گزارش مهندس ناظر؛ هشدار یا خانه خرابی؟

گروه ساخت وساز: تنوع و گستردگی وظایف، شهرداری را تبدیل به نهادی پررفت وآمد کرده که باید برای ارائه خدمات به مردم عوارض و مالیات دریافت کند. با توجه به اینکه بخش اعظم درآمد های مدیریت شهری از محل ساخت وساز تأمین می شود، کاهش70 درصدی این منبع مهم درآمدی در چند سال اخیر عملاً ادامه حیات شهرداری ها را با مشکلات زیادی مواجه کرده است. خبرنگار پیام ساختمان هم مطابق روال معمول به یکی از مناطق 22 گانه شهرداری تهران سرزده و گوشه هایی از مشکلات شهروندان را با عنوان مراجعات مردم به شهرداری ها به رشته تحریر درآورده است تا مخاطبان و مسئولان از نزدیک در جریان چندوچون مسائل و چالش ها قرار بگیرند. هشدار یا خانه خرابی مردی میان سال به خبرنگار پیام ساختمان گفت: چند ماه پیش ساختمان سازی را شروع کردم و قرار شد ناظر ساختمان مرحله به مرحله از پروژه و کیفیت آن بازدید کند. از آن تاریخ حدود چهار ماه گذشت و سرانجام آقای مهندس ناظر به کارگاه آمد. ایشان بلافاصله چند بار طبقات را بالا و پایین کرد و چند ایراد را به بنده متذکر شد. ایراداتی که برای رفع آن ها باید هزینه چند ده میلیونی متحمل شوم درحالی که اگر همان زمان ساخت به بنده این تذکر را می دادند، با حداکثر دو، سه میلیون تومان قابل پیشگیری بود. جالب تر اینکه فردای آن روز بلافاصله گزارش تخلف این جانب را به شهرداری اعلام کرده اند. درحالی که ایرادات بنده از سر ناآگاهی بوده و عمدی در کار نبوده است. درحالی که مهندس ناظر باید راهنمای سازنده و مالک باشد اما متأسفانه این نحوه برخورد نه تنها شباهتی به راهنمایی بلکه شباهتی به هشدار هم ندارد بلکه بیشتر شبیه خانه خرابی است. وی همچنین در مورد رویکرد شهرداری ها به مقوله تخلف و درآمد هم اظهار داشت: بنده حدود 10 سال در شهرداری کار کرده ام. شهرداری ها هم مشکلات خاص خود را دارند و نباید این تفکر که شهرداری فقط پول می گیرد، در بین مردم حاکم شود. ازجمله چالش هایی که شهرداری ها با آن مواجه هستند، می توان به گستردگی وظایف اشاره کرد. بر عهده داشتن وظایف متعدد و حتی بعضاً متضاد شهرداری ها در سطح کشور بی نظیر است. اغلب سازمان های اجرایی یک یا چندوظیفه مرتبط را بر عهده دارند اما شهرداری ها از این امر مستثنا هستند و ده ها وظیفه بر عهده دارند. وی افزود: وابستگی مالی شهرداری به درآمدهایی که خود می بایست کسب کند، آن ها را از یک سو به تلاش هرچه بیشتر برای کسب درآمد وادار می سازد و از طرفی وجود قیدوبندهای قانونی شهرسازی در ارائه مجوز به شهروندان آنان را بر سر دوراهی قرار داده است که توجه به هر یک از عنایت به دیگری می کاهد. بدشانسی متخلف مراجعه کننده دیگری با ابراز نگرانی از رأی کمیسیون ماده 100 شهرداری به خبرنگار پیام ساختمان گفت: بنده بسازوبفروش هستم. چندی پیش در جریان ساخت یک ملک مرتکب تخلف عمدی برخلاف نقشه شدم. در همان زمان شهرداری به محض اطلاع از این تخلف پرونده بنده را به کمیسیون ماده 100 ارجاع داد. وی افزود: پس از ارجاع پرونده به کمیسیون ماده 100، رأی مبنی بر جریمه این جانب صادر کرد و مقرر شد که بنده در صورت اعتراض به حکم بدوی، اعتراض خود را تا 10 روز دیگر به شهرداری اعلام کنم. متأسفانه در همان زمان که رأی صادر شد، به دلیل مریپی این جانب نتوانستم به موقع اعتراض کنم.. پس از گذشت چند روز، متوجه شدیم که کمیسیون رأی صادره را به دلیل عدم اعتراض بنده در طول 10 روز، قطعی و لازم الاجرا اعلام کرده است، مدارک پزشکی را هم به شهرداری ارائه دادم اما متأسفانه قبول نمی کنند. واقعاً وقتی شهرداری بخواهد جریمه بگیرد، از هر راهی برای محکومیت طرف مقابل استفاده می کند. شهرداری نباید صرفاً خدماتی باشد یکی از مراجعه کنندگان به شهرداری که به گفته خودش شورایاری یکی از محلات بود به خبرنگار ما گفت: علیرغم اینکه شهرداری در کشورهای توسعه یافته نهادی است که فعالیت های همه جانبه ای در دستور کار دارد، در کشور ما تبدیل به یک نهاد خدماتی شده است. بدین معنا که اغلب کارهای خدماتی انجام می دهد و در قبال خدمات پول دریافت می کند. بنابراین بعد اجتماعی کمتر موردتوجه قرارگرفته است. از سال 1286 که قانون تأسیس بلدیه در کشورمان به تصویب رسید، این کمبود همواره وجود داشته است. البته شهرداری تهران با مدیریت آقای قالیباف به مراتب وضعیت بهتری نسبت به سایر شهرها دارد اما هنوز با نقطه مطلوب فاصله زیادی داریم. وی ادامه داد: به عنوان مثال در بحث پیشگیری از جرم و جنایت، شهرداری بر اساس قانون می تواند بسیار مؤثر واقع شود، اما در عمل شاهد این اقدام حیاتی نیستیم. ضمن اینکه برخی از موارد قانونی که جزو وظایف شهرداری است، رفته رفته به دست فراموشی سپرده شده که البته دولت در این اتفاق نامبارک کم تقصیر نیست چراکه تاکنون به بسیاری از تعهدات خود در قبال شهرداری عمل نکرده است. عوارض کسب می دهم پس حق دارم آقای صالحی، نیز ارباب رجوعی بود که به خبرنگار پیام ساختمان گفت: بنده دارای یک باب مغازه میوه فروشی هستم که روزگارم را با آن می گذرانم، اما مدتی است دو نفر با چرخ دستی در پیاده رو مقابل مغازه بنده اقدام به میوه فروشی می کنند و حسابی بازار بنده را کساد کرده اند. هر وقت هم که به آن ها موضوع را تذکر می دهم، عنوان می کنند که شما هم میوه ات را ارزان تر بفروش تا مردم از شما خرید کنند. غافل از اینکه بنده هم باید اجاره مغازه و هم عوارض پرداخت کنم و نمی توانم میوه ام را به قیمت آن ها بفروشم. حالا هم آمده ام که شهرداری در این رابطه اقدام کند و اگر شهرداری کاری نکند از فردا بنده شخصاً وارد نزاع با آن ها شوم یا اینکه من هم روال آن ها را در پیش بگیرم.