وضعیت باید پرسید پاسخگویی سیری چند؟! دیگر خبری از نورآفتاب نیست ارباب رجوع دیگر جوانی بلند قامت و خوش سیما بود که نسبت به ساختمان سازی در کوچه شش متری معترض بود. وی گفت: در گذشته ساختمانی سه طبقه روبه روی خانه ما قرار داشت. هم اکنون این ساختمان فرسوده حدود سه ماه است که تخریب شده تا نوسازی شود. متاسفانه آنچنان که خبردار شدم، مجوز شش طبقه بعلاوه یک طبقه پارکینگ گرفته است و اگر این ساختمان احداث شود، باید کاملا بی خیال نورآفتاب شویم و کوچه شلوغ تر از گذشته شود. این در حالی است که سایر ساختمان هایی که در کوچه ما نوسازی شده اند، حداقل یک تا دو طبقه کم تر مجوز ساخت گرفته اند. وی افزود: موضوع دیگر اینکه با وجود گذشت دو ماه از آغاز تخریب این ساختمان هنوز هم کار تخریب ادامه دارد. هر بار هم گردو خاک زیادی ایجاد می شود و زندگی ما را به هم می ریزند و بعد یک هفته دیگر سرو کله شان پیدا می شود. امیدوارم مسئولان شهرداری رسیدگی کنند. رضا، یکی دیگر از کسانی بود که به شهرداری مراجعه کرده بود اما جنس مراجعه او با دیگران مقداری متفاوت بود. بنده از طرف یک شرکت خصوصی به شهرداری مراجعه کرده ام. علت مراجعه بنده هم مشکلاتی است که تکدی گری به وجود آورده است. شرکت ما از بدو تأسیس به دلیل وجود افرادی که در اطراف شرکت تکدی گری می کردند، با مشکلاتی روبه رو شده است. این افراد به نام گدایی در اطراف شرکت حضور دارند اما در فرصت مناسب اقدام به سرقت اموال از شرکت و انبار می کنند. امیدواریم شهرداری بر حسب وظیفه ذاتی خود با این تکدی گری مبارزه کند. پول بیشتر یعنی افزایش سرعت کار از مراجعه کننده ای که خیلی عصبانی به نظر می رسید، پرسیدیم که چقدر روال کار ها سریع انجام می شود که پاسخ داد: برای گرفتن پروانه ساختمان آمده ام . چهار ماه است که در مجموع 40 میلیون تومان پرداخت کرده ام و هنوز هم در حال پیگیری هستم و با این وضعیت یک ماه دیگر هم باید صبر کنم. به هر حال در تمام ارگان ها باید برای انجام کارها پول پرداخت کنید. اگر پول داشته باشید، کارهایتان سریع انجام می شود و اگر مثل بنده وضع جیبتان چندان خوب نباشد، جریان کار زمان بر خواهد بود. به هر حال با توجه به وضع اقتصادی جامعه، تمامی ارگان ها باید کسب درآمد کنند و این یک واقعیت انکارناپذیر است که اسکناس بر تمام کارهای اداری حاکم شده است. واقعا ندارم. قطعا اگر چانه زنی نکنم و چشم بسته پول پرداخت کنم، زودتر کارم راه می افتد. دایه دلسوز تر از مادر آخرین ارباب رجوع که نامش امین بود هم به خبرنگار پیام ساختمان گفت: بنده مالک یک ساختمان دو طبقه هستم که حدود 10 سال از عمر آن می گذرد. با توجه به ارزش زمین تصمیم گرفتم دو طبقه روی آن بدون تخریب ساختمان احداث کنم. با مهندسان با تجربه که صحبت کردم عنوان کردند با توجه به فونداسیون ساختمان شما ساخت دوطبقه شدنی نیست اما یک طبقه هیچ منعی ندارد. موضوع را به شهرداری اطلاع دادم اما مخالفت شان را با این انجام کار اعلام کردند چرا که معتقدند که این ساخت و ساز خطرناک است. من هم که پول لازم برای تخریب و ساخت مجدد طبقات را ندارم. خدا کند بیشتر از من برایم دل سوزانده باشند.
انتهای خبر/پیام ساختمان
این مطلب را در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید :