چگونه جوشکاری ساختمان را بررسی می کنند؟

گروه ساخت وساز: به منظور اطمینان از کیفیت جوش و مطابقت آن با خواسته ها و نیازها، کلیه مراحل مختلف جوشکاری باید کنترل و مورد بازرسی دقیق قرار گیرند .انجام بازرسی در کلیه مراحل ( قبل از جوشکاری ، حین جوشکاری ، بعد از جوشکاری ) باعث کاهش هزینه های تعمیرات و دوباره کاری شده و حصول جوش بدون عیب و باکیفیت بالا را تضمین می نماید . الف : بازرسی قبل از جوشکاری بازرس باید از میزان حساسیت سازه موردنظر آگاه بوده ، مشخصات فنی و نقشه ها و استانداردهای مربوطه را مطالعه نماید . سپس روش جوشکاری و نتایج حاصل از ارزیابی روش را مطالعه و در صورت تأیید روش جوشکاری اجازه انجام عملیات جوشکاری را صادر نماید . موارد زیر قبل از انجام عملیات جوشکاری باید کنترل و بازرسی گردد : ;ارزیابی جوشکاری و تأیید صلاحیت آن جهت جوشکاری موردنظر نحوه مونتاژ قطعات و کنترل پارامترهای اتصال جوش بررسی تجهیزات مورداستفاده بررسی قطعات موردنظر جهت جوشکاری ازنظر عیوب و انحرافات مجاز ، جنس ، ضخامت و... ب : بازرسی موقع جوشکاری ;بازرسی ترتیب و توالی پاس های جوش و کنترل تمیزکاری بین پاس های مختلف بررسی و کنترل پارامترهای جوشکاری ( آمپر ، ولتاژ ، قطبیت و... ) بازرسی مواد مصرفی ( از قبیل نوع الکترود و شرایط به کارگیری آن ، گاز خنثی ، فلاکس و...) کنترل درجه حرارت پیش گرم ، حفظ درجه حرارت بین پاسی در صورت لزوم ج : بازرسی بعد از جوشکاری ;بازرسی چشمی و کنترل عیوب مرئی و قابل رؤیت شامل بریدگی کناره جوش ، بازرسی ابعادی و مقدار جوش ، پرنشدگی یا نفوذ اضافی ، ترک های سطحی در جوش و فلز پایه ، گره قطع و وصل قوس و ناهمواری های سطح جوش ، تقعر و تحدب سطح جوش و... کنترل تنش زدائی و عملیات پس گرم ( در صورت لزوم ) کنترل پیچیدگی و تغییر شکل های حاصل از جوشکاری بازرسی های غیر مخرب ضوابط پذیرش پس از آشنایی با ضوابط ارزیابی و بازرسی جوش و همچنین آشنایی با عیوب جوشکاری این سؤال پیش می آید که پس از بازرسی، تحت چه شرایطی می توان جوش را قابل قبول دانست. همان طور که در ساخت اعضای ساختمانی ضوابطی برای رواداری های هندسی وجود دارد، وجود هر عیبی در جوش به معنای مردود دانستن آن نیست و می توان عیوبی را در جوش پذیرفت. آیین نامه AWS پذیرش جوش ها را در دو مرحله بازرسی عینی و بازرسی با آزمایش های غیر مخرب تعیین کرده است، که ما در این مطلب به تشریح بازرسی عینی بسنده می کنیم: بازرسی های عینی تمام جوش ها باید به صورت عینی بازرسی شوند و چنانچه شرایط زیر به دست آید، موردپذیرش قرار می گیرند: الف) جوش باید فاقد هرگونه ترک باشد ب) بین لایه های جوش مجاور و بین لایه جوش و فلز پایه، باید امتزاج کامل برقرار باشد ج) تمام چاله های انتهایی نوار جوش باید به اندازه سطح مقطع کامل جوش پر شوند د) برای مصالحی باضخامت 254 میلی متر و کمتر، میزان بریدگی لبه جوش باید کمتر از یک میلی متر باشد، لیکن در طولی معادل 50 میلی متر در هر 300 میلی متر طول نوار، می توان بریدگی 5/1 میلی متر را پذیرفت و) در جوش های گوشه مجموع قطر تخلخل های سوزنی با قطر 1 میلی متر و بزرگ تر، نباید از 10 میلی متر در هر 25 میلی متر طول جوش و از 20 میلی متر در هر 300 میلی متر طول جوش بیشتر باشد. ز) مجموعاً 10 درصد از طول کل نوار جوش می تواند دارای اندازه ای به مقدار 5/1 میلی متر کوچک تر از اندازه نقشه باشد. در جوش گوشه متصل کننده بال و جان، در طولی معادل دو برابر عرض بال از انتهای تیر، هیچ گونه کمبود اندازه مجاز نیست. ح) در درزهای لب به لب با جوش شیاری، تمام نفوذی که امتداد درز عمود بر امتداد تنش کششی است، نباید هیچ گونه تخلخل سوزنی فراوان ای داشته باشد. در سایر موارد جوش های شیاری، مجموع قطر داخل تخلخل های سوزنی با قطر 1 میلی متر و بزرگ تر، نباید از 10 میلی متر در هر 25 میلی متر طول جوش و 20 میلی متر در هر 300 میلی متر طول جوش بیشتر باشد. ط) بازرسی عینی جوش ها می تواند به محض خنک شدن جوش تا دمای محیط آغاز شود. در فولادهای خیلی پر مقاومت با تنش تسلیم بزرگ تر از 6000 کیلوگرم بر سانتی متر مربع، بازرسی های عینی باید 48 ساعت بعد از تکمیل جوش انجام شود.