مافیای آب، پولش از مصرف می آید نه از کاهش مصرف

یک مافیای بسیار پیچیده حول محور اقتصاد آب در ایران تشکیل شده است. باید افشا کنیم و بگوییم سرطانِ دزدی، مافیا و پول درآوردن شرکت های عظیم پشت پروژه های آب است. مافیای آب پولش از مصرف می آید، نه از کاهش مصرف! آب سد دوستی که می آید به مشهد، مترمکعبی چند تمام می شود؟ حدود 4 هزار تومان. از مردم 120 تومان، اصلاً بگوییم 500 تومان می گیرند. 3هزار و 500 تومان دیگر را یارانه می دهند به آن مافیای گردن کلفت! متری 40ریال حاضر نیستند برای فرهنگ سازی کاهش مصرف بدهند، چون اگر کاهش مصرف پیدا بشود، به ایشان ضرر می رسد . این جملات را محمدحسین پاپلی یزدی، استاد دانشگاه فردوسی، به زبان می آورد و می گوید: باید از وزارت نیرو در خصوص طرحی تحت عنوان دیپلماسی آب که در حال انجام است، پرسید. ما که در کشور، انجمن ژئوپلیتیک، قطب جغرافیای سیاسی، انجمن آب، فارغ التحصیلان رشته های مطالعاتی و همچنین دفتر مطالعات استراتژیک وزارت امور خارجه داریم و همه بسترهای علمی مطالعاتی برای دیپلماسی آب موجود است، چرا وزارت نیرو طرح دیپلماسی آب را به یک دکترای عمران که کارش دیپلماسی آب نیست در دانشگاه تبریز می دهد؟ به گفته وی، یکی از مشهورترین شرکت های مشاور آب، 5 میلیارد تومان پول گرفته است که مشاوره بدهد؛ فقط مطالعه طرح انتقال آب از تاجیکستان، 5/1 میلیارد تومان هزینه داشته است. وی ادامه می دهد: طرح های انتقال آب، همه، جنبه انفعالی دارند و اجازه می دهند جمعیت شهر مشهد زیاد شود. بعد، شرکت های آب و مشاور دنبال این هستند که چگونه آب تهیه کنند! اگر قرار باشد آب از دریای عمان، تاجیکستان یا از هزار مسجد به مشهد بیاید، مجموع هزینه این ها چیزی بیش از 30هزار میلیارد تومان می شود. به نظر من، راهکارهای دیگری هست که بخشی از این پول به توسعه مناطق محروم اختصاص یابد و برای جمعیت بیکار و جویای کار در آن مناطق، اشتغال ایجاد شود تا حاشیه نشینی گسترش نیابد، اما وقتی جمعیت مشهد افزایش می یابد، همه این ها به نفع شرکت های مشاور است و برای همین، می گویم مافیای آب! پاپلی یزدی با انتقاد از اینکه همه امور تصمیم گیری توسعه در اختیار شرکت های مشاور گذاشته می شود، درحالی که نه تخصص توسعه کلان را داشته و نه علاقه ای به آن دارند، خاطرنشان می کند: این شرکت ها فقط به دنبال منافع شرکت خودشان هستند و توسعه مملکت بازیچه منافع شرکت های مشاور شده است. وی با اذعان به سوء مدیریت شرکت آب خراسان، متذکر می شود: ما مدیرانی در خراسان داریم که آدم های خوبی هستند، اما مدیران خوبی نیستند و مدیریتشان با منافع ملی مغایر است. پاپلی یزدی درباره توجیهات مدیران آب استان در خصوص خشک شدن دشت مشهد و نداشتن چاره ای برای انتقال آب از نقاط دیگر، اظهار می کند: چه کسی دشت مشهد را خشک کرده است؟ اگر مدیریت درست بود، نه دشتی خشک می شد، نه مصرف آب بالا می رفت. وی با اشاره به اینکه مشاوران طرح های انتقال آب طوری طراحی می کنند که ابتدای کار بگویند بر اساس مطالعات، طرح دارای ارزش است، بیان می کند: بعدازاینکه طرح وارد فاز اجرایی شد، می گویند بودجه کم است و دولت در ادامه پروژه، مجبور می شود برای اتمام کار، هزینه کند. وی عنوان می کند: اگر بخواهند آب را از دریای عمان به مشهد، از سرخس به مشهد، گلپایگان به همدان، از زاینده رود به یزد و ببرند، کل نفت و گاز مملکت را فقط باید خرج تأمین آب کنیم. 800هزار چاهی که در کشور هستند، با میزان مصرف انرژی و سوختی که دارند، یک چهارم تولید کشور را می سوزانند که آب درآورند.