دلایل اصلی حاشیه نشینی در کشور

یک کارشناس برنامه ریزی شهری بابیان این که حاشیه نشینان کسانی هستند که در محدوده اقتصادی شهر زندگی می کنند، اما جذب نظام اقتصادی و اجتماعی نشده اند گفت: کمی درآمد خانوارها و بالا بودن بهاء زمین و هزینه ساخت وساز و گرانی اجاره بهاء، مهاجرت، فقدان منطقه بندی و کاربری نامناسب زمین در شکل گیری پدیده حاشیه نشینی نقش عمده ای را ایفا می کنند. حاشیه نشین را به کسانی اطلاق کرد که در محدوده فضایی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی شهر حضور و سکونت دارند، اما نحوه اسکان و معیشت آن ها از جامعه شهری کاملاً متمایز است. معصومه حافظ رضازاده کارشناس برنامه ریزی شهری دراین باره گفت: حاشیه نشینان کسانی هستند که در محدوده اقتصادی شهر زندگی می کنند، اما جذب نظام اقتصادی و اجتماعی نشده اند. به گفته وی، شهر زاهدان نیز به لحاظ توسعه فیزیکی روزافزون خود دچار این مشکل و پدیده حاشیه نشینی شده است. حافظ رضازاده تصریح کرد: نتیجه حاشیه نشینی، احداث سکونت های غیررسمی در زاهدان است که جاذبه شهرنشینی و رفاه شهری این افراد را از زادگاه خویش کنده و به سوی بازارهای کار می کشاند. وی خاطرنشان کرد: یکی از اساسی ترین کارها برای مقابله با پدیده حاشیه نشینی و روی آوردن به شهر گرایی مدرن کنار گذاشتن طرح قدیم جامع شهری زاهدان است که این طرح جامع در سال 75 نوشته شده که اکنون در طرح جدید باید محدوده و حریم شهر تعیین شود و بر اساس نرخ جمعیت کاربری های شهری، تخصیص یابد. کارشناس برنامه ریزی شهری در ادامه اظهار کرد: به لحاظ گسترش توسعه فیزیکی شهر زاهدان باید کاربری های جدید را در اختیار واحدهای مختلف قرار دهیم. وی اضافه کرد: یکی دیگر از راه های مبارزه با پدیده حاشیه نشینی شهر زاهدان ایجاد کمربند سبز است که با احداث این کمربند سبز حریم و محدوده شهر مشخص می شود و از نشر و توسعه فیزیکی بی مورد شهر جلوگیری می شود.