ستاد مدیریت بحران دچار بحران مدیریت

سیل، زلزله، بلایای طبیعی، کشور بلاخیزی مانند ایران و هزاران سخن ازاین دست که بی مناسبت و با مناسبت موضوع همایش ها و سمینارهای مختلف در سراسر کشور به ویژه پایتخت است، دائماً مطرح می شود؛ با بارش برف و باران سیل ایجاد شده، هشداری است که بدانیم در چه خانه های غیر ایمنی زندگی می کنیم. به گفته برخی کارشناسان، ایجاد پل های غیراستاندارد ساختمان های بسیاری را در حریم رودخانه ها تخریب و موجب بی خانمان شدن افراد شده، خسارات جانی به همراه خواهد داشت. از یک منظر مسئولان، سازندگان، مردم، زمین و آسمان، همه و همه دخیل اند و می توان حوادث غیرمترقبه را به این عوامل نسبت داد. اما از سوی دیگر ساخت وسازهای غیرمجاز است که در بسیاری از نقاط به محیط زیست کشور آسیب وارد می کند، با خشکاندن درخت ها بسیاری از شالیزارها تبدیل به ویلا می شود سقف هایی که با وزش باد به لرزه میفتند چه برسد به سیل. با بارش برف و باران یا وقوع سیل و زلزله با هجمه وسیعی از اماواگرها و سؤالات بی جواب روبرو می شویم. قصه غم انگیز مرگ درختان در بالادست رودخانه و تخریب و تصرف بستر آن در پایین دست، قصه تکراری است و دراین بین از خریدار و سازنده گرفته تا مسئولی که مجوز ساخت ساختمان ها در حریم رودخانه را صادر کرده و کسانی که مقاوم بودن خانه ای که قرار است محل آرامش و آسایش باشد را در نظر نگرفته و به راحتی بزرگ ترین و مهم ترین سرمایه خود را به سیلاب هدیه می کنند، همگی مقصرند و در مقابل هدر رفت مصالح ساختمانی مسئول اند. راهکار این نیست که با ایجاد هر مشکل و بحران، برخی مدیران ذی ربط مسئولیت خود را مانند توپ به زمین دیگری بیندازند و با این کار، صورت مسئله را پاک کنند. اینکه چه میزان مصالح به کاررفته و سرمایه های ملی با تخریب ساختمان ها از بین رفته و زحمات چند نفر مهندس و معمار و کارگر به آب داده شده، باید تلنگری برای سازندگان و مسئولان باشد. وزارت راه و شهرسازی که باید بر کیفیت ساخت وسازها نظارت کافی داشته باشد، برخی از مهندسان و سازندگانی که اخلاق حرفه ای را فراموش کرده اند و فقط به فکر میزان سود سرمایه خود هستند و مبلغ دستمزدشان مهم تر از امنیت ساکنان ساختمان ها است، یا شهرداری ها و دهداری ها که به بی اخلاقی سازندگان فاقد صلاحیت و افراد سودجو دامن زده و مجوز ساخت را صادر می کنند کدام یک مسئولند؟ همان طور که می دانید در کشور ما همواره پس از وقوع حوادثی نظیر سیل، زلزله و آتش سوزی، حاشیه هایی از قبیل مقصر کیست و مسئول چه کسی بوده مطرح می شود، اما پس از مدت کوتاهی همه چیز به باد فراموشی سپرده خواهد شد؛ بدون این که موارد پیش آمده آسیب شناسی شده و با استفاده از تجارب کسب شده برای پیشگیری و کاهش خسارات احتمالی تلاشی صورت بگیرد. به راستی ازنظر مسئولان و متولیان امر چه وقت زمان بحران محسوب شده و شرح وظایف نهادها و سازمان های مرتبط با مدیریت بحران چیست و تا کی باید نسبت به این مقوله بی تفاوت بود؟